Με αφορμή την πρόσφατη μαύρη επέτειο της χούντας, αλλά και του πρόσφατου θανάτου του πατέρα μου, νιώθω την ανάγκη να δημοσιοποιήσω μια άγνωστη σε πολλούς ιστορία. Στις 29/7/1973, ο Παπαδόπουλος προκήρυξε δημοψήφισμα, με σκοπό να αποσπάσει και τη νομιμοποίηση του δικτατορικού καθεστώτος από τον λαό. Ήταν το περίφημο δημοψήφισμα του «ΝΑΙ» και του «ΟΧΙ», της βίας και της νοθείας.
Σε ένα εκλογικό τμήμα του νομού Χανίων λοιπόν, σύσσωμη η εφορευτική επιτροπή, ασκώντας βία και απειλές, αλλοίωσε το αποτέλεσμα, μετατρέποντας τα «ΟΧΙ» σε «ΝΑΙ». Το γεγονός καταγγέλθηκε από μάρτυρες και ο Εισαγγελέας Χανίων άσκησε εναντίον όλων ποινική δίωξη και τούς παρέπεμψε σε δίκη.
Λίγους μήνες αργότερα, στο δικαστήριο, πρότεινε την ενοχή όλων των κατηγορουμένων κατά το κατηγορητήριο, πρόταση που δέχτηκαν ομόφωνα οι τρεις έντιμοι και γενναίοι δικαστές της έδρας και τους καταδίκασαν. Στην αγόρευση του είχε πει, ότι «η μεγάλη διαφορά που έχουμε από τα ζώα, είναι η δυνατότητα να επιλέγουμε». Ήταν η μοναδική περίπτωση δικαστικού λειτουργού που αντιδρούσε στην εκλογική νοθεία της χούντας, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Μια μόνο τοπική εφημερίδα του Πειραιά κατέγραψε το γεγονός, αφού όλες οι εφημερίδες, ελέγχονταν από τη χούντα. Ο λόγος για τον τότε Εισαγγελέα πρωτοδικών Χανίων. Το όνομα του, Αντώνιος Γεωργιλάς…
Από το Facebook του Πέτρου Γεωργιλά
