Λάμπρος Παναγιώτου
Μέχρι και τις πέντε το πρωί οι υπάλληλοι της Βουλής κάθονταν πάνω από ένα φωτοτυπικό και τύπωναν… και τύπωναν… και τύπωναν, ώστε με το ξημέρωμα οι βουλευτές να πάρουν στα χέρια τους το περιβόητο Πολυνομοσχέδιο.
Η εισαγωγή του νομοσχεδίου αναφέρεται στα καλά της ιστορίας, ενώ τα άσχημα τα άφησαν για τις τελευταίες σελίδες.
Στις πρώτες μάς λένε για το πρωτογενές πλεόνασμα που θα μοιραστεί, για τις δράσεις στέγασης και σίτισης και φροντίδας για τους άστεγους, για τις παροχές σε είδος σε ανασφάλιστους και για τη χορήγηση εφάπαξ χρηματικής ενίσχυσης στους ένστολους.
Μετά έρχεται η καρδάρα με το γάλα και όλα τα υπόλοιπα «δώρα».
797 + 796, γιατί είναι μπρος πίσω, μας κάνουν 1.593 σελίδες, τις οποίες θα πρέπει οι Εθνοπατέρες να ξεφυλλίσουν μέχρι το βράδυ της Κυριακής για να ξέρουν τι ψηφίζουν.
Τον Χρυσοχοΐδη και το Μνημόνιο έσπευσαν όλοι να στηλιτεύσουν, αλλά καιρός φέρνει καιρός τα παραπούλια… καιρός τα νομοσχέδια, ψήφισε και ξεπούλα!
