Την προσωρινή αναστολή έκδοσης των περιοδικών αυτοκινήτου 4Τροχοί και Αuto Bild αποφάσισε χθες η γενική συνέλευση των μετόχων της εταιρείας Τεχνικές Εκδόσεις. Αυτό σημαίνει πως τα γνωστά περιοδικά σταματούν να βγαίνουν διότι υπήρξε αδυναμία αύξησης μετοχικού κεφαλαίου αλλά και χρηματοδότησης από τράπεζες. Από το ΔΣ παραιτήθηκαν σχεδόν όλα τα μέλη και το νέο διοικητικό συμβούλιο που εξελέγη θα αναζητήσει τρόπους προκειμένου τα περιοδικά του Ομίλου να συνεχίσουν να κυκλοφορούν αλλιώς η εταιρεία θα προχωρήσει σε οριστικό λουκέτο.


To εξώφυλλο από το τελευταίο τεύχος των 4 Τροχών

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τις τελευταίες ημέρες έχει ξεσπάσει ένας πόλεμος μεταξύ των εργαζομένων και του Κώστα Καββαθά ο οποίος έχει μιλήσει με πολύ σκληρές εκφράσεις για τους πρώην συνεργάτες του. Σε κείμενα του μάλιστα χαρακτηρίζει τσογλάνια τους συνεργάτες του και αυτό διότι απλά οι τελευταίοι διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους. Από την πλευρά τους οι εργαζόμενοι εξέδωσαν και σχετική ανακοίνωση προκειμένου να μάθει ο κόσμος την αλήθεια. Παρακάτω μπορείτε να την διαβάσετε:

Ανακοίνωση Εργαζομένων

“Κύριε Καββαθά,
Παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα το κυνήγι μαγισσών που έχετε εξαπολύσει ενάντια σε αυτά τα «τσογλάνια που οδήγησαν στην κατάρρευση των Τεχνικών Εκδόσεων», με την Αυλή σας να επιδοκιμάζει φωνάζοντας «… έτσι, Δάσκαλε, μάμησέ τους όλους». Και πολλές φορές αναρωτιόμαστε εάν έχετε ποτέ σκεφθεί πόσο τυχερός είστε για τους συνεργάτες που τόσα χρόνια είχατε κοντά σας. Για αυτούς που μέχρι σήμερα, παρά την πίκρα, την αγωνία για το αύριο, την απογοήτευση, επέλεγαν τη σιωπή, είτε από ήθος και σεβασμό προς όλη αυτήν την κοινή πορεία, είτε άλλοι γιατί η καρδιά δεν τους επιτρέπει να πληγώσουν-εκθέσουν τον άνθρωπο που μετά από μια ζωή μαζί νιώθουν πλέον σαν οικογένεια.

Τονίζετε σε κάθε ευκαιρία
πως το 2006 χάσατε τις ΤΕ με ύφος λες και κάποιος σας έβαλε το πιστόλιΟ 74άχρονος Κώστας Καββαθάς στον κρόταφο. Η ανάγκη, θα πείτε… Μια ανάγκη, όμως, που δημιουργήθηκε από δικές σας επιλογές. Και, ακόμα και έτσι, ποιος αποφάσισε να κάνει συνέταιρο τον κ. Λυμπέρη; Ποιος συμφώνησε στο να έχει «η άλλη πλευρά» τον οικονομικό έλεγχο; Εσείς, και όχι οι εργαζόμενοι. Προφανώς επειδή το αντίτιμο, που λάβατε μαζί με τη σύζυγό σας, ήταν 7ψήφιο συγκλονιστικό νούμερο…

Στη συνέχεια, ακόμα και μετά το 2006,
ήσασταν στο ΔΣ των ΤΕ, και μάλιστα μέχρι και πριν από λίγους μήνες στη θέση του -Εκτελεστικού- Προέδρου. Αλλά, όπως λέτε, δεν μπορούσατε να ξέρετε τι γινόταν, γιατί οι «άλλοι» δε σας επέτρεπαν. Και όταν άρχισαν οι μειώσεις σε ανθρώπους και σε μισθούς, όταν επιβλήθηκε το τετραήμερο και, αργότερα, όταν έγινε δεδομένη η καταβολή του μισού από τον ήδη κουτσουρεμένο μισθό, πάλι δεν ξέρατε; Τι κάνατε για αυτό; Ούτε από αυτό το blog δε βγήκατε να φωνάξετε όπως κάνετε σήμερα. Μήπως οι λόγοι τότε δεν ήταν σοβαροί;

Το καλοκαίρι, με τις οφειλές των δεδουλευμένων
να αυξάνονται συνεχώς, χωρίς να υπάρχει ένα πλάνο για κάποια προοπτική, μερικοί από τους εργαζομένους προχώρησαν στην κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων εναντίον των ΤΕ. Όχι για να πάρουν άμεσα τα οφειλόμενα. Όλοι ξέρουμε πόσο χρονοβόρες και ψυχοφθόρες είναι οι δικαστικές διαμάχες. Ήταν, όμως, μονόδρομος για την τυπική εξασφάλιση των οφειλομένων και, κυρίως, ο μόνος τρόπος για την αποφυγή εκπλήξεων και υπόγειων κινήσεων. Σαν αυτές που έγιναν στις Εκδόσεις Λυμπέρη, με τον κόσμο να μένει τελικά με ένα τεράστιο τίποτα. Αλλά ακόμα και τότε η κίνηση των εργαζομένων δε σας είχε πειράξει. Γιατί τότε ήταν πρόβλημα των «άλλων».

Και με την κατάσταση να παραμένει ως έχει
, με τους εργαζομένους να πληρώνονται μισό μισθό τετραημέρου αλλά να δουλεύουν κανονικά φροντίζοντας για την ομαλή έκδοση των περιοδικών, έφθασε ο Δεκέμβριος. Οι «άλλοι» είχαν εξαφανιστεί, το μέλλον των ΤΕ στον αέρα, και εσείς απλώς αγνοούσατε τις διαδοχικές Γενικές Συνελεύσεις των μετόχων, στις οποίες θεωρητικά θα έπρεπε να ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις. Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα, τα «κωλόπαιδα» ήρθαν στο προσκήνιο λόγω της απεργίας που έκαναν απαιτώντας κάποια λύση, και όχι απλώς «ίσως, μπορεί, θα δούμε». Ακόμα και τότε, όμως, δε σας ενόχλησε η απεργία, αλλά το γεγονός πως κυκλοφορούσε η είδηση ότι απεργούσαν οι απλήρωτοι εργαζόμενοι στις ΤΕ. Για εσάς ήταν πιο σημαντικό το ότι δε διαχωριζόταν το όνομά σας από την οικονομική διαχείριση της εταιρείας, παρά το αποτέλεσμα και το ότι για μήνες οι εργαζόμενοι περνούσαν το δικό τους Γολγοθά.

Και τα «κωλόπαιδα»
, όπως και όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στις ΤΕ, μόλις παρουσιάστηκε για πρώτη φορά μια πρόταση που έστω και δύσκολα έδειχνε μια προοπτική, έβαλαν για άλλη μία φορά πλάτη και δέχτηκαν μια περαιτέρω μείωση του μισθού, ώστε να βγαίνουν τα νούμερα και η εταιρεία να μπορεί να τρέξει. Χωρίς καμία ουσιαστική υπόσχεση, καμία ρύθμιση για τα χρωστούμενα, παρ’ ότι ήταν γνωστό πως οι «18» βρίσκονταν για αυτά ήδη στο δρόμο μιας εκκρεμούς δικαστικής διεκδίκησης.

Και οι μήνες περνούσαν,
με τα περιοδικά να βγαίνουν στην ώρα τους, αλλά καμία ορατή εξέλιξη για την εξασφάλιση της επόμενης ημέρας της εταιρείας. Με εσάς πλέον από εκεί που, όπως ισχυρίζεστε, δεν είχατε καμία αρμοδιότητα να γίνεστε αυτός που παίρνει τις όποιες αποφάσεις, παρά το γεγονός πως δεν υπήρξε καμία αλλαγή στη μετοχική σύνθεση της εταιρείας.

Ώσπου φτάνει και η ώρα της μετακόμισης
, και λέτε στον κόσμο πως ο «Λευκός Καβαλάρης» δεν παρουσιάστηκε, οπότε πάμε μόνοι μας. Και σας ακολουθούν ΟΛΟΙ, κύριε Καββαθά, όχι μόνο οι 26 που λέτε. Ακολουθούν για να δουλέψουν και να βοηθήσουν όπως κάνουν ένα χρόνο τώρα, παρ’ όλες τις δυσκολίες. Αλλά το δικό σας «ακολουθώ» υπονοούσε πλήρη υποταγή και απόσυρση από τη δικαστική διεκδίκηση των δεδουλευμένων, ώστε -ακόμα πιο σημαντικό- να πάψει και η ισχύς της προσωρινής διαταγής που είχε επιτευχθεί για απαγόρευση μεταβολής των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας, χάρη στην οποία δεν επιτρέπεται και η μεταφορά των τίτλων. Χωρίς εσείς αυτό το διάστημα να έχετε ρισκάρει το παραμικρό χρηματικό ποσό ως υποστήριξη για την εταιρεία σας, είχατε την απαίτηση οι ήδη ταλαιπωρημένοι για πολλούς μήνες εργαζόμενοι να ρισκάρουν την όποια εξασφάλιση των δεδουλευμένων τους. Και τελικά, εντελώς ξαφνικά, λίγες ημέρες μετά τη μετακόμιση, λίγες ημέρες μετά το -από μήνες προγραμματισμένο- πρώτο δικαστήριο για τα ασφαλιστικά μέτρα (στο οποίο, όπως και στην αρχική ακρόαση το Δεκέμβριο, η εταιρεία δεν έστειλε ούτε έναν δικηγόρο, αφήνοντας την υπόθεσή της να δικαστεί ερήμην), το ΔΣ της εταιρείας αποφασίζει την αναστολή έκδοσης των περιοδικών. Και αυτό πριν ακόμη εκδοθεί η δικαστική απόφαση σχετικά με τα διεκδικούμενα χρήματα. Μη λέτε, λοιπόν, πως για αυτό το πράγμα φταίνε οι «18» που απλώς διεκδικούν κάποια εξασφάλιση των δεδουλευμένων που τους χρωστά η εταιρεία. Γιατί άραγε το αυτονόητο για κάθε εργαζόμενο τους κάνει «τσογλάνια»; Γιατί το αυτονόητο τους κάνει πιόνια κάποιων άλλων;

Τσογλάνια δεν ήμασταν ποτέ και δεν πρόκειται να γίνουμε
. Μπορεί να μην έχουμε σχέση με κάποιον από τους συμβολικούς υπερήρωές σας, όπως τους Duncan McLeod και Boson de Higgs. Είμαστε όμως απλοί άνθρωποι που παλέψαμε και αγαπήσαμε αυτό που κάναμε, και σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στην απογοήτευση βλέποντας όλα αυτά που πιστέψαμε να γκρεμίζονται.

Οι «19» (και όχι 18) των ΤΕ:

Γιάννης Αλμπανέλλης
Ρένα Γκαμπράνη
Θάνος Ηλιόπουλος
Νίκος Κουνίτης
Γιώργος Κυρκιλής
Μαρία Μαργαρίτη
Άντζελα Μήλιου
Κώστας Μήτσου
Ελένη Ξενάκη
Εύη Παλαπάνογλου
Μανώλης Σαλούρος
Στρατής Σκλαβάκης
Μιχάλης Σταυρόπουλος
Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης
Σωτήρης Τσαντίλης
Κατερίνα Φυτίλη
Γιάννης Χαρπίδης
Σπύρος Χατήρας
Παύλος Χρήστου

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

ΥΓ: Εξυπακούεται πως το παραπάνω κείμενο αφορά, εκτός από τον κ. Καββαθά, και τους μεγαλομετόχους της εταιρείας, που μάλιστα κατέχουν οριακά μεγαλύτερο ποσοστό της, οι οποίοι ωστόσο είχαν την πονηριά να μη μας βρίζουν.

Σημείωση: Σας επισυνάπτουμε τα δημοσιεύματα της τότε εποχής,( http://www.naftemporiki.gr/story/137633) όταν ολοκληρώθηκε η πώληση του πλειοψηφικού πακέτου (33,33%) των Τεχνικών Εκδόσεων ΑΕ, 2.174.375 κοινών μετά ψήφου μετοχών τιμήματος ίσου με 2,30 ευρώ ανά πωλούμενη μετοχή, πράξη που μας κάνει 5.001.062,5 ευρώ…”


Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε ένα κείμενο που είχε γράψει παλαιότερα ο Κώστας Καββαθάς και περιέγραφε τη συνεργασία του με τον Λθυθμπέρη αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε:

Μόλις έφυγα από τα γραφεία των Τ.Ε. που, από το 2006 που η εταιρία ψωνίστηκε απ’ τις Εκδόσεις Λυμπέρη, βρίσκονται σε ένα ένα διπλανό κτήριο του “Ομίλου” για το οποίο, το εκτυφλωτικό αστέρι που είχε αναλάβει το μάνατζμεντ, είχε υπενοικιάσει στις Τ.Ε προς 11.000 ούρο/μήνα. Και λοιπόν, θα πείτε. Λοιπόν ήλθε ένας κλητήρας ο οποίος είπε να αδειάζουμε την γωνιά μέχρι την Δευτέρα αλλιώς θα φέρει την αστυνομία που θα με “πάει αυτόφωρο.Διατί θα πάει εμένα αυτόφωρο; Διότι οι Ε.Λ οφείλουν στο leasing της Ούροπμπανκ 32 εκατομμύρια ούρο, είπε ο Κλητήρ.

Ποία η σχέση των Τ.Ε με την οφειλή, ρώτησα. Καμία, απάντησε αλλά, επειδή οι Ε.Λ οφείλουν εις την τράπεζαν εσείς πρέπει να ξεκουμπιστείτε πάραυτα. “Και να πάμε που” (γαμω)ρώτησα. “Σε άλλο κτήριο εκτός αν καταβάλετε 10.000 ούρο στην (γαμω)τράπεζα”. “Δέκα χιλιάδες ούρο δια 30 ημέρες” ρώτησα ο αφελής “Τόσα αλλιώς θα σας συλλάβει η Αστυνομία ” απείλησε ο Κλητήρ. Και οι εργαζόμενοι που θα πάνε;” επέμενα. Δικό σας πρόβλημα”, απάντησα. 

Περιμένω να δω τι θα γίνει την Δευτέρα. Θα συλληφθώ Θα πηδηχτώ; -απ’ το παράθυρο. Θα κοιμηθώ στο πεζοδρόμιο; Θα κλείσουν οι Τ.Ε; Θα έλθει κάποιο κανάλι να καλύψει το ξωπέταγμα; Θα μας συμπαρασταθεί το Ταμείο Ασφάλισης των εργαζόμενων στον περιοδικό Τύπο ή θα κηρύξει …απεργία -όπως έκανε μερικούς μήνες πριν επειδή οι Ε.Λ δεν πλήρωναν τους εργαζόμενους στις Τ.Ε;

Μύλος; Ναι. 100% ελληνικός, άδικος για μένα, την ιστορία μου και την ιστορία της Εταιρίας που έφτιαξα με την Σοφία, και όσους δεν έγλειψαν (κατουρημένες ποδιές)

Βλέπετε, το όνομα μου είναι Καββαθάς και όχι Σταύρος (Τσουτσουλομύτης), Τόμπολας, Αλαφιασμένος… Αφήστε δε που δεν είμαι πασόκος ή νουδού ούτε καν DIMAR-και με τον Αστυφύλαξ και με τον Χωροφύλαξ

Διαβάζω σε μία φυλλάδα: “οι εργαζόμενοι στους 4Τροχούς κάνουν επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες διαμαρτυρόμενοι για την καθυστέρηση της καταβολής των μισθών τους για 3,5 μήνες…” Απεργία στους 4Τ και στις Τεχνικές Εκδόσεις! Την εταιρία που δημιούργησα με τη σύντροφο μου το 1970 και έχασα το 2006 όταν, μία λάθος επιλογή (συμμετοχή στη δημιουργία ενός μεγάλου λιθογραφείου με ποσοστό 40%), την οδήγησε στη χρεοκοπία και στη πώληση του 33,33% σε μία εκδοτική που ειδικεύονταν στο …life style! Οι Τ.Ε, εγώ, οι συνεργάτες μου αγοραστήκαμε από αυτό που, πιο πολύ απεχθανόμαστε στη ζωή μας! Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν ένα μείγμα χυδαιότητας από την πλευρά του αμερικανόφερτου μάνατζμεντ και κοινωνικού τεντυμποϊσμου. Η νέα διοίκηση μου απαγόρευσε να έχω την παραμικρή σχέση με την οικονομική διαχείριση “επιτρέποντας” μου μόνο την επιλογή των συντακτών, κάτι που χάθηκε στη μετάφραση για ένα απλό λόγο: πως μπορείς να επιλέγεις συνεργάτες όταν δεν έχεις τη δυνατότητα να διαπραγματευτείς τις αμοιβές τους;

Η νέα διοίκηση κατάφερε να με βάλει σε μία εξαιρετικά δυσάρεστη θέση. 

Χρησιμοποιούσε το όνομα μου και την ιστορία των περιοδικών για να “πάρει διαφήμιση” και να παίξει τα παιχνίδια της με τους εργαζόμενους της αρεσκείας της αλλά δεν επέτρεπε στον ιδρυτή να έχει οποιονδήποτε λόγο!

Το άντεξα για 3-4 χρόνια σκεπτόμενος τις ζωές των ανθρώπων που εργάζονταν στην εταιρία από παλιά αλλά, όταν ο δοτός διευθύνων σύμβουλος με έκανε …μήνυση ζητώντας μου ….300.000 ευρώ για κάποιον λόγο που ακόμα δεν έχω καταλάβει, τράβηξα μία γραμμή. Η Τ.Ε Ε.Ε που είχα με κόπο και αγώνα δημιουργήσει είχε “πεθάνει”. Φέτος όμως “πέθανε” και η “Εκδόσεις Λυμπέρη Α.Εʽ με αποτέλεσμα να μη πληρώνονται οι εργαζόμενοι, οι φυλλάδες να γράφουν “απεργία στους 4Τ” και, παλιοί και νέοι συνάδελφοι να ρωτάνε γιατί είμαι τόσο …ανάλγητος “εργοδότης” και, κανείς, ούτε ένας από απεργούς να μην έχει τ’’ ….ίδια να πει ότι, δεν είμαι εγώ που δεν τους πληρώνω αλλά το life style που κατέρρευσε με πάταγο.

Μετά απ’ αυτά και άλλα 1000, μετά από δίκες και κυνηγητά απίθανων αλογομούρηδων και λωποδυτών φτάσαμε στο 2012 και στο …τέλος του κόσμου που, ελπίζω να έλθει το ταχύτερο μια και δεν αντέχω να λερώνομαι από φήμες, συμπεριφορές, οικονομικούς δολοφόνους, λεοπάρ και λουμπουτέν. Σε όσους από τους φίλους και αναγνώστες ρωτάνε “γιατί (ξανα)χάθηκα” ένα έχω να πω: ελάτε για 20 λεπτά στη θέση μου. Πόσο μπορεί να ζήσει κανείς σε μία θάλασσα σκουπιδιών;

 
Διαβάστε επίσης: Από μία κλωστή κρέμεται η έκδοση του περιοδικού 4 Τροχοί

Διαβάστε επίσης: Κλείνουν τα περιοδικά 4 Τροχοί και auto Bild

Επιμέλεια: Βασίλης Γ. Σαρημπαλίδης

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης