Η μη επίτευξη στύσης είναι η πιο συχνή επίπτωση του διαβήτη στο ανδρικό αναπαραγωγικό όργανο, δεν είναι όμως και η μοναδική. Είναι πολύ σημαντικό οι άνδρες που έχουν διαβήτη να γνωρίζουν ποια είναι η πιθανή επίδρασή του στη σεξουαλική τους υγεία.
Στο διαβήτη, για παράδειγμα, μπορεί να οφείλεται η έλλειψη οργασμού ή ανοργασμία, η οποία χαρακτηρίζεται από απουσία οποιασδήποτε αίσθησης κατά τη διάρκεια της εκσπερμάτισης.
Όταν η νόσος φτάσει σε προχωρημένο στάδιο μπορεί να προκαλέσει σκλήρυνση του τοιχώματος των αρτηριών και ατροφία των νευρικών απολήξεων, με αποτέλεσμα να αλλάζει τελείως ο τρόπος με τον οποίο το σώμα βιώνει τις αισθήσεις. Μπορεί λοιπόν, ένα πρόβλημα που εντοπίζεται στο νευρικό σύστημα να αλλοιώνει τελείως την αίσθηση του οργασμού.
Ο οργασμός διευκρινίζεται ότι δεν είναι το ίδιο με την εκσπερμάτιση, η οποία αναφέρεται στην έξοδο του σπέρματος. Ο ανδρικός οργασμός σχετίζεται με συσπάσεις του προστάτη, του αδένα που παράγει το σπερματικό υγρό, οι οποίες μεταφέρονται σε όλο το κανάλι, μέσω του οποίου το σπέρμα εξέρχεται από το σώμα. Οι συσπάσεις αυτές είναι που προκαλούν το αίσθημα της ευχαρίστησης. Στην πραγματικότητα, οι δυο διαδικασίες της εκσπερμάτισης και του οργασμού λαμβάνουν χώρα ταυτόχρονα, μπορεί όμως να συμβούν και ξεχωριστά η μία από την άλλη.
Η έλλειψη εκσπερμάτισης ωστόσο, είναι σπάνια σε σύγκριση με άλλες σεξουαλικές δυσλειτουργίες όπως είναι η στυτική δυσλειτουργία και η πρόωρη εκσπερμάτιση. Πιο συγκεκριμένα εμφανίζεται στο 1-4% των ανδρών και μπορεί να είναι επίπτωση του διαβήτη.
Οι σεξολόγοι υποστηρίζουν πως κατά μέσο όρο ένας άνδρας χρειάζεται 2-4 λεπτά για να εκσπερματίσει μετά τη διείσδυση, αλλά οι άνδρες με ανεσταλμένη εκσπερμάτιση ή απουσία εκσπερμάτισης δεν καταφέρνουν να εκσπερματίσουν, ή το καταφέρνουν μετά από επίμονη και παρατεταμένη προσπάθεια για 30-45 λεπτά.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα καταστρέφουν κάποιες νευρικές απολήξεις του σεξουαλικού οργάνου του άνδρα που έχουν σαν αποτέλεσμα οι σφιγκτήρες να μην ανταποκρίνονται κατάλληλα σε συγκεκριμένα ερεθίσματα.
Όταν η εκσπερμάτιση δεν επιτυγχάνεται, όλη η ποσότητα τους σπέρματος, ή μέρος αυτής εισέρχεται στην ουροδόχο κύστη αντί να εξέλθει από το πέος. Εκεί αναμιγνύεται με τα ούρα και εξέρχεται από το σώμα μέσω της ούρησης.
Είναι σημαντικό λοιπόν, οι διαβητικοί άνδρες να σκεφτούν το ενδεχόμενο να προσθέσουν στη θεραπεία τους μια αγωγή τόνωσης του μυϊκού τόνου του αυχένα της ουροδόχου κύστης. Η έλλειψη εκσπερμάτισης, όπως είναι αναμενόμενο, μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία τεκνοποίησης, αν και οι μέθοδοι της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής μπορούν να δώσουν αποτελεσματικές λύσεις.
Πάνω από όλα οι διαβητικοί άνδρες πρέπει να θυμούνται ότι η ρύθμιση του σακχάρου του αίματος, καθώς και ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερόλης είναι οι καλύτεροι τρόποι για να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισης κάποιου σεξουαλικού προβλήματος. Το ίδιο σημαντικές είναι η συστηματική φυσική άσκηση και η διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους.
Πηγή : medicalxpress
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr
