Στην κηδεία τής Δημοσιογραφίας καταθέτουμε… Στεφανίδου. 

 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ο Όσκαρ Ουάϊλντ,

ένας από τούς σημαντικότερους διανοητές και αποφθεγματολόγους

στην Ιστορία τής Ανθρωπότητας,

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

είχε καταγράψει κάποτε το Συλλογικό Αντανακλαστικό με τη ρήση 

 «Η Ομορφιά είναι σημαντικότερη από την Ευφυΐα,

διότι δεν χρειάζεται αποδείξεις.».

 

Η Τατιάνα Στεφανίδου ήταν -αρχικώς- τυχερή,

καθώς ουδέποτε εκλήθη να επιλέξει ποιο από τα δύο επίζηλα χαρακτηριστικά

θα τής άνοιγαν διάπλατα τις πόρτες τής Τηλεόρασης και εν γένει των «Μ.Μ.Ε.».

Ήταν ΚΑΙ όμορφη, ΚΑΙ ευφυής.

 

Κι όμως, παρά το πυρηνικό οπλοστάσιό της, απέτυχε παταγωδώς…

 

Η παταγώδης αποτυχία τής Στεφανίδου τεκμαίρεται

από την κάκιστη άποψη που έχει το μεγαλύτερο τμήμα τής Ελληνικής Κοινωνίας για το άτομό της.

Μία γυναίκα δυνητικώς σαγηνευτική,

που με τούς αισχρούς χειρισμούς της σε φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα

έχει καταλήξει να είναι αποκρουστικό πρόσωπο.

 

Η προηγούμενη Παρασκευή, η 19η Μαρτίου 2021,

ήταν η ημέρα που η Τατιάνα Στεφανίδου διέπραξε το μέγιστο ανοσιούργημά της.

Μετά το πρόσφατο «ξέπλυμα» που είχε επιχειρήσει

προς χάριν τού νυν προφυλακισμένου Λιγνάδη

(όταν με απολύτως λυρικό τρόπο

ανέλυε το βλέμμα τού κατηγορούμενου για βιασμούς και παιδοφιλία, λέγοντας

«Η μάσκα κρύβει το πρόσωπο… Ο σκούφος κρύβει τα μαλλιά…

Το βλέμμα, όμως, είναι ελεύθερο και τα λέει όλα…

Αυτό το βλέμμα είναι ένα βλέμμα που μιλάει…

Είναι το Βλέμμα τού Φόβου, τής Ανησυχίας, τής Απόγνωσης.»,

αλλά και όταν ειρωνευόταν τον υπέροχο άνθρωπο Σπύρο Μπιμπίλα, λέγοντας

«Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο για τον Λιγνάδη.

Η προφυλάκιση ή ότι τον γνώρισε ο Μπιμπίλας στα “Στρουμφάκια” τής “Ε.Ρ.Τ.”;».),

είχαμε την εντύπωση ότι η κατάντια «Δεν πάει πιο κάτω.».

 

Ε, λοιπόν, η Τατιάνα Στεφανίδου μάς διέψευσε οικτρά.

Η κατρακύλα της είχε και «πιο κάτω». Πολύ πιο κάτω…

 

Ιδού τι εξεστόμισε στην εκπομπή της

η εν λόγω παρουσιάστρια και κατ’ ευφημισμόν «δημοσιογράφος»,

αναφερόμενη -χωρίς ίχνος ανθρωπιάς και δεοντολογίας-

στο δυστύχημα που εστοίχισε τη ζωή στον 23χρονο Ιάσονα:

«Εγώ θέλω να θέσω ένα ερώτημα για την ταχύτητα που βλέπουμε το βίντεο.

Δηλαδή, τι εννοώ..;

Είναι η πραγματική (ταχύτητα);

Εγώ θέτω ερωτήματα.

Είναι η πραγματική ταχύτητα τού βίντεο;

Γιατί το ρωτώ..;

Διότι βλέπουμε ότι το αυτοκίνητο το υπηρεσιακό

-αν δούμε από την αρχή το βίντεο-

πάει πολύ αργά…, σταματάει…, αρκετή ώρα…

Περνάνε, περνάνε, περνάνε (άλλοι οδηγοί),

σταματάει (το υπηρεσιακό)…, στρίβει…,

πάει αργά…, τού έχει παραχωρήσει προτεραιότητα το ταξί…,

αλλά βλέπουμε στο βίντεο

ότι πάει -χωρίς να σταματήσει καθόλου, και με τρομερή ταχύτητα- το παιδί

και πέφτει πάνω.

Και λέω…

Είν’ η σωστή ταχύτητα;

Επειδή αυτό είναι ένα βίντεο το οποίο υπάρχει μέσα… Ξαφνικά…

Εγώ θέλω να κάνω και δεύτερες σκέψεις…

…(ξαφνικά, το βίντεο) βρίσκεται στα χέρια ενός δημοσιογράφου, στο Διαδίκτυο,

ο οποίος λέει ότι κάποιος μάς το ’στειλε στη θυρίδα μας·

κάποιος επέλεξε να το στείλει στη δική του θυρίδα.

Και το αναρτά…

Δεν είναι ένα βίντεο το οποίο έχει δοθεί από τις Αρχές.
Δεν έχουμε πάει εμείς ως δημοσιογράφοι τού “
Alpha”,

να ξέρουμε ότι πήγαμε στον άνθρωπο ο οποίος είχε το βίντεο

και το πήραμε απ’ το κινητό του ή απ’ την κάμερά του.

Εγώ θέλω, λοιπόν,

να θέσω ένα ερώτημα για την ταχύτητα που παρακολουθούμε (σ)το βίντεο.

Γιατί άμα δείτε, πραγματικά δεν ξέρουμε…

“Πειραγμένο (το βίντεο)” όχι σκοπίμως…

Μπορεί, δηλαδή, ένα βίντεο να παίξει σε πιο γρήγορη (ταχύτητα).

Δεν θέλω να…

Εγώ δεν θέλω να αποδώσω, δηλαδή, κακή πρόθεση σε κανέναν.

Μπορεί, ας πούμε, ένα βίντεο -κι εδώ, πάνω, στο μοντάζ-

να παίξει σε πιο γρήγορη ταχύτητα, σε πιο αργή…

Εγώ θέλω ν’ αφήσω κι αυτό το ερώτημα·

να είμαστε καλυμμένοι από κάθε πλευρά.

Γιατί το βλέπουμε, πολύ αργά στρίβει (το υπηρεσιακό αυτοκίνητο),

και το ταξί έχει σταματήσει,

ενώ ο οδηγός τής μηχανής φαίνεται να πηγαίνει “σφαίρα” και να μη σταματάει καθόλου.».

 

ΑΠΟΤΡΟΠΙΑΣΜΟΣ. ΑΗΔΙΑ. ΑΙΣΧΟΣ.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με το «ΑΠΟΛΥΤΟ ΞΕΠΛΥΜΑ».

Εδώ έχουμε να κάνουμε με την «ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ».

Εδώ έχουμε να κάνουμε με το «ΑΠΟΛΥΤΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ».

 

Όχι, αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ.

Αυτό προσιδιάζει με ΠΕΡΙΫΒΡΙΣΗ ΝΕΚΡΟΥ.

 

Έκανα την απομαγνητοφώνηση των λεγομένων αυτής τής γυναίκας,

έκανα την αυτολεξεί απομαγνητοφώνηση των λεγομένων της 

και δυσκολεύομαι να αναφέρω ξανά το όνομά της.

 

Καθ’ όλην τη διάρκεια τού συγκεκριμένου αποσπάσματος κομπιάζει.

Κομπιάζει ασταμάτητα και οι διατυπώσεις της δεν έχουν σταθερό ειρμό.

Κομπιάζει διότι η αφετηρία της είναι ψεύτικη, κίβδηλη·

το κίνητρό της είναι το «ξέπλυμα» τού δυστυχήματος

και τής αδιαμφισβήτητης θανατηφόρας τροχαίας παράβασης

που έκανε ο αστυνομικός τής Ντόρας Μητσοτάκη.

 

Θέτοντας -τάχα μου, τάχα μου- ως ερώτημα

αν το βίντεο που καταγράφει το δυστύχημα είναι «πειραγμένο»,

αυτή η γυναίκα -και μητέρα δύο παιδιών-

δεν ασέβησε μόνο προς τη μητέρα τού νεκρού Ιάσονα,

δεν ασέβησε μόνο προς την οικογένειά του,

δεν ασέβησε μόνο προς τη γενναία και άκρως συγκινητική απόφαση τής οικογένειας

να προβεί στη δωρεά των οργάνων του,

αλλά ασέβησε προς κάθε οικογένεια

και συνολικώς προς την Κοινωνία όπου κι η ίδια (διατείνεται ότι) ανήκει.

