.jpg)
Ο «Στοιχηματίας» γράφει και σταχυολογεί… (#9)
Η ζωή είναι άδικη· πολύ άδικη.
Να, επί παραδείγματι,
αν ρωτήσουμε 100 ανθρώπους τι εστί «Ταξίδι»,
θα δώσουν από τις πιο απλές και ρεαλιστικές απαντήσεις
(αυτοκίνητο, μηχανή, λεωφορείο, τρένο, πλοίο, αεροπλάνο),
έως τις πιο συναισθηματικές, ψαγμένες, ποιητικές, σουρεαλιστικές
(η Φαντασία, η Έμπνευση, ο Έρωτας, ο Τουρισμός,
τα αγαπημένα μου τραγούδια, τα βιβλία, ολόκληρη η Ζωή).
Ουδείς όμως θα απαντήσει ότι «Ταξίδι είναι το Στοίχημα».
Αγαπητοί μου «κουβάδες», πού να ξέρουν όλοι αυτοί και πού να καταλάβουν·
δεν φτάνει το μυαλό τους ώστε να αντιληφθούν τη μέγιστη περιηγητική σημασία
και τη γνωσιακή προσφορά που επιδαψιλεύει το Στοίχημα στην Ανθρωπότητα.
Κάποιοι κακοπροαίρετοι θεωρούν ότι είμαστε εθισμένοι
επειδή μπορεί να παίζουμε αδιαλείπτως επί 48 ώρες
και να ποντάρουμε στις 6 τα ξημερώματα σε αγώνα για τη Δ΄ Εθνική τού Νεπάλ.
Οποία πλάνη,
καθώς μπορεί εμείς να έχουμε ξοδέψει περιουσίες βάζοντας τα σπίτια μας στο «Over 2,5»
σε όλα τα 0-0 που κατεγράφησαν στην «Premier» τής Παπούα-Νέας Γουϊνέας,
αλλά έχουμε γίνει σαΐνια στην Ιστορία και -ιδίως- στη Γεωγραφία.
Ποιος από τούς αμφισβητίες και τούς επικριτές μας
γνωρίζει ότι η πόλη Τρέλεμποργκ βρίσκεται στη Σουηδία;
Ούτε οι ίδιοι οι Σουηδοί.
Ποιος από τούς αμφισβητίες και τούς επικριτές μας
γνωρίζει ότι η Κόλο-Κόλο βρίσκεται στο Σαντιάγο που βρίσκεται στη Χιλή;
Ποιος από αυτούς θα γελάσει σκεφτόμενος
πώς θα λεγόταν η συγκεκριμένη ομάδα αν έπαιρνε ως μεταγραφή τον «Πίπα» τού Ολυμπιακού;
Κανείς τους. Μόνο εμείς!
…
Αυτήν τη φορά,
το ταξίδι που λέγεται «Στοίχημα»
μάς οδήγησε να παρακολουθούμε με βαθιά αγωνία τη νυχτερινή αναμέτρηση Μοντερέϊ-Άτλας
στο πλαίσιο τού μεξικανικού γυναικείου πρωταθλήματος.
Εκεί, λοιπόν, έμελλε -εντελώς από το Πουθενά- να βγάλουμε λαβράκι (για την ακρίβεια, γαυράκι).
Βρισκόμαστε στο 25ο λεπτό τού αγώνα,
όταν οι γηπεδούχες διπλασιάζουν τα τέρματά τους
και οι συνωστισμένες κερκίδες τού κοχλάζοντος γηπέδου εκστασιάζονται (sic)·
άλλοι χειροκροτούν χλιαρά, άλλοι χαμογελούν, άλλοι χασμουριούνται, άλλοι ξύνονται,
και εν γένει το Λατινο-Αμερικανικό Ταμπεραμέντο ξεδιπλώνεται ενώπιόν μας.
Ωπ, για στάσου,
ποιος είναι αυτός ο κύριος
που δεσπόζει με το πληθωρικό σουλούπι του στο κέντρο τού τηλεοπτικού πλάνου;
Ακαριαία το «Ωπ» μετατρέπεται σε «Ωχ»:
Ωχ… Ο Βαγγέλης Μαρινάκης.
Εντάξει, υποκλινόμεθα·
όλοι γνωρίζουμε τη βαθιά και ανιδιοτελή αγάπη
που τρέφει ο ιδιοκτήτης τής «Π.Α.Ε. Ο.Σ.Φ.Π.» για το burger
(εεε…, για το Τόπι, ήθελα να πω),
όλοι έχουμε εμπεδώσει την ευρυμάθεια που διαθέτει γύρω από το σπορ,
αλλά ομολογουμένως δεν περιμέναμε ότι είναι ικανός να φτάσει στα βάθη τού Μεξικού
-ρισκάροντας ακόμη και τη ζωή του,
καθώς στη βασανισμένη χώρα μαίνεται ο πόλεμος των καρτέλ ναρκωτικών-
μόνο και μόνο για να παρακολουθήσει Γυναικείο Ποδόσφαιρο.
Και βεβαίως,
αυτός ο αγνός φίλαθλος έδωσε ηχηρές απαντήσεις
σε όσους διέκριναν σεξισμό και μισογυνισμό στην πρόσφατη τοποθέτησή του,
όπου τα έβαλε με τη συνεργάτιδα τού αρχιδιαιτητή Μπένετ, την Ελένη Λαμπαδαρίου,
στον απόηχο τής τιμωρίας τού… αδέκαστου ρέφερι Καραντώνη.
Συμπληρωματική Σημείωση:
Αγαπητοί μου «κουβάδες»,
τώρα που το συλλογάμαι καλύτερα,
ίσως ο Βαγγέλης Μαρινάκης να έχει κι αυτός ως πάθος το Στοίχημα
και να είχε επενδύσει στο «Over» ή στο «Ακριβές Σκορ»·
αν όντως συμβαίνει αυτό, τότε σίγουρα πήγε «ταμείο», καθώς το ματς έληξε με σκορ 4-1.
Απ’ την άλλη,
σκέφτομαι και το ενδεχόμενο
μήπως ο κύριος με το πληθωρικό σουλούπι είναι απλώς ένας «σωσίας» τού γνωστού παράγοντα
και εν τέλει δεν ισχύει το σουρεαλιστικό ταξίδι που έκανα με τη φαντασία μου.
Όμως,
τι φταίω εγώ που ο εικονιζόμενος κύριος και ο Βαγγέλης Μαρινάκης
μοιάζουν «Σα δυο σταγόνες… ολυμπιακό»;
Ο Στοιχηματίας
