Η Χείριστη Εκπομπή στην Ιστορία τής Ελληνικής Τηλεόρασης.
 

Γουστάρω τον Πρωταθλητισμό.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Γουστάρω τούς ανθρώπους που διαθέτουν αυτογνωσία

και χρησιμοποιούν την έξοχη διϋλιστηριακή ιδιότητά της

ώστε να ανακαλύπτουν τα ταλέντα τους και να θωρακίζουν την αξιοπρέπειά τους.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

Η Αυτογνωσία είναι Ταμιευτήριο Αξιοπρέπειας.

Όχι μόνο σε οδηγεί στον Πρωταθλητισμό

και σού διασφαλίζει ότι ουδέποτε θα είσαι ο τελευταίος τροχός τής αμάξης,

αλλά -το σημαντικότερο- σε προικίζει με αντίστοιχα υψηλή αισθητική.

 

Όπως έχω διατυμπανίσει επανειλημμένως από αυτήν τη στήλη,

ουδέποτε δέχομαι ή χρησιμοποιώ την Τηλεθέαση ως «Επιχειρηματολογικό Θέσφατο».

Σε απλά Ελληνικά,

αυτοί που θεοποιούν τα «νούμερα»,

είναι κάτι απελπισμένα άτομα που επιχειρούν να θεοποιήσουν τον εαυτό τους.

 

Δεν μού αρκεί να μού συστήνεσαι ως «Πρώτος».

Για να σε εκτιμήσω, θέλω ορισμένα επιπλέον στοιχεία που είναι απολύτως κομβικά:

Σε τι είσαι πρώτος;

Με ποιους τρόπους κατέφερες να είσαι πρώτος;

Η πρωτιά σου χαίρει εκτίμησης από την Κοινωνία;

 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ψευδεπίγραφης και περιστασιακής πρωτιάς

αποτελεί το καθημερινό «πρωϊνάδικο» τού «Open»,

όπου μία -πνευματικώς και ψυχικώς μεσόκοπη- 36χρονη  

προσπαθεί εναγωνίως να υποδυθεί την παρουσιάστρια.

Όμως, φευ·

-όπως έγραφα στις 7 Απριλίου, στο πόνημά μου με τίτλο

«Κατερίνα Καινούργιου, έφτασε η Ώρα τής Αλήθειας»

(https://www.zougla.gr/media/article/katerina-kenourgiou-eftase-i-ora-tis-ali8ias),

η Κατερίνα Καινούργιου δεν είναι παρουσιάστρια, ούτε καν διεκπεραιώτρια,

αλλά μία γυναίκα που έχει τοποθετηθεί στη «μονή θέση τού τραπεζιού».

 

Φταίει μόνο η ίδια; Σίγουρα όχι.

Ποιος ατάλαντος άνθρωπος έχει το σθένος να αρνηθεί μία περίοπτη θέση,

ακόμη κι αν είναι ανάξιος να την κατέχει..;

Ουδείς.

 

Ο Ατάλαντος είναι αυτός που είναι, διότι δεν διαθέτει Αυτογνωσία και Αυτοσεβασμό.

Ως εκ τούτου,

επιχειρεί να ηχομονώσει τις εκκωφαντικές ελλείψεις του

με μεθόδους όπως η Υποτακτικότητα, η Γλοιωδία, η Ισαποστασία,

ενώ ταυτοχρόνως επιτίθεται μετά βδελυγμίας στη Συλλογική Αισθητική

προκειμένου να κατεβάσει τον πήχυ της σε επίπεδα που θα βολεύουν το δικό του μπόϊ.

 

Εν κατακλείδι,

θα ήταν άδικο και ημιτελές να μεμφόμαστε αποκλειστικώς την Καινούργιου

για την τραγική εκπομπή «Ευτυχείτε»,

καθώς τεράστια ευθύνη σε αυτό το φτηνιάρικο τηλεοπτικό συνονθύλευμα

φέρουν ΚΑΙ ο σκηνοθέτης, ΚΑΙ ο αρχισυντάκτης.

Αυτοί είναι που κατευθύνουν την εν λόγω ετερόφωτη γυναίκα,

αυτοί είναι οι καθοδηγητές της,

αυτοί είναι που -μέσω και τής δικής τους ανεπάρκειας-

προσφέρουν στους πολίτες ένα θλιβερό θέαμα

όπου ενώνονται η Αμορφωσιά, η Αταλαντοσύνη, η Φτήνια, ο Καιροσκοπισμός.

 

Λάθη επί λαθών. Σε καθημερινή βάση.

Δεκάδες λάθη, αβλεψίες και ολιγωρίες σε κάθε εκπομπή.

Και ναι μεν, προσωρινώς επιτυγχάνονται τα πολυπόθητα «νούμερα»,

όμως θα πρέπει κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσουν οι ιθύνοντες τού «Open»

ότι είναι αυτοκτονική επιλογή για το προφίλ και για το πρεστίζ τού σταθμού

να διαθέτουν τρεις ώρες ημερησίως σε αυτήν τη νευρωτική και ναρκισσιστική χασμωδία.

 

Κρίνοντας, λοιπόν, με βάση το τρίπτυχο «Σκηνοθεσία-Αρχισυνταξία-Παρουσίαση»,

θεωρώ -και δύναμαι να το τεκμηριώσω προς κάθε ενδιαφερόμενο-

ότι πρόκειται για τη «Χείριστη Εκπομπή στην Ιστορία τής Ελληνικής Τηλεόρασης».

 

Το απόλυτο ξόδεμα χρόνου. Η απόλυτη φλυαρία. Η απόλυτη αναξιοπρέπεια.

Περίπου 2,5 ώρες καθαρού χρόνου,

που γεμίζουν με αποσπάσματα εκπομπής άλλου σταθμού (βλέπε: «Survivor»),

με (δήθεν) αποκλειστικότητες, με (δήθεν) ρεπορτάζ

και με ρεπορτάζ που αποτελούν απροκάλυπτη προσβολή στους πολίτες-τηλεθεατές 

(όπως η αλήστου μνήμης συνέντευξη

με τη «νυχού» τού παρατραγουδιάρη τραγουδιστή τού «Survivor»).

Εξευτελιστικά θέματα προς συζήτηση,

με (δήθεν) παρουσιάστρια μία γυναίκα που ισχυρίζεται ότι έχει σπουδάσει

στο «Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης».

 

Ο Απόλυτος Ευτελισμός των Σπουδών.

Ή όπως θα έλεγε κι ο έξοχος Κώστας Βάρναλης

περιγράφοντας με ποιητικό τρόπο την Κατάντια..:
«Αχ, πού ’σαι, Νιότη, που ’λεγες, πως θα γινόμουν άλλη…».

 

Η Νεοελληνική Μπανανία καθρεφτίζεται με ιδανικό τρόπο στο γεγονός,

ότι το «Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης»

συνεργεί και συνεισφέρει στην «Κουλτούρα τής Σαπίλας»,

εντάσσοντας με χαρακτηριστική ευκολία το κάθε τηλεοπτικό εξάμβλωμα

στον όρο «Ψυχαγωγικές Εκπομπές».

Τ’ ακούτε, χωριανοί..;

Η «νυχού» ενός αναγνωρίσιμου παράσιτου,

αποτελεί απαραίτητο εφόδιο για την Αγωγή τής Ψυχής.

 

Κατόπιν τούτων, 

φτάνουμε και στην ακραίως αμήχανη στιγμή, 

όπου η Καινούργιου

και οι άμεσοι τροφοδότες-χορηγοί-ινστρούχτορες τής αταλαντοσύνης της

(ήτοι, ο σκηνοθέτης της και ο αρχισυντάκτης της),

καλούνται να ασχοληθούν -ελέω τής Επικαιρότητας- με μία συγκλονιστική υπόθεση.  

 

Από τη «νυχού» τού κάθε αναγνωρίσιμου παράσιτου,

στη διπλή δολοφονία που συνταράσσει την Ελλάδα

και στην αποκάλυψη ότι αυτός που εσκότωσε με τόση βαρβαρότητα

την 20χρονη Καρολάϊν και το σκυλάκι της,

ήταν ο ίδιος ο σύζυγός της.

Πώς να διανυθεί αυτή η χαώδης απόσταση από βολεμένους «επαγγελματίες»

που έχουν μάθει να βγάζουν το παντεσπάνι τους ασχολούμενοι με το «Τίποτα»;

 

Σε τέτοιες κρίσιμες και εξόχως απαιτητικές στιγμές, λοιπόν,

ο Ατάλαντος, ο Ανεπαρκής, ο Ανάξιος, 

καταρρέει υπό το βάρος των περιστάσεων

και ξεμπροστιάζεται με τρόπους που δεν επιδέχονται την παραμικρή επιείκεια.

 

Έφτασε η Ώρα τής Τεκμηρίωσης.

Έφτασε η ώρα να φρίξουμε όλοι μαζί,

στοιχειοθετώντας με ντοκουμέντα

τα σημαντικότερα σφάλματα που διεπιστώσαμε στη θλιβερή εκπομπή «Ευτυχείτε»

όταν επεχειρήθη -την επομένη τής ομολογίας τού δολοφόνου-

να καλύπτονταν δημοσιογραφικώς οι ραγδαίες εξελίξεις.

Το θέμα ήταν μεν «πιασιάρικο», τα «νούμερα» προκαταβολικώς εξασφαλισμένα,

η Σαρξ ήθελε, όμως το Πνεύμα ήτο ασθενές.

 

Σε μόλις μία ώρα εκπομπής, 12 λάθη.

Μεγάλα λάθη, μικρά λάθη, 

λάθη στη Σκηνοθεσία, λάθη στην Αρχισυνταξία, λάθη στην Παρουσίαση. 

Ένα «Γιουσουρούμ» όπου κυριαρχούσαν τα «μαργαριτάρια», ο κάκιστος συντονισμός,
οι προβληματικές συνδέσεις, η προβληματική συνεννόηση, η σπασμωδικότητα,

η ανικανότητα αξιοποίησης των ρεπόρτερς και η διαρκής αγένεια εις βάρος τους· 
χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Έλενα Γάλαρη, 

η οποία -όχι μόνο καλούταν να αντιμετώπιζε την καθυστέρηση τού ήχου, αλλά…-

μέσα σε 15 δευτερόλεπτα υπέστη 7 διαφορετικές παρεμβάσεις από το στούντιο. 

Έκλαιγε η μάνα τής Χάβρας… 

 

Ο Λαϊκός Θυμόσοφος λέει ότι «Η καλή μέρα φαίνεται από το πρωΐ…». 
Ε, λοιπόν,

με το «Καλημέρα» η Κατερίνα Καινούργιου φροντίζει να μάς θυμίσει

ότι είναι ορκισμένη εχθρός τής Ελληνικής Γλώσσας

και ξεστομίζει -εν απολύτω αμαθεία- τον πρώτο σολοικισμό:

«Θα ξεκινήσουμε μ’ αυτό το θέμα που έχει συγκλονίσει όλο το Πανελλήνιο.».

 

Έεεετσι. ΟΟΟΟΛΟ το Πανελλήνιο· όχι το μισό Πανελλήνιο, ούτε τα 250 γραμμάρια.

Και κάπως έτσι,

φανταζόμαστε την Καινούργιου

να κοντοστέκεται μπροστά στο τμήμα των τυριών στο σούπερ-μάρκετ

και -κοιτώντας ένα κεφάλι με τυρί, μάρκας «Πανελλήνιο»-

να απευθύνεται προς τον εργαζόμενο:

«Μού βάζετε όλο το “Πανελλήνιο”;».

«Βεβαίως, μαντάμ. Όλο δικό σας.».
… 

Λίγο μετά, ο παριστάμενος στην εκπομπή, Ανδρέας Μικρούτσικος,

απευθύνεται στον ρεπόρτερ Φάνη Καραμπατσάκη 

ζητώντας διευκρινίσεις για τρεις σημαντικές πτυχές τής ομολογίας τού δολοφόνου.

«Πότε προσήχθη στη Γ.Α.Δ.Α.; Ποια ώρα;».

«Πόσες ώρες -για να «σπάσει»- ήταν η ανάκριση;».

«Και η Αστυνομία βγήκε και σάς ενημέρωσε; Έκανε ανακοίνωση η Αστυνομία;».

 

Εδώ, λοιπόν, έλαβε χώρα μία τεράστια γελοιότητα,

καθώς πριν προλάβει να ανοίξει το στόμα του ο ερωτώμενος, 

δίνονταν οι απαντήσεις στον Μικρούτσικο από την παρουσιάστρια και τούς πανελίστες της.

 

Έτσι,

ο άτυχος Φάνης περιορίστηκε να κάνει τον «Αντίλαλο των Ασχέτων»,

οι οποίοι δεν γνωρίζουν πως -σε δεοντολογικό επίπεδο-

όταν μία ερώτηση απευθύνεται στον ρεπόρτερ, 

αυτός έχει την απόλυτη προτεραιότητα στην απάντησή της.
… 

 

Κατόπιν,

ρεπόρτερ τής εκπομπής εκφωνεί τα αποσπάσματα τής ομολογίας τού δολοφόνου.

Η καρτέλα γράφει:

«Δεν είχα συνεργό· τα έκανα όλα μόνος μου,

και προσπάθησα -όσο μπορούσα- να τα κάνω έτσι ώστε να γίνουν πιστευτά,

και σκηνοθέτησα τη ληστεία.».

 

Ο ρεπόρτερ, όμως, διαβάζει ό,τι τού ’ρχεται,

με συνέπεια να αλλοιώσει -μέσω μίας λέξης που βρίσκεται μόνο στη φαντασία του-

το νόημα ολόκληρης τής φράσης και τής ιστορίας..:

«Δεν είχα συνεργό· τα έκανα όλα μόνος μου,

και προσπάθησα -όσο μπορούσα- να τα κάνω έτσι ώστε να ΜΗΝ γίνουν πιστευτά,

και σκηνοθέτησα τη ληστεία.».

 

Αυτό τι πιστοποιεί;

Πιστοποιεί ότι πρόκειται για άτομο που δεν έχει επαφή με το κείμενο,

που δεν έχει εμπεδώσει τι διαβάζει, που διαβάζει μηχανικά.

Ήτοι, μιλάμε για ΞΕΠΕΤΑ.
… 

 

Βεβαίως, ό,τι ανεγνώσατε ήδη, ήταν απλώς μία ελάχιστη πρόγευση, 

καθώς τώρα αρχίζει το κυρίως γεύμα. 

Ας ξεκινήσουμε με ένα τραγελαφικό στιγμιότυπο, 

με πρωταγωνίστρια τη… μελίρρυτη Κατερίνα Καινούργιου. 

 

Ο έμπειρος ρεπόρτερ Δημήτρης Φρέσκος

βγαίνει -μέσω ζωντανής σύνδεσης- στην εκπομπή·

το ζεύγος «Καινούργιου-Φρέσκος» φαντάζει άκρως ελπιδοφόρο,

αλλά εν τέλει αποδεικνύεται ότι πρόκειται για ένα ακόμη παράξενο παιχνίδι

που έχει σκαρώσει η πάντοτε ειρωνική Ελληνική Γλώσσα. 

 

Η κατ’ ευφημισμόν παρουσιάστρια προβαίνει σε μία ακόμη διακοπή συνομιλητή της,

καθώς φλέγεται να πετάξει την παρόλα της.

Το αποτέλεσμα είναι κωμικοτραγικό·

προσπαθεί η καψερή να προσδιορίσει τι ήταν ο καθ’ ομολογίαν δολοφόνος

πριν ομολογήσει ότι είναι ο δολοφόνος,

όμως ο εγκέφαλός της παθαίνει υπερφόρτωση μπροστά στην τετραδύσκολη δοκιμασία 

και λέει αυτολεξεί τα ακόλουθα λόγια..:

«Θέλω σ’ αυτό το σημείο να δούμε τις δηλώσεις

που είχε κάνει ο φερό-…, ε, ο δρά-…, ως φερόμενος δράστης τότε…,

εεε, ο σύζυγος τότε, ’ντάξει; Ο δράστης, ’ντάξει; Ο χαροκαμένος σύζυγος τότε…».

 

Αν θα έπρεπε να συμπυκνώσω

την τηλεοπτική και -εδώ γελάμε- δημοσιογραφική περσόνα που λέγεται «Καινούργιου»,

αν καλούμουν να την περιγράψω με ένα ολιγοδευτερόλεπτο βίντεο,

θα επέλεγα ασυζητητί αυτό το απόσπασμα

όπου η εσαεί «wanna be παρουσιάστρια» κάνει τον αντιπρόεδρο τού Εδεσσαϊκού

να φαντάζει ως δεινός ρήτορας και λέκτορας στο «M.I.T.».

 

Επειδή η μία φορά είναι ελάχιστη, επειδή οι δύο φορές είναι λίγες,

απολαύστε τη μεγαλειώδη αγόρευση εις τριπλούν.

Θαυμάστε ευγλωττία, θαυμάστε αυτοπεποίθηση,

θαυμάστε γνώση, θαυμάστε αυτόνομη προσωπικότητα,

θαυμάστε -εν πάση περιπτώσει- ό,τι βρείτε να θαυμάσετε.

Σάς εύχομαι χίλια συγγνώμη (που έλεγε κι η «Μαρίνα Κουντουράτου»). 

Η Καινούργιου δεν επαναπαύεται στις δάφνες της
και συνεχίζει το ποικιλότροπα γελοίο λεκτικό κρεσέντο της,
καθώς καλείται να αναγγείλει τούς -μέσω Διαδικτύου- φιλοξενουμένους της: 
«Θέλω σ’ αυτό το σημείο να υποδεχθώ την (αστυνομική ρεπόρτερ) Νάντια Αλεξίου,
αλλά και τον διακεκριμένο ιατροδικαστή, τον κύριο Λέων.».

Οποία αγραμματοσύνη. Οποία αμορφωσιά.

Για την Καινούργιου και τούς ομοίους της,

ο «Λέων» -είτε ως λέξη, είτε ως όνομα, είτε ως επώνυμο- ΔΕΝ κλίνεται.

 

Ονομαστική, Γενική, Αιτιατική, Δοτική, Κλητική, όλες ίδιες.

Ο Λέων, τού Λέων, τον Λέων, τω Λέων, ω Λέων.

Αβάδιστα-Αβασάνιστα-Αβίαστα στον χώρο σας,

πατώντας το κουμπί τού τηλεκοντρόλ.

 

Μάλιστα, λίγο μετά, αναφερόμενη ξανά στον καλεσμένο της, 

η γυναίκα που ισχυρίζεται ότι έχει σπουδάσει 

στο «Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης», 

επαναλαμβάνει τις συστάσεις

με τρόπο που προκαλεί ένα κράμα θυμηδίας και απόγνωσης..:

«Έχουμε μαζί μας και τον κύριο Γρηγόρη Λέων· εγκεκριμένος ιατροδικαστής.

(ενημερώνεται από το κοντρόλ για την αρλούμπα της)

Δια-…, με συγχωρείτε, παιδιά, διακεκριμένος ιατροδικαστής, με συγχωρείτε…
(ο «εγκεκριμένος» ιατροδικαστής χαμογελάει με κατανόηση)».

Η ώρα κυλάει…
Η ατμόσφαιρα στην εκπομπή είναι ιδιαιτέρως βαριά,
καθώς οι δημοσιοποιούμενες λεπτομέρειες τής στυγερής δολοφονίας
προκαλούν σοκ, αποτροπιασμό, θλίψη.
Βεβαίως, η Τηλεόραση έχει τούς δικούς της κανόνες,
οπότε γίνεται διάλειμμα για διαφημίσεις.

Μετά από μερικά λεπτά,

η εκπομπή επανέρχεται από το διαφημιστικό διάλειμμα·

μάλιστα, προτού γίνει η σύνδεση με το στούντιο,

παίζει -συνοδεία υποβλητικής μουσικής- ένα «intro» με τίτλο

«Πανελλήνιο σοκ με την ομολογία του συζύγου της Καρολάιν».

 

Και τότε, συμβαίνει το αδιανόητο…

Η επαναφορά στο στούντιο γίνεται

υπό τούς ήχους τού τραγουδιού «Αγαπώ σημαίνει» τού Γιώργου Μαζωνάκη.

 

Ο Ανδρέας Μικρούτσικος εξανίσταται με την εξελισσόμενη πανηλιθιότητα

και επιχειρεί να συγκρατήσει την οργή του

διαμαρτυρόμενος με αιχμηρή διακριτικότητα:

«Απ’ τη μία μάς γυρίζετε τ’ άντερα με τη φάτσα του (αναφέρεται στον δολοφόνο)

κι απ’ την άλλη το γυρίζουμε και σε μουσικούλες…», λέει επιτιμητικά,

δείχνοντας -όπως ο ίδιος τονίζει- τούς «επάνω»

(ήτοι, τον σκηνοθέτη και τον αρχισυντάκτη).

 

Η Καινούργιου προσπαθεί να ψελλίσει δικαιολογίες,

αλλά τα μασημένα λόγια της ενισχύουν την αισχρότητα τής εκπομπής:

«Εντάξει, δεν πειράζει, έτυχε…

Ξέρεις, επειδή είναι κάθε φορά που μπαίνουμε…

’Ντάξει…, δεν είμαστε δελτίο ειδήσεων…».

 

Επαναλαμβάνω τα ποταπά λόγια της, τα οποία καταμαρτυρούν το ποιόν της..:

«Εντάξει, δεν πειράζει, έτυχε…

Ξέρεις, επειδή είναι κάθε φορά που μπαίνουμε…

’Ντάξει…, δεν είμαστε δελτίο ειδήσεων…».

 

Α, ΟΚ., αφού δεν πειράζει, αφού έτυχε,

αφού δεν είστε δελτίο ειδήσεων, αμόρφωτη και άσχετη Καινούργιου,

όταν δολοφονούνται γυναίκες, παιδιά, ζώα 

-και εν γένει, όταν μεταδίδετε τραγικές ειδήσεις από τη θλιβερή εκπομπή σας-

να βάζετε τσιφτετέλια ώστε να καλύπτετε όλα τα γούστα και όλες τις διαθέσεις.

ΑΙΣΧΟΣ.

Και έπετο κι ανάλογη συνέχεια… 
Στην εκπομπή προβάλλεται το συγκλονιστικό βίντεο
που είχε δώσει από τις πρώτες ημέρες στη δημοσιότητα η Ελληνική Αστυνομία,
όπου ο αστυνομικός Χρήστος Βαρδίκος
-ήτοι,
ο άνθρωπος που πήρε στην αγκαλιά του το μωρό τής δολοφονημένης Καρολάϊν
και το μετέφερε έξω από το σπίτι τού διπλού εγκλήματος-
διηγείται αυτήν τη συνταρακτική εμπειρία του.

Το πλάνο είναι διπλό·

δεξιά ο διηγούμενος, αριστερά οι συμμετέχοντες στην εκπομπή.

Η κάμερα περνάει από το ένα πρόσωπο στο άλλο,

προκειμένου να αναδείξει τη βαθύτατη συγκίνηση που είναι διάχυτη στο στούντιο.

Πρώτα η συγκινημένη παρουσιάστρια.

Κατόπιν, ένας-ένας, οι συνεργάτες της.

Και μετά..;

 

Μετά έρχεται ξανά να μάς αποσπάσει την προσοχή μία ακόμη θλιβερή αστοχία,

καθώς ο σκηνοθέτης επιλέγει να μάς δείξει τον Ανδρέα Μικρούτσικο

τη στιγμή που εκείνος σηκώνει αμέριμνος το ποτήρι του και πίνει φραπέ.

 

Συνειδητοποιούμε τη σημειολογία τής συγκεκριμένης εικόνας;

Συνειδητοποιούμε το μέγεθος τής σκηνοθετικής προχειρότητας;

Μία γυναίκα έχει δολοφονηθεί, ένα σκυλάκι έχει δολοφονηθεί,

ένα μωρό έχει βρεθεί να μπουσουλάει πάνω στη νεκρή μητέρα του,

ένας αστυνομικός περιγράφει τις σοκαριστικές εικόνες που αντίκρισε,

αναρίθμητοι άνθρωποι συγκινούμαστε

βλέποντας και ακούγοντας ξανά τη συγκλονιστική διήγησή του

και όλα αυτά υπόκεινται σε χαβαλεδοποίηση

από κάποιον που νομίζει ότι η Σκηνοθεσία είναι ένα απλό πάτημα κουμπιών. 

Μετά το προαναφερθέν βίντεο και την ατυχέστατη σκηνοθετική στιγμή με τον φραπέ,
θα επίστευε κάποιος αισιόδοξος
ότι το μαρτύριο είχε ολοκληρωθεί για τούς πολίτες-τηλεθεατές.
Οποία πλάνη, καθώς ήταν η κατάλληλη στιγμή να τερματιζόταν η Κατάντια. 

Η Καινούργιου, συγκινημένη από την εξομολόγηση τού αστυνομικού,

αναλαμβάνει (άμεσο) δράση και -προσπαθώντας να κερδίσει τις εντυπώσεις- ‘

απευθύνει «Ένα πολύ μεγάλο “μπράβο” στην Ελληνική Αστυνομία.», 

ενώ στη συνέχεια προβαίνει -άθελά της- σε μέγιστο αυτοδιασυρμό.

Ιδού αυτολεξεί τα μπερδεμένα λόγια της..:

 «Θέλω να πω μια προσωπική μου ιστορία·

άσχετο· όχι άσχετο· σχετικό με την Αστυνομία. 

Μια φορά, τέλος πάντων, δεν φορούσα ζώνη, νομίζω,

και μ’ είχανε σταματήσει, μ’ είχανε γράψει με το δίπλωμα κι όλ’ αυτά,

πριν κάποια χρό-…, πριν κάποιον καιρό, τέλος πάντων.

Είχα αντιδράσει…

Είχα πάρει -έναν γνωστό μου αστυνομικό- τηλέφωνο, πώς να το χειριστώ…

(τού είπα ότι αυτός που μού είχε δώσει την κλήση) νόμιζε ότι μιλούσα στο τηλέφωνο,

εγώ δεν μιλούσα, εκείνη την ώρα το είχα στο πλάι…

Και τα ’χα βάλει λίγο με τον συγκεκριμένο αστυνομικό…

Είχα ζητήσει μετά… Δεν είχε γίνει κάτι· κανονικά πήρα την κλήση μου και όλα.

Και γυρνάει και μού λέει ένας συνάδελφός του που τον γνώριζε· 

μού λέει “Σε παρακαλώ…”, μού λέει,

“…ο συγκεκριμένος είναι εξαιρετικός.

Δεν ξέρω αν σού μίλησε απότομα εκείνη τη στιγμή,

αλλά θέλω να ξέρεις ότι αυτός έχει μπει μέσα σε ληστείες, έχει σώσει κόσμο,

έχει βοηθήσει ηλικιωμένους από πολύ βίαια σκηνικά…”.

Και, με το που μού το είπε αυτό, σα να προβληματίστηκα…

Τα πήρα όλα πίσω και λέω

“Βρε παιδί μου,

μπορεί εσύ να βλέπεις έναν άνθρωπο σε κάποια στιγμή καβγά και διαπληκτισμού,

και να λες “Τώρα γιατί με γράψατε;”.

Δεν ήταν Τροχαία· ήταν Αστυνομία.

Και σού λέει ότι αυτός ήταν ένας αντίστοιχος αστυνομικός σαν τον κύριο που είδαμε,

που έχει σώσει, λέει, ανθρώπους από ληστείες, από απόπειρες·

νομίζω ότι τον είχανε πυροβολήσει κιόλας στο πόδι…».

 

ΑΙΣΧΟΣ.

Και παραπάνω από ΑΙΣΧΟΣ.

ΦΡΙΧΤΟ.

 

Τι μάς είπε, δηλαδή, η Καινούργιου..;

Μάς είπε πως όταν προ καιρού τής εδόθη κλήση,

έριξε «τηλεφωνάκι» για να μην πληρώσει τις συνέπειες τής παραβατικότητάς της

(βεβαίως, γενικόλογα μιλώντας θα επισημάνω,

ότι η εμπειρία διδάσκει 

πως όταν μπεις στον πειρασμό να ρίξεις «τηλεφωνάκι» μια φορά,

θα το κάνεις κι άλλες φορές).

 

Επίσης,

στη διήγησή της εντοπίζω ορισμένα κενά και ορισμένες αντιφάσεις

που είναι χρήσιμο να τονιστούν.

Πώς γίνεται -επί παραδείγματι- να λες ότι σε έγραψαν για τη ζώνη,

αμέσως μετά να λες ότι σε έγραψαν για το δίπλωμα

και στο «καπάκι» να λες ότι σε έγραψαν επειδή μιλούσες στο κινητό

ενώ εσύ το είχες στο πλάϊ..;

 

Κάτι δεν κολλάει σ’ όλο αυτό.

Κάποια παπάτζα υπάρχει.

Υποπτεύομαι εντονότατα ότι την παρέσυρε η επικρατούσα ατμόσφαιρα

και στην πρεμούρα της να προσποριστεί το συγκινησιακό κλίμα

υπέπεσε σε τεράστια «πατάτα».

 

Καμώθηκε ότι -τάχα μου, τάχα μου- δεν θυμόταν γιατί έλαβε την κλήση

(και μάλιστα από την Αστυνομία που δεν σε σταματάει για το παραμικρό).

Για ένα γεγονός που την οδήγησε να ζητήσει τη βοήθεια άλλου αστυνομικού,

για ένα γεγονός που επεχείρησε -προς ίδιον όφελος-

να διαρρήξει τη συμπαγή αντίληψη τού Αστυνομικού Σώματος περί Παρανομίας,

ισχυρίζεται ότι δεν θυμάται την αιτία τής κλήσης.

Και κάνει παύσεις…

Και μασάει τα λόγια της…

Και κάνει απανωτά σαρδάμ…

Και κάνει σαρδάμ ακόμα κι όταν επιχειρεί να προσδιορίσει τον χρόνο τού συμβάντος.

Την πιστεύετε;

 

Κι όμως, το βίντεο που θα παρακολουθήσετε, κλείνει με μία ακόμη ευτέλεια·

ο Ανδρέας Μικρούτσικος,

παρασυρμένος από την απύθμενη και πνιγηρή φτήνια τής εκπομπής

όπου συχνά παρευρίσκεται και προσπαθεί να βάλει μία τάξη,

διέπραξε αποκρουστική χυδαιότητα

που θα την κουβαλά ισοβίως στο ανθρώπινο και ανδρικό βιογραφικό του

ως τεράστιο στίγμα.

 

Συγκεκριμένα, αμέσως μετά την ολοκλήρωση τής διήγησης τής Καινούργιου,

ο Μικρούτσικος επιχειρεί να σπάσει τη βαριά ατμόσφαιρα τής συζήτησης

και -παρά την τεράστια εμπειρία του-

βάζει την ταφόπλακα στη σοβαρότητα τής εκπομπής

με μία «ατάκα» που είναι βγαλμένη από το «Πανέρι τού Σεξισμού».

– Κατερίνα,

παρ’ όλο που είμαι στενοχωρημένος και στη λογική αυτού που έχει γίνει,

θέλω να σού πω..:

Σε γράψανε γιατί δεν φορούσες ζώνη;

– Δεν θυμάμαι ακριβώς την αιτία, γιατί πάει καιρός…

– Αν εγώ ήμουν αστυνομικός, θα σ’ έγραφα αν δεν φορούσες σουτιέν,

γιατί θα ήσουνα επικίνδυνη για τον αρσενικό πληθυσμό.

ΝΤΡΑΠΗΚΕ ΚΑΙ Η ΝΤΡΟΠΗ.

Επιμύθιο:
Κουνάω το κεφάλι μου…
Κουνάω το κεφάλι μου απηυδισμένος. 
Τι στρεβλά πρότυπα προβάλλονται και προωθούνται στην Ελληνική Κοινωνία;
Οποία Κατάντια.
Οποία Ξευτίλα.

Δεν γράφω αυτό το πόνημα για όλους·

γράφω μόνο για αυτούς τούς ανθρώπους που γνωρίζω ότι υπάρχουν εκεί έξω

και ψάχνουν με φλόγα στα μάτια τη «Δημοσιογραφία τής Αλήθειας».

Άνθρωποι που δεν παραμυθιάζονται και δεν παίρνουν κουράγιο

αν τούς πεις το μέγα ψέμα «Δεν υπάρχει πόλεμος.»,

αλλά αντλούν δύναμη από την Αλήθεια:
«Ναι, υπάρχει πόλεμος. Υπάρχει πόλεμος, αλλά θα νικήσουμε…»!

 

Ουδέποτε υπήρξα στείρος ελιτιστής·

και η Φτήνια έχει -ενίοτε- θέση στη ζωή μας, και η Χυδαιότητα,

και το Ασήμαντο, και το Τίποτα.

Όμως, όσο κι αν ακούγεται αντιφατικό,

ΚΑΙ η Φτήνια, ΚΑΙ η Χυδαιότητα, ΚΑΙ το Ασήμαντο, ΚΑΙ το Τίποτα,

έχουν διαβαθμίσεις στην Αισθητική.

 

Ως εκ τούτων,

δεν απορρίπτω την (κάθε) Καινούργιου

για την (όποια) φτήνια της, για την (όποια) χυδαιότητά της,

για το (όποιο) ασήμαντό της, για το (όποιο) «τίποτά» της.

 

Απορρίπτω την Καινούργιου επειδή θυμάμαι.

Απορρίπτω την Καινούργιου επειδή δεν ξεχνώ. 

Απορρίπτω την Καινούργιου για την τραγική αισθητική της.

Την απορρίπτω

διότι επιδίδεται σε ηθικοπλασία και ηθικολογία πάνω σε «στημένα» τηλεφωνήματα·

δεν λέω ότι τα στήνει η ίδια,

αλλά τη μέμφομαι ευθέως διότι στηρίζει τη θλιβερή καριέρα της

σε τηλεφωνήματα που προωθούν, διασπείρουν και ξερνάνε Μισογυνισμό.

 

Αν σέβεσαι στοιχειωδώς ότι είσαι γυναίκα,

αν σέβεσαι στοιχειωδώς το φύλο σου, 

αν σέβεσαι στοιχειωδώς το Γυναικείο Φύλο, 

δεν αφιερώνεις άπλετο χρόνο -και μάλιστα, επί καθημερινής βάσης-

σε αρρωστιάρικες «ιστορίες» όπως η χθεσινή.

 

21 Ιουνίου 2021

Νίκη, 34 ετών:

Η ανιψιά μου τα έφτιαξε με τον γιο τού άντρα μου, που ήμασταν εραστές 

Επίτηδες επέλεξα την πιο πρόσφατη,

διότι αποτελεί την εκκωφαντική πιστοποίηση τής ανακολουθίας

που εμφανίζει η Καινούργιου ανάμεσα στα Λόγια και στα Έργα.

 

Πριν ακόμη στεγνώσουν τα «δάκρυα» τής εκπομπής της

από τη δημοσιογραφική κάλυψη για τη δολοφονία τής Καρολάϊν,

πριν ακόμη στεγνώσουν τα «δάκρυα» τής εκπομπής της

για τη γυναικοκτονία στα Γλυκά Νερά,

προσφέρεται άπλετος χρόνος σε σάπια σενάρια

που στοχοποιούν ευθέως το Γυναικείο Φύλο

και ρίχνουν νερό στον μύλο τής αηδιαστικής φαλλοκρατικής αντίληψης 

που λέει ότι «Όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες.».

 

Η Κατερίνα Καινούργιου. Η «Πρέσβειρα τού “Me Too”». Η Κλαίουσα Συμπαραστάτρια.

Η Υπέρμαχος Στρατηγός τού Γυναικείου Φύλου.

Η εσαεί «wanna be παρουσιάστρια», 

που δέχεται να έχει εκπομπή με μηνύματα που υποδαυλίζουν τη Γυναικοκτονία.

ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΚΙ Η ΝΤΡΟΠΗ.

 

Ο Υπο-Κοσμικός

(Twitter: @Ypokosmikos

https://twitter.com/Ypokosmikos)

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης