Καλοχαιρέτα τους πεζούς όταν καβαλικέψεις, για να σε χαιρετούν και αυτοί όταν θα ξεπεζέψεις…», λέει, με καυστικό τρόπο, η κρητική ρήση.
Ώρα δώδεκα το μεσημέρι και οι εφτά δημοσιογράφοι είχαν αρχίσει να έρχονται στο κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, για να συζητήσουν τα διαδικαστικά για το περίφημο ντιμπέιτ.
Μπαίνοντας, όλοι σχεδόν χαιρέτησαν τους συναδέλφους που τους περίμεναν στην πόρτα για να καλύψουν το ρεπορτάζ, ώσπου… έφτασε και ο δημοσιογράφος του ALPHA, Αντώνης Σρόιτερ. Ο αέρας των χιλίων καρδιναλίων που είχε, δεν του επέτρεψε να δει ούτε δημοσιογράφους, ούτε κάμεραμαν, ούτε ηχολήπτες. Ούτε καν την ίδια του τη συνάδελφο δεν μπόρεσε να δει, με την οποία εργάζεται στο ίδιο κανάλι και την είχαν στείλει να καλύψει την «αφεντομουτσουνάρα» του. Δεν είδε κανέναν! Άρα ποιον να χαιρετήσει και σε ποιον να πει καλημέρα;
Όσο αφορά στους άλλους; Εκείνοι τουλάχιστον δεν τσιγκουνεύτηκαν την καλημέρα και το χαμόγελο.
Την ώρα δε των δηλώσεων, ποιος λέτε ότι άρχισε να βλέπει ξαφνικά μπροστά του δημοσιογράφους, κάμεραμαν και ηχολήπτες; Ο Αντώνης Σρόιτερ, ο οποίος περίμενε υπομονετικά να ’ρθει η σειρά του για να σπάσει τη σιωπή του!
