Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…

*** Ξεκινώ με τέσσερα απαρέγκλιτα «Δεν» που απευθύνω στον Μπαρτζώκα:
Δεν σε εκτιμώ. Δεν σε σέβομαι. Δεν σε γουστάρω. Δεν σε λυπάμαι.
Γιατί;
Διότι ο χαρακτήρας του και οι συμπεριφορές του, είναι οι «Μαγνήτες τού “ΔΕΝ”».

Ο Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας Γουΐλσον Μίτσνερ διετύπωσε κάποτε την έξοχη ρήση
«Να είσαι καλός με τούς ανθρώπους ανεβαίνοντας,
διότι θα τούς ξανασυναντήσεις κατεβαίνοντας…»,
αλλά ο εγωμανής-κομπορρήμων-ξιπασμένος Μπαρτζώκας
έχει αποδείξει αναρίθμητες φορές διά των λόγων και των έργων του
ότι δεν διαθέτει το ψυχικό σθένος και την αρμόζουσα μεγαθυμία
ώστε να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων που απαιτεί η θεσμική θέση του.

«Ο Παναθηναϊκός είναι ευχαριστημένος να παλεύει τα παιχνίδια.»,
έλεγε με αποκρουστική αλαζονεία το 2023,
εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι τότε οι «απέναντι» ήταν μία ημιθανής ομάδα,
όντας ανίκανος να συνυπολογίσει τις πανίσχυρες έννοιες που διέπουν τη Ζωή
και εμφανίζονται ως αμείλικτοι τιμωροί να σού θυμίσουν τα άγη σου.
Νέμεση. Θεία Δίκη. Τραγική Ειρωνεία.

Ο εκδιωγμένος και τεχνηέντως απαξιωμένος Κώστας Σλούκας,
ο ηγέτης που οδηγήθηκε στην έξοδο από τον νάρκισσο Μπαρτζώκα,
ήταν το 2024 ο «M.V.P.» τού Παναθηναϊκού σε «Ευρωλίγκα» και Ελληνικό Πρωτάθλημα,
η 26η Μαΐου και η 14η Ιουνίου ήταν οι «Σφραγίδες τού Χρόνου»,
το 7ο αστέρι ράφτηκε στην «Πράσινη Φανέλα»,
ο εγχώριος τίτλος κατακτήθηκε με «Reverse Sweep»,
ο παγανίζων Μπαρτζώκας έμεινε να κλαψουρίζει και να ρίχνει τις ευθύνες στα άστρα.

Είχε ήδη αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση,
τα περιθώρια ήταν πλέον ασφυκτικώς συρρικνωμένα,
οι άκρως δαπανηρές μεταγραφές τού Βεζένκοφ και τού Φουρνιέ
απετέλεσαν τις κραυγαλέες δηλώσεις τού «Πρέπει».
Ο Ολυμπιακός έπρεπε πάση θυσία να έφτανε φέτος στην ευρωπαϊκή κορυφή,
διότι η εκκωφαντική επιτυχία που είχε καταγάγει ο «Αιώνιος Αντίπαλος»
-και ιδίως, ο τρόπος που είχε έρθει αυτή η επιτυχία-
ήταν οδυνηρή χαίνουσα πληγή
και έπρεπε να παραπεμφθεί στις καλένδες με συνοπτικές διαδικασίες.

Το πρώτο βήμα έγινε με την πρόκριση στο «Final-4» τού Άμπου Ντάμπι,
τα τρία προηγούμενα ήταν ανεπούλωτα τραύματα,
το 2022 ήταν το «buzzer-beater» τού Μίσιτς στο Βελιγράδι,
το 2023 ήταν το «buzzer-beater» τού Γιουλ στο Κάουνας,
το 2024 η εύκολη ήττα από τη Ρεάλ στο Βερολίνο
(η οποία Ρεάλ έχασε στη συνέχεια από τον Παναθηναϊκό στον Τελικό),
τώρα απέμεναν δύο αγώνες, μόλις δύο αγώνες όλοι κι όλοι,
τα τέσσερα σερί «Final-4» σημειολογούσαν στο τέταρτο «Ευρωπαϊκό».
Εν τέλει, παταγώδης αποτυχία κι εδώ,
ο μελλοντικός προπονητής τού Ο.Σ.Φ.Π. κατετρόπωσε τον νυν προπονητή,
οπότε η περιβόητη δήλωση τού Μπαρτζώκα
γινόταν ακόμη ένα μπούμερανγκ που επέστρεφε από το παρελθόν:
«Ο “Ολυμπιακός τού Μπαρτζώκα” είναι ευχαριστημένος να παλεύει τα “Final-4”.».

ΑΠΟΛΑΥΣΗ. Α-ΠΟ-ΛΑΥ-ΣΗ.
Απόλαυση για το πάθημα τού Μπαρτζώκα
(απόλαυση για το πάθημα ΚΑΙ τού Βεζένκοφ,
αλλά αυτό το θέμα θα αναλυθεί σε ξεχωριστό πόνημα).
Απόλαυση η «Βουβαμάρα τής Μεγαλοστομίας».
Απόλαυση το «“Βατερλό” τής Ξιπασιάς».
Τι κι αν τα διαιτητικά μιάσματα Ράντοβιτς-Γιαβόρ-Πουκλ-Νίκολιτς-Χόρντοφ
αλλάζανε καθ’ όλην τη διάρκεια τής χρονιάς τούς κανόνες τού αθλήματος,
τι κι αν οι οπαδοί τού «100-0» αλαλάζανε για την κόκκινη υπερ-ομαδάρα,
εν τέλει ήρθε ακόμη ένα τεράστιο ξευτίλισμα
να αποκαταστήσει την Αλήθεια, την Πραγματικότητα, την Ιστορία.
Μπαρτζώκας ΤΕΛΟΣ.

*** Η ευθαρσής άποψή μου για τον Μπαρτζώκα
είναι επανειλημμένως κατατεθειμένη και τεκμηριωμένη στη «Δημόσια Σφαίρα»
(28/3/2025 https://www.zougla.gr/sports/i-antistrofi-metrisi-tou-bartzoka/
23/1/2025 https://www.zougla.gr/sports/kapoios-na-mazepsei-ton-bartzoka/
2/1/2025 https://www.zougla.gr/sports/o-olybiakos-einai-i-apolyti-basketiki-apati-tis-sezon-2024-2025/
18/4/2024 https://www.zougla.gr/sports/bartzovlachos/),
οπότε δεν κινδυνεύω να θεωρηθώ ως «μετά “Final-4” προφήτης».
Ως εκ τούτου, δικαιούμαι να αναφέρω -έστω με ετεροχρονισμό-
ποια αίσθηση μού είχε δημιουργηθεί κατά τη διάρκεια τής συνέντευξης Τύπου,
που δόθηκε την παραμονή των ημιτελικών τής διοργάνωσης.
Ποιος ήταν κομπλαρισμένος;
Ποιος βρισκόταν εμφανώς υπό το κράτος αφόρητης πίεσης;
Ποιος εξέπεμπε αρνητικά ιόντα με τη «Γλώσσα τού Σώματος»;
Ποιος επρόδιδε την εσωτερική ταραχή του;
Ποιος ανέδινε ηττοπάθεια;
Δείτε τις φωτογραφίες και βγάλτε αβιάστως τα συμπεράσματά σας…


Ο μοναδικός που είχε σχεδόν μονίμως σταυρωμένα τα χέρια του
(η πιο κλασική και συνήθης «αμυντική στάση» σύμφωνα με την Ψυχολογία).
Τα λόγια, έβγαιναν με το ζόρι κι είχαν χαρακτήρα διεκπεραίωσης.
Το πρόσωπο, κάτωχρο.
Τα μάτια, με μία νεκρική γυαλάδα.
Παράταιρος. Χαμένος στον δικό του κόσμο. Παρουσία-παραφωνία.
Σα να έβλεπες έναν «Flintstone» σε επίδειξη τού Giorgio Armani.
Αν παραλληλίζαμε τούς οκτώ παριστάμενους
-ήτοι, τούς τέσσερις προπονητές και τούς ισάριθμους επίλεκτους παίκτες-
με παιδάκια που ήταν έτοιμα να πούνε ποίημα σε σχολική εορτή,
άπαντες θα στοιχηματίζαμε ότι το «παιδάκι» που θα έχανε τα λόγια του, θα ήταν ο Μπαρτζώκας.

Και να ’ταν μόνο αυτό..;
Ο Μπαρτζώκας μοιάζει να έχει κάνει ένα μαζοχιστικό τάμα,
ανοίγοντας συνεχώς τον λάκκο του με τις ανόητες δηλώσεις του·
πώς αλλιώς να εξηγήσουμε την παντελώς άστοχη διατύπωσή του
«Είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπίζεις τον Βασίλη (Σπανούλη) ως παίκτη,
γιατί έχει πάρει τρία τρόπαια,
και όχι ως προπονητή -τουλάχιστον, ακόμα-
(καθώς) είναι η πρώτη του χρονιά σε αυτό το επίπεδο.».
Μιλάμε για αδιανόητη αστοχία και μπούρδα,
μιλάμε για παντελώς αποτυχημένο timing,
μιλάμε για καραμπινάτη «Πρόκληση τής Μοίρας».

Αποτέλεσμα;
Η Μοίρα απεδέχθη την πρόκληση,
ο Βασίλης Σπανούλης πήρε στον ημιτελικό το πορτοφόλι τού Μπαρτζώκα,
ο Μπαρτζώκας ηττήθηκε πανηγυρικώς από τον επίδοξο αντικαταστάτη του,
ο μελλοντικός προπονητής τού Ολυμπιακού απέλυσε τον νυν προπονητή τού Ολυμπιακού.

Μπαρτζώκας ΤΕΛΟΣ.
Ο Μπαρτζώκας έχει ήδη τελειώσει από τον Ολυμπιακό,
ασχέτως που παραμένει -μέχρι νεωτέρας- στον Ολυμπιακό.
Κατά την προσωπική μου άποψη, μάλιστα,
ο Μπαρτζώκας έχει τελειώσει συνολικώς από το Μπάσκετ,
καθώς -όπως έχω γράψει και σε πρόσφατο πόνημα-
είναι «προπονητής Ολυμπιακού» και όχι «προπονητής Μπάσκετ».
Αυτά συμβαίνουν όταν πουλάς οπαδιλίκι,
αυτά συμβαίνουν όταν επιτρέπεις στο Οπαδιλίκι να καπελώνει το (όποιο) έργο σου.

«Τέλος Εποχής.». «Έκλεισε ο κύκλος.».
Οι δύο φράσεις που αποτυπώνουν στο έπακρο την παρούσα κατάσταση
και μονοπωλούν την «ερυθρόλευκη ρητορική» από το βράδυ τής Παρασκευής.
Ναι, τώρα πια απέμειναν λιγοστά γραφικά όντα να αρνούνται τα Αυτονόητα,
όμως η πλειονότητα -όσο κι αν δεν το ήθελε-
αναγκάστηκε να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς εστί «Μπαρτζώκας».
Το «Πάρκινγκ Νο2» βρίσκεται ήδη εν εξελίξει,
το σύνθημα «Μπαρτζώκα αλάνι, για πάντα στο λιμάνι…» γίνεται ουρανομήκης περιπαιγμός.

Τσακώνεται με τούς παίκτες του,
τσακώνεται με οπαδούς τής ομάδας,
τσακώνεται με τούς αντίπαλους οπαδούς,
τσακώνεται με δημοσιογράφους,
τσακώνεται με ηλικιωμένους,
τσακώνεται με παιδιά.
Ένας 60χρονος που τσακώνεται διαρκώς,
που βρίζει διαρκώς, που νευριάζει διαρκώς, που θολώνει διαρκώς.
Μία ανυπόφορη αυτοθυματοποιούμενη περσόνα που αγιοποιείται και λιβανίζεται νυχθημερόν
από ένα «Σύστημα Προπαγάνδας και Σαπίλας»,
όμως οι τσάτσοι-γλείφτες-λακέδες δημοσιογραφίσκοι και δημοσιολογίσκοι
αδυνατούν πλέον να επιδοθούν στις σεσημασμένες ωραιοποιήσεις τους·
η «Μπόχα των Αποδυτηρίων» καλυπτόταν μέχρι πρότινος με πατσουλιά αισχίστης ποιότητας,
μα τώρα εκλύεται αφειδώς και δημιουργεί αποπνικτική ατμόσφαιρα.
Ο Μπαρτζώκας θερίζει ό,τι έχει σπείρει,
οι παίκτες τον αδειάζουν ο ένας μετά τον άλλον,
οι παροπλισμένοι Πίτερς και Ράϊτ
-δηλαδή, αυτοί που αντιμετωπίζονται ως «τσόντες» τού Βεζένκοφ και τού Φαλ-
ήταν εμφανές ότι ήθελαν να τον εκθέσουν
διά τής εκπληκτικής απόδοσής τους στον μικρό τελικό με τον Παναθηναϊκό,
ο Νάϊτζελ Γουϊλιαμς-Γκος φέρεται να είναι ήδη καθ’ οδόν για τη Ζαλγκίρις,
ο Μόουζες Ράϊτ βγαίνει αμέσως μετά από τον χαμένο ημιτελικό
και εκφράζει άγνοια αν θα αγωνιστεί στους τελικούς τού εγχώριου πρωταθλήματος
(υπάρχουν πληροφορίες ότι κι αυτός οδεύει προς τη Ζαλγκίρις),
ο Σακίλ ΜακΚίσικ βγαίνει αμέσως μετά από τον χαμένο ημιτελικό
και εξομολογείται ότι σκέφτεται να σταματήσει το άθλημα,
κι όλα αυτά συμβαίνουν ερήμην τού προπονητή,
πιστοποιώντας ότι ο Μπαρτζώκας έχει απολέσει τον σεβασμό τους.
Πότε έχουμε δει ξανά τέτοια συμπτώματα αποσύνθεσης;
Ποτέ.
Πότε είδαμε αυθαιρεσίες -και μάλιστα, τέτοιου είδους-
σε ομάδα τού Ομπράντοβιτς, τού Αταμάν, τού Ίβκοβιτς, τού Σκαριόλο, τού Μεσίνα..;
Ποτέ.
Ουδέποτε έχει υπάρξει αντίστοιχο φαινόμενο σε σοβαρή ομάδα.
Σηκώθηκε το καπάκι τού υπόνομου και απελευθερώθηκε η Δυσωδία.

Παίκτες δυσαρεστημένοι λόγω των απαράδεκτων συμπεριφορών που υφίστανται,
παίκτες που είναι «φευγάτοι» επειδή δεν αντέχουν το συγκεκριμένο πρόσωπο,
προπονητής που δεν αποτελεί κίνητρο για τούς παίκτες,
προπονητής που αποτελεί αντικίνητρο για τούς παίκτες.
«Γιατί να ξεσκιστώ; Για να καπηλεύεται αυτός τούς κόπους μου και να το παίζει μάγκας;».
Ο κατ’ ευφημισμόν «Σκακιστής» τιμωρείται από τούς ανθρώπους
που αντιμετωπίζει ωσάν να είναι «πιόνια» του,
οι παίκτες -όχι μόνο θέλουν να φύγουν, αλλά…-
θα ρίξουν «σύρμα» σε σύμπασα την μπασκετική Ευρώπη,
θα διαρρεύσουν ποιος ήταν ο λόγος που έφυγαν
και ποιος ήταν ο υπεύθυνος για την εσπευσμένη αποχώρησή τους,
ο Ολυμπιακός δεν (θα) είναι ελκυστικός προορισμός
λόγω τής υστερίας που επικρατεί στον πάγκο και στ’ αποδυτήριά του,
ενώ συνάμα όλες οι ομάδες τής «Euroleague» θα γνωρίζουν
πως μία ενδεχόμενη απόφαση να συνεργαστούν
με αυτόν τον υπερ(εκ)τιμημένο και προβληματικό κόουτς,
θα αποτελεί βόμβα στα θεμέλιά τους.

Για να αντιληφθούμε στο έπακρο τη συναισθηματική μεταστροφή
που έχει συντελεστεί στον κόσμο τού Ολυμπιακού σε σχέση με τον Μπαρτζώκα,
αξίζει να επισημάνουμε ότι είναι πολλοί οι «ερυθρόλευκοι» οπαδοί
που -τηρουμένων των αναλογιών- αδιαφορούν για το ενδεχόμενο
να κατακτήσει το Ελληνικό Πρωτάθλημα η ομάδα τους
(κάποιοι το απεύχονται κιόλας),
καθώς θεωρούν ότι μία τέτοια εξέλιξη θα παρατείνει το μαρτύριό τους
και θα δώσει παράταση ζωής σε έναν προπονητή που πλέον (τούς) είναι ανεπιθύμητος·
έχει επέλθει πια η επώδυνη και διαβρωτική βεβαιότητα,
ότι αφού δεν πήρε φέτος την «Κούπα», θα την πάρει… ποτέ.
Μία «Κούπα» όλη κι όλη, πριν από δώδεκα χρόνια,
με την έτοιμη ομάδα που είχε κληρονομήσει από τον Ίβκοβιτς.
Έκτοτε, εγκληματικές επιλογές στις κρίσιμες στιγμές, και αποτυχίες επί αποτυχιών.

ΚΟΜΠΛΕΞ. ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑ.
Ο Ολυμπιακός θα πληρώνει επί μακρόν τη στήριξη στον Μπαρτζώκα,
η παγιωμένη άρρωστη νοοτροπία θα αποτιναχθεί με βαρύ κόστος,
ο Σπανούλης φαντάζει η ιδανική λύση
διότι είναι ο μοναδικός που θα επανέφερε αυτομάτως τη Συσπείρωση,
οποιοσδήποτε άλλος θα έχει να αντιμετωπίσει μία «ηλεκτρική καρέκλα»
όπου εξ αρχής θα τον τοποθετήσουν τα «Ορφανά τού Μπαρτζώκα»
(οι «ταλιΜΠΑΡΤΖ», όπως τούς εβάφτισα προσφάτως)
και θα την τροφοδοτούν με ρεύμα σε κάθε αποτυχία
(όπως ακριβώς συμβαίνει και με τούς «ταλΙΒΑΝ» στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό).

Μπαρτζώκας ΤΕΛΟΣ.
Ό,τι κι αν (θα) συμβαίνει από τούδε και στο εξής,
θα είναι «Οι Τελευταίες Στιγμές τού Αναπόφευκτου».
Κλείνω, λοιπόν,
με το πιο ντροπιαστικό και θλιβερό στιγμιότυπο που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια,
με τον Μπαρτζώκα να ξεσυνερίζεται έφηβους φιλάθλους στο Άμπου Ντάμπι
και να κινείται επιθετικά προς το μέρος τους,
ξεστομίζοντας τις απαράδεκτες φράσεις
«Η μητέρα σου, ξέρει ότι είσ’ εδώ;
Σ’ έχει αφήσει η μαμά σου;
Η μητέρα σας, ξέρει ότι είσαστ’ εδώ;
».
Από πού κι ως πού πιάνει μητέρες στο στόμα του;
Και αν διεισδύσουμε έτι περαιτέρω στο θέμα,
από πού κι ως πού κάνει μία αναφορά με σεξιστικό πρόσημο;
Αφού -τάχα μου, τάχα μου- κόπτεται τόσο πολύ για τούς πιτσιρικάδες,
γιατί δεν αναφέρει την έννοια «γονείς», γιατί δεν αναφέρει (και) την έννοια «πατέρας»;
Ακόμη κι αν -καλή τη προαιρέσει- σκεφτούμε ότι η Μάνα αποτελεί το «Σύμβολο τής Αγάπης»,
θα περιμέναμε από έναν άνθρωπο
που πριν από χρόνια είχε -δικαίως- εγκαλέσει τούς τραμπούκους τής εξέδρας
επειδή τού καθυβρίζανε την (ετοιμοθάνατη) μητέρα του,
να επιδεικνύει μεγαλύτερη ευαισθησία προς τις άλλες μητέρες
και να μην τις πιάνει με τέτοιαν ευκολία στο περιβόητο στόμα του (διπλής),
όμως φαίνεται ότι (θα) περιμένουμε εσαεί και εις μάτην,
ιδίως αν θυμηθούμε ότι προσφάτως είχε ο ίδιος καθυβρίσει τη μητέρα ενός οπαδού
επειδή ετόλμησε να τού απευθύνει με ειρωνεία τον αποχαιρετισμό «Γεια σου, Μπαρτζώκα.».

«Η μητέρα σου, ξέρει ότι είσ’ εδώ;
Σ’ έχει αφήσει η μαμά σου;
Η μητέρα σας, ξέρει ότι είσαστ’ εδώ;».
Πώς να συγκρατήσεις τις λέξεις σου όταν δεν έχεις αιδώ;
Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ.

Ο Αθλητάμπουρας

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης