Μαριάννα Λαγουμίδη Σύμβουλος παιδιού Εξειδικευμένη στη δυσλεξία
mlag15@otenet.gr
Κυρίες και κύριοι, είμαι γεμάτη οργή και πίκρα, για την «αναρχία» στη διαπαιδαγώγηση της κόρης ή του γιου, των παιδιών μας δηλαδή με δυσκολίες μάθησης και δυσλεξία!
Εξοργίζομαι διότι σπάνια σκεφτόμαστε γιατί άραγε ο γιος «βαριέται» να διαβάσει. Συχνά μαλώνουμε την κόρη που έκανε τόσα πολλά ορθογραφικά λάθη. Πάντα θυμώνουμε όταν ο γιος φωνάζει και κλωτσάει τη στιγμή που του γίνεται μία παρατήρηση. Ποτέ δεν αποφασίζουμε να σκεφτούμε εμείς πρώτα πόσο επηρεάζουμε αρνητικά το γιο μας ή την θυγατέρα μας.
Η διαχείριση του λάθους απαιτεί ωριμότητα, σκέψη και προβληματισμό – κατ’ αρχήν από τον ενήλικα ώστε να ακολουθήσει και το παιδί.
Όμως, όπως συμβαίνει συχνά, στο σπίτι επικρατεί το χάος. Το 7χρονο παιδί υποχρεούται να μάθει να γράφει σωστά και όμορφα, μα αποτυγχάνει, γιατί δεν είχε γίνει πλήρης εκπαίδευση προπαιδείας στο Νηπιαγωγείο. Το 10χρονο υποχρεούται να απαγγείλει ωραία ένα ποίημα, ενώ μέχρι τώρα, απουσίαζε ο διάλογος στο σπίτι και μόνο DVD παρακολουθούσε και ηλεκτρονικά έπαιζε. Οι γονείς εξακολουθούν να μιλούν συνεχώς για τα οικονομικά θέματα ή να μαλώνουν για τα έξοδα, «κλαίνε» για τη δουλειά που έχασαν ή που ίσως θα χάσουν, ζηλεύουν την πολυτέλεια που δεν έχουνε, κρίνουν και κατακρίνουν το δάσκαλο που δεν δουλεύει με τον τρόπο που εκείνοι θεωρούν σωστό.
Η καθημερινή ενασχόληση και εκπαίδευση είναι κουραστική και επώδυνη. Πολύ περισσότερο, όταν ο διδασκόμενος, το παιδί με δυσλεξία, παρουσιάζει διαγνωσμένη δυσκολία αποστήθισης, γρήγορης κατανόησης και μνήμης, και επιθετικότητα.
Την μόνη διέξοδο που βρίσκουν οι γονείς είναι ένα ραντεβού με τον Ειδικό Σύμβουλο, για να βοηθήσει αναπτυξιακά το παιδί τους. Βέβαια. Η εξειδικευμένη εκπαίδευσή του είναι σίγουρο ότι μετριάζει τα λάθη ανατροφής από τους γονείς και δίνει πολλά εφόδια στο παιδί. Αλλά δεν είναι η τέλεια λύση.
Απαιτείται λοιπόν, είναι αναγκαία και επιβάλλεται η παράλληλη συνεργασία ειδικού και γονιών, προκειμένου να εμπλέκεται κάποιος καθημερινά στην ανατροφή, στα όρια, στην εκπαίδευση, στους στόχους και στην κάλυψη της συναισθηματικής ασφάλειας του κάθε παιδιού. Τονίζω δε, τη σημασία που έχει η συμφωνία όλων, Παιδιού, Γονιού και Ειδικού, για την κοινή προσπάθεια έτσι ώστε να υπάρξει τρόπος μείωσης των δυσκολιών που παρουσιάζουν τα παιδιά με δυσλεξία.
Πόσοι άραγε από εμάς μπορούμε να διώξουμε εγωισμούς και λάθη και να δώσουμε πλουσιοπάροχη, σωστή αγάπη στο παιδί μας;