 

Ένας 23χρονος κινείται με πράσινο φανάρι και φορώντας το κράνος του.

Όμως, ο δράστης τού τροχαίου,

ο δράστης τής τροχαίας παράβασης που έστειλε στον θάνατο αυτό το παιδί,

είναι συνεργάτης τής Ντόρας Μητσοτάκη.

Η Συγκάλυψη είναι ανέφικτη,

αλλά η Παραπλάνηση είναι μία τελευταία ζαριά για το σάπιο Σύστημα

που επιθυμεί διακαώς να υποβαθμίσει το τραγικό συμβάν.

 

Έτσι, φτάνουμε στη δήθεν εικασία ότι το βίντεο (ίσως) είναι «πειραγμένο».

Το υπηρεσιακό όχημα κινείται «πολύ αργά».

Ο -μετέπειτα νεκρός- Ιάσονας τρέχει υπερβολικά· πηγαίνει «σφαίρα».

 

Ε, ναι, λοιπόν…

Το βίντεο είναι όντως «πειραγμένο».

Στην πραγματικότητα,

ο παραβατικός συνεργάτης τής Ντόρας Μητσοτάκη πηγαίνει «σφαίρα»

και ο 23χρονος Ιάσονας πηγαίνει πολύ αργά.

 

Όπως συμβαίνει, δηλαδή, και με τη Νομιμότητα σε αυτήν την νεοελληνική μπανανία·

όσο πιο απατεώνας, διεφθαρμένος και μαφιόζος είσαι,

τόσο γρηγορότερα αναρριχάσαι στα κλιμάκια τής Ιεραρχίας και τής Υψηλής Κοινωνίας.

 

Ανακεφαλαιώνοντας…

 

Η Τατιάνα Στεφανίδου εκπροσωπεί σε απόλυτο βαθμό

τη -συχνά υποτιμητική- ορολογία που είναι συνώνυμη με την Τηλεόραση:

το «Γυαλί».

 

Η «γυάλινη», η ψυχρή ομορφιά της,

αυτή η παγερή ομορφιά που εκπέμπει μονίμως την αίσθηση ότι πίσω της κρύβει ψευτιά,

αποτελεί τη σημαδιακή σημειολογία

που έχει στιγματίσει εξ αρχής την πορεία τής γνωστής παρουσιάστριας.

Η πρώτη εκπομπή της στην Ελληνική Τηλεόραση ήταν ο «Γυάλινος Τοίχος».

 

Η Τατιάνα Στεφανίδου έχτισε την καριέρα της πάνω σε σαθρά θεμέλια·

υποδυόμενη την έκπληκτη, την άμοιρη ευθυνών,

την απλή υπάλληλο που ήταν υποχρεωμένη να εκτελεί εντολές,

υπηρέτησε, υπεδαύλισε και διέσπειρε ένα ζοφερό σύστημα αξιών

που αποτελεί έως και σήμερα την Εθνική Ξευτίλα.

 

Βυσσοδομώντας και μιαίνοντας κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας,

η τότε νεόκοπη ευειδής παρουσιάστρια

προσέφερε ως βορά στα κανιβαλικά ένστικτα των τηλεθεατών

ανθρώπους που βρισκόντουσαν χαμηλά στη Δημόσια Ιεραρχία.

Οι εύκολοι σάκοι τού μποξ ήταν εδώ,

προκειμένου να γίνονταν αντικείμενα ποταπής διασκέδασης και ασύστολης χλεύης

από το βαθέως συμπλεγματικό και υστερικό τμήμα τής τηλεθεατικής ομήγυρης..:

Τζένη Χειλουδάκη, Τζούλια Μπάρκα, Στέλλα Μπεζαντάκου, Βέρα Λάμπρου.

 

Συνδετικός κρίκος αυτών των γυναικών η Τατιάνα Στεφανίδου·

η «Μαντάμ Τάτι», εν προκειμένω,

που πράττοντας με απολύτως μισογυνικό τρόπο παρέδιδε ομόφυλές της στον διασυρμό.

 

Η Ενσυναίσθηση και η Αξιοπρέπεια παραπέμπονταν στις καλένδες,

προκειμένου να εκτοξεύονταν τα περιβόητα «“μηχανάκια” τής “A.G.B.”»

με τούς αλήστου μνήμης σικέ καβγάδες τής Χειλουδάκη με την -πλέον, εκλιπούσα- Μπάρκα

και με -ων ουκ έστιν αριθμός- εφάμιλλης χυδαιότητας «happenings».

Αυτή ήταν η «Τάτι» και αυτή παρέμεινε στο πέρασμα των χρόνων

(οποία επιτυχία της·

ανήχθη αστραπιαία σε «Μαντάμ», παρά το τότε νεαρόν τής ηλικίας της).  

 

Ο Αλμπέρ Καμί,

στη συγκλονιστική ανάλυση που έχει κάνει για τον «Μύθο τού Σίσυφου»,

καταλήγει στην αδιανόητη, ασύλληπτη και ελπιδοφόρο ρήση

«Δεν υπάρχει μοίρα που να μη νικιέται με την Περιφρόνηση.».

 

Η Τατιάνα Στεφανίδου

-όχι μόνο δεν βρήκε τη δύναμη να περιφρονήσει την ευτελή μοίρα της, αλλά…-

παρεδόθη ψυχή τε και σώματι στη Φτήνια·

ακόμη αντηχεί στ’ αφτιά μας

εκείνη η -έμπλεη υποκρισίας και πρόστυχης τηλεοπτικής ηδονής- κραυγή της,

όταν ως παρουσιάστρια στο «Fame Story

είχε τη χαρά να βιώσει μπροστά της -και συνεπαγωγικώς, να καρπωθεί- 

τον αξέχαστο τσακωμό τού Παναγιώτη Χατζηστεφάνου με τον Νίκο Μουρατίδη

(με ολίγην κι από Μάρκελλο Νύκτα):

«Κόλαση το “Fame Story”. ΚΟΛΑΣΗ.».

 

Κατόπιν τούτων, εφτάσαμε νομοτελειακώς στο Σήμερα.

 

Η Τατιάνα Στεφανίδου που μάς συστήθηκε στην εκπομπή «Γυάλινος Τοίχος»,

είναι έως και σήμερα ίδια κι απαράλλαχτη.

Κυνική, στυγνή, βολεμένη, μακιαβελική,

εκπρόσωπος μίας κίβδηλης και απολύτως μικροαστικής «Ελίτ»

που επί τής ουσίας εκφράζει και ενσαρκώνει τη Φαντασμένη Λουμπενιά.

 

Όμως, οι καιροί άλλαξαν, όπως έχει αλλάξει και ο ρους τής Κοινωνίας·

σύμφωνοι, η ροή τού ύδατος αυτής τής κοινωνικής αλλαγής δεν είναι ακόμη χειμαρρώδης,

αλλά είναι αρκετή ώστε να μετατρέπει σε «φερτά υλικά» και σε άμορφη μάζα

την κάθε «Στεφανίδου» και ό,τι η κάθε «Στεφανίδου» εκπροσωπεί.

 

Ως εκ τούτου,

το νέο «κατόρθωμα» τής Στεφανίδου,

αυτή η αναίσχυντη αντιμετώπιση τού νεκρού Ιάσονα,

είναι η φυσική απόρροια και κατάληξη μίας τηλεοπτικής καριέρας

που είχε δώσει εξ αρχής το στίγμα της.

 

Για την Τατιάνα Στεφανίδου,

οι «εύκολοι σάκοι τού μποξ» ήταν το διαχρονικό ζητούμενό της

και ο ξεκούραστος τρόπος για να μεγαλουργεί στο «Σύστημα».

Όμως,

αυτός που ψάχνει αδύναμους κρίκους, έχει αδύναμα χέρια.

 

Επιμύθιο:

Φτάνει πια οριστικώς η «Ώρα τής Πληρωμής» για την Τατιάνα Στεφανίδου.

Φτάνει πια η στιγμή

που η Ελληνική Κοινωνία θα εκδώσει απόδειξη εξόφλησης

στο ονοματεπώνυμο τής Τατιάνας Στεφανίδου

και θα τής ανακοινώσει εκκωφαντικώς..:

Τατιάνα Στεφανίδου, ΞΟΦΛΗΣΕΣ.

 

Ο Υπο-Κοσμικός

(Twitter: @Ypokosmikos

https://twitter.com/Ypokosmikos)

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης