Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Όταν το προηγούμενο Σάββατο
ο Π.Α.Ο.Κ. έφερνε -στην εκτός έδρας αναμέτρηση με τον Βόλο-
τη δεύτερη σερί ισοπαλία του στο πρωτάθλημα
(και συνεπαγωγικώς, είχε ξανά απώλεια βαθμών),
ήμουν ανάμεσα σε δύο τίτλους για το επόμενο άρθρο μου..:
«Αμπέλ Φερέϊρα, είσαι ΣΟΥΡΓΕΛΟ» και «Αμπέλ Φερέϊρα, είσαι ΑΣΧΕΤΟΣ».
Όπως γνωρίζετε όσοι διαβάζετε συχνά τη στήλη,
έχω εκτοξεύσει λίβελλους προς τον Πορτογάλο κόουτς·
«ο μυρωδιάς», «ο γαμπρούλης», «ο προπονητίσκος»,
είναι μόνον μερικοί από τούς χαρακτηρισμούς που τού έχω προσδώσει,
καθώς οι χειρισμοί του οδηγούν συχνά σε αρνητικά αποτελέσματα.
Εκτός από το ματς τής περυσινής σεζόν με τον Ολυμπιακό στο «Γ.Καραϊσκάκης»
και την πρόσφατη αναμέτρηση με την Μπενφίκα,
δεν έχει υπάρξει άλλη ηχηρή θετική συνεισφορά τού Φερέϊρα προς την ομάδα·
τουναντίον,
συνήθως η λογική του, η στρατηγική του
και η διαχείρισή του -προ και κατά τη διάρκεια των αγώνων-
είναι από προβληματικές έως και καταστροφικές.
Κατά την προσωπική μου άποψη,
το πρόβλημα εστιάζεται στην ψυχοσύνθεση τού Φερέϊρα,
ο οποίος είναι άτολμος·
από εκεί ξεκινούν όλα και -εν τέλει- εκεί καταλήγουν όλα.
Ως εκ φύσεως άτολμος, λοιπόν,
ως άτομο που δεν γνωρίζει τούς κώδικες και τούς κωδικούς που διέπουν το Ρίσκο,
όταν επιχειρεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο
και υπό οποιανδήποτε διαμορφωμένη συνθήκη να ρισκάρει,
το πράττει -ως επί το πλείστον- αποτυχημένα.
Ο Φερέϊρα λειτουργεί όπως ο απελπισμένος τζογαδόρος,
που αντί να εμπνέεται και να προφητεύει την Έκπληξη,
αντί να επενδύει στην Έκπληξη,
την αντιγράφει όταν ήδη αυτή έχει συμβεί.
Θα το πω με ένα απλό και περιγραφικό παράδειγμα,
ώστε να γίνει απολύτως αντιληπτό τι εννοώ…
…
Σε έχει πάρει από κάτω το Στοίχημα.
Έχεις χάσει τα μαλλιοκέφαλά σου,
το αρχικό σου ποσό έχει σχεδόν εξανεμιστεί,
αισθάνεσαι ότι είναι μάταιος κόπος
να προσπαθήσεις με σωφροσύνη να πάρεις πίσω τα χαμένα σου λεφτά·
η πορεία για ανάκτηση των πρώην κεκτημένων σου, σού φαντάζει «Γολγοθάς».
Μόνο μία εκτόξευση μπορεί να σε σώσει.
Σταμπάρεις, λοιπόν, ένα ματς,
όπου οι δύο αντίπαλες ομάδες σκοράρουν συνήθως με το σταγονόμετρο
και σκέφτεσαι να ποντάρεις τα λιγοστά εναπομείναντα χρήματά σου στο «Over 6,5 goals».
Μοιάζει απίθανο να συμβεί,
αλλά μόνο έτσι μπορείς να επαναφέρεις στην τσέπη σου όσα έχεις ήδη χάσει.
Τελικά υπερισχύει η «λογική»
και αποφασίζεις ότι δεν θα πετάξεις τα ύστατα λεφτά σου
σε ένα καταδικασμένο στοίχημα.
Το παιχνίδι λήγει 4-3.
Οργίζεσαι, βρίζεις, θέλεις να τα κάνεις όλα λαμπόγυαλο.
Έχασες την τεράστια ευκαιρία.
Αποκαμωμένος, ψυχικά παραδομένος,
ευρισκόμενος σε μία κατάσταση
που (αν)ισορροπεί ανάμεσα στην Κατάθλιψη και στο «Serial Killing»,
πας και χώνεις τα τελευταία σου φράγκα
στον πρώτο αγώνα που βρίσκεις μπροστά σου
και πληροί την προϋπόθεση «οι δύο ομάδες σκοράρουν με το σταγονόμετρο».
Τώρα, ναι, έχεις τολμήσει να ποντάρεις στο «Over 6,5 goals».
Το ματσάκι λήγει 0-0.
Δεν είσαι πια απελπισμένος· είσαι χρεωκοπημένος.
Δεν επίστεψες πραγματικά στην Έκπληξη και εκείνη σε εκδικήθηκε.
Συνελόντι ειπείν, τιμωρήθηκες να κυνηγάς την ουρά σου…
…
Αυτό κάνει διαρκώς ο Αμπέλ Φερέϊρα·
ακριβώς επειδή δεν είναι προπονητικά αποκρυσταλλωμένος,
επειδή είναι άτολμος μαθητευόμενος
-και μάλιστα, ένας «μαθητευόμενος πολυτελείας»,
καθώς αμείβεται με 2.000.000 ετησίως, έχοντας κλειστό 3ετές συμβόλαιο-
δεν εμπνέεται και δεν προφητεύει την Έκπληξη,
αλλά περιορίζεται να την αντιγράφει
ή επενδύει σε «εκπλήξεις» που αποδεικνύονται εκκωφαντικά τζούφιες.
Εν κατακλείδι, είναι εμφανέστατο από την έως τώρα πορεία του,
ότι δεν έχουμε να κάνουμε με έναν «Game Changer»·
στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων,
ο Φερέϊρα αφήνει τη «σφραγίδα» του με αρνητικό τρόπο.
*** Υπάρχει, όμως, ένα ακόμη εξόχως κομβικό στοιχείο,
όπου η κακόγουστη προπονητική «τζίφρα» τού Φερέϊρα μπαίνει φαρδιά-πλατιά.
Ο Πορτογάλος αδυνατεί να παραγάγει και να διασφαλίσει σταθερότητα
στην ψυχολογία και στα αγωνιστικά αποτελέσματα τής ομάδας·
τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους..:
Π.Α.Ο.Κ.-Μπεσίκτας 3-1 (25 Αυγούστου)
Π.Α.Ο.Κ.-Μπενφίκα 2-1 (15 Σεπτεμβρίου)
Π.Α.Ο.Κ.-Ατρόμητος 1-1 (18 Σεπτεμβρίου)
Βόλος-Π.Α.Ο.Κ. 0-0 (26 Σεπτεμβρίου)
Είναι πανάκεια η πρόκριση στους ομίλους τού «Τσάμπιονς Λιγκ»;
Είναι.
Όμως, η διαχείριση και η διεκδίκηση τής Πανάκειας,
έχουν και αυτές τη δική τους βαρύνουσα σημασία.
Αν, λόγου χάριν, πανάκειά σου είναι η Μόνικα Μπελούτσι,
αν ο απόλυτος στόχος σου είναι να κάνεις δική σου τη Μόνικα Μπελούτσι,
αν ξεπουλάς τα πάντα για πάρτη της,
το πιθανότερο είναι να καταλήξεις ΚΑΙ επαίτης ΚΑΙ αγάμητος.
Συνελόντι ειπείν,
ο Αμπέλ Φερέϊρα
-ο οποίος εκπροσωπεί και προσωποποιεί ολόκληρο τον σύλλογο,
καθώς κάνει το προπονητικό κουμάντο-
δεν έχει αντιμετωπίσει με αξιοπρέπεια την Πανάκεια.
Και εντάξει·
αν απόψε γίνει το ευκταίο και προκριθεί ο Π.Α.Ο.Κ.,
οι ισοπαλίες με τον Ατρόμητο και με τον Βόλο
θα υπερκαλυφθούν από τα ουρανομήκη πανηγύρια και τα συμπαρομαρτούντα οφέλη.
Αν όμως ο Π.Α.Ο.Κ. αποκλεισθεί;
…
Γι’ αυτό λέω ότι σήμερα ο Φερέϊρα παίζει το κεφάλι του·
ενδεχόμενη πρόκριση θα εξοστρακίσει -προσωρινώς- στην άκρη τής Μνήμης
τα αποτυχημένα κοουτσαρίσματα και αποτελέσματα
στις δύο πρώτες αγωνιστικές τού ελληνικού πρωταθλήματος
(όπως και την παταγώδη αποτυχία τής περυσινής σεζόν)·
απ’ την άλλη, ενδεχόμενος αποκλεισμός θα επιφέρει ξενέρωμα,
θα βγάλει στον αφρό τις -ούτως ή ετέρως- διαγνωσμένες παθογένειες
και ο «πάγκος» τής ομάδας θα αρχίσει να τρίζει επικίνδυνα.
Όχι,
ακόμα και η συμμετοχή στους ομίλους τού «Γιουρόπα Λιγκ»
ΔΕΝ συνιστά αποτυχία για τον Π.Α.Ο.Κ.
(ούτε -συνολικώς- για οποιανδήποτε ελληνική ομάδα,
παρά τις καθεστωτικές διαστάσεις
που έχουν προσλάβει ο «Αρχοντοχωριατισμός» και το «Βλαχοδημαρχιλίκι»,
με συνέπεια η δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση
να θεωρείται παρακατιανή).
Το πρόβλημα είναι ότι με την έως τώρα διαχείριση,
ίσως αποδειχθεί ότι θυσιάστηκαν πολλά για το «τίποτα».
Ποιος Παοκτζής δεν θα ήταν ευχαριστημένος,
αν πριν καν γίνουν οι κληρώσεις των ευρωπαϊκών κυπέλλων τού έλεγες
ότι η ομάδα θα έφτανε να έχει σίγουρη τη συμμετοχή στους ομίλους τού «Γιουρόπα»
και θα χρειαζόταν τη βραχυτέρα των νικών, το 1-0,
για να μπει στην Ελίτ που λέγεται «Τσάμπιονς Λιγκ»;
Θα χοροπηδούσαν από τη χαρά τους τα αγαπημένα μου Παόκια
μπροστά σε μία τέτοια προοπτική.
Όμως, το μέγα ουσιαστικό και επικοινωνιακό λάθος τού Αμπέλ Φερέϊρα,
ήταν πως δεν εμπόρεσε να συνειδητοποιήσει ότι η Πανάκεια γιγαντώνει την Προσδοκία.
*** Επιμύθιο:
Μετά την ισοπαλία τού Π.Α.Ο.Κ. στον Βόλο,
απεφάσισα ότι δεν θα έγραφα ένα ακόμη άρθρο-λίβελλο για τον Φερέϊρα
(και δη με επιθετικό τίτλο,
όπου ο προπονητής τού «Δικεφάλου τού Βορρά»
θα προσδιοριζόταν ως «σούργελο» ή ως «άσχετος»).
Επέλεξα, λοιπόν,
να περιοριστώ σε όσα καταγράφω στο σημερινό μου πόνημα,
θεωρώντας ότι τιμώ την πολυτέλεια τού δημόσιου βήματός μου
με τη μέγιστη δυνατή δικαιοσύνη απέναντι στα Πεπραγμένα.
Εύχομαι εκ βάθους καρδίας ο Π.Α.Ο.Κ. να επιτύχει απόψε τον μεγάλο στόχο του,
εύχομαι εκ βάθους καρδίας ο Π.Α.Ο.Κ. να κάνει πραγματικότητα το τωρινό όνειρό του.
Αξίζει στον Π.Α.Ο.Κ., αξίζει στον Π.Α.Ο.Κ. τού Ιβάν Σαββίδη,
να κάνει δικό του αυτό το όνειρο,
ώστε να αναπροσαρμόσει τα όνειρά του.
Π.Α.Ο.Κ., ΜΠΟΡΕΙΣ!
Ο Αθλητάμπουρας
(Ο «Αθλητάμπουρας» έχει πλέον τον δικό του λογαριασμό στο Twitter.
Ακολουθήστε τον, με δική σας ευθύνη,
στη διεύθυνση https://twitter.com/Athlitampouras)
