Το καθημερινό «Best Of» τού ριάλιτι επιβίωσης.
*** Εχθές το βράδυ κατέφθασε το πολυαναμενόμενο «Survivor» στις οθόνες μας
και -τηρουμένων των αναλογιών που διέπουν πάντοτε μία πρεμιέρα-
έδωσε πολλές υποσχέσεις για το μέλλον·
ιδίως αν το αντιμετωπίσουμε ως δυνητική κωμωδία ή ως παρωδία επιβίωσης…
*** Τριαντάφυλλος, κυρίες και κύριοι.
Ο απόλυτος πρωταγωνιστής.
Ο άνθρωπος που χρειάστηκε να περάσουν δεκαετίες
ώστε να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι έχει ΚΑΙ επώνυμο.
«Τριαντάφυλλος Χατζηνικολάου»·
ό,τι πρέπει για να κάνουν εκεί στον ΑΝΤ1 πρωταπριλιάτικη φάρσα στους τηλεθεατές
και να τον βγάλουν να παρουσιάσει το δελτίο ειδήσεων.
Τι Νίκος, τι Τριαντάφυλλος· το επώνυμο μετράει.
Ο Τριαντάφυλλος Χατζηνικολάου, λοιπόν,
εξήγησε ποιο ήταν το κίνητρο που τον ώθησε να μπει στο «Survivor»:
«Είναι σίγουρα ένα παιχνίδι επιβίωσης σκληρό,
αλλά ήρθα εδώ γιατί γενικά στη ζωή μου δεν μού έχει λείψει ποτέ τίποτα,
και ήθελα να δω πώς είν’ αυτό.
…Τώρα, θέλω να δω πώς είναι η άλλη πλευρά.
Να δω τον κόσμο διαφορετικά…
Να δω αυτούς που πεινάνε…, που βλέπω στην τηλεόραση ότι πεινάνε…
Να δω πώς είναι…
Κι (έχω) ένα στοίχημα με τη γυναίκα μου, που την αγαπώ πάρα πολύ,
(που) μού ’πε ότι δεν θ’ αντέξω καθόλου.
Ούτε ο πεθερός (πιστεύει ότι θ’ αντέξω).
Οπότε, το κάνω και γι’ αυτούς, να δούν’ ότι μπορώ…».
Ο Τριαντάφυλλος θέλει να δει πώς είναι η άλλη πλευρά,
θέλει να δει τον κόσμο διαφορετικά,
θέλει να δει πώς αισθάνονται οι άνθρωποι που βλέπει στην τηλεόραση ότι πεινάνε
(είναι γνωστό τοις πάσι,
πως μόνο ό,τι βλέπουμε στην τηλεόραση υπάρχει στην πραγματικότητα·
ό,τι δεν δείχνει η τηλεόραση, απλά δεν υφίσταται).
…
Ας μην το βαρύνουμε, όμως,
και ας αντιμετωπίσουμε την «Αβάσταχτη Ελαφρότητα τού Είναι» με ανάλογη διάθεση.
Ο Τριαντάφυλλος απέδειξε από τις πρώτες δοκιμασίες
ότι δικαιωματικά αναγορεύεται σε αρσενική «Λαουρ-ήττα»
(παρεμπιπτόντως, ΘΑ ΣΕΒΕΣΤΕ,
διότι εγώ είμαι που εβάφτισα την αγαπημένη μας Λάουρα Νάργες
και τής έδωσα -στο «Survivor» τού 2017-
αυτό το πανελλήνιας αποδοχής παρατσούκλι,
εμπνεόμενος από την εκκωφαντικά βραδύκαυστη παρουσία της στα αγωνίσματα).
Ο Λαουρ-ήττος Τριαντάφυλλος επέτυχε -με το «Καλημέρα»-
παγκόσμιο ρεκόρ αμπαλοσύνης,
επιβεβαιώνοντας στο έπακρο
τις απαισιόδοξες προβλέψεις τής συμβίας του και τού πεθερού του.
Τι κι αν έκανε επανειλημμένα τον σταυρό του;
Τι κι αν επικαλέστηκε τη βοήθεια τού Χριστού και τής Παναγίας;
Ο αθεόφοβος έχασε και τις δύο αναμετρήσεις του
με το συντριπτικά ταπεινωτικό 6-0. 
*** Βεβαίως, σε αυτήν την «Αντιστροφή τού Πρωταθλητισμού»,
ο Τριαντάφυλλος έχει σοβαρό ανταγωνισμό·
ο Νο1 αντίπαλός του στο κυνήγι τής τελευταίας θέσης είναι ο Πάνος ο Καλίδης.
«Πας να μάς τρελάνεις, τι είν’ αυτά που κάνεις;»,
τραγουδούσαμε βλέποντάς τον να δηλώνει μάχιμος
και -εν ριπή οφθαλμού- να αυτοδιαψεύδεται οικτρά.
Όταν ο Γιώργος Λιανός εκάλεσε τις δύο ομάδες να αποβιβαστούν στο νησί
-απευθύνοντάς τους τη ρητορική ερώτηση «Survivors, είστε έτοιμοι;»,
ο Πάνος ήταν ο μοναδικός από τα 20 άτομα που ύψωσε το χέρι του
σχηματίζοντας με τα δάχτυλά του το σήμα τής Νίκης. 
Ελάχιστα δευτερόλεπτα μετά,
το «θέαμα» που αντικρίσαμε ήταν τόσο κωμικά αποκαρδιωτικό,
που έφτασε να προκαλέσει τον γέλωτα μέχρι και στο εμπριμέ ερίφιο
(κατά κόσμον: «παρδαλό κατσίκι»).
Ο Πάνος, ωσάν υδροφοβική θείτσα τής δεκαετίας τού ’50,
άφησε όλους τούς υπόλοιπους να ριχτούν στον υγρό στίβο μάχης
και μετά -μαζεύοντας κάθε ικμάδα θάρρους που τού είχε απομείνει-
εβούτηξε στο αβυσσαλέο βάθος… τού μισού μέτρου.
Εκέρδισε, έτσι, επαξίως, τον προσδιορισμό «Αφρικανός κολυμβητής»
(ιδιότητα που στις διεθνείς υδάτινες διοργανώσεις αποτελεί ανέκδοτο,
καθώς τι σόϊ κολύμπι να γνωρίζουν άνθρωποι που διαβιούν στη Σαχάρα). 
*** Σφήνα ανάμεσα στα δύο αγόρια
έρχεται να μπει η πολυδιαφημισμένη Έλενα Κρεμλίδου,
η οποία αποτελεί -κι ας ήταν η πρώτη μέρα- τη μεγαλύτερη απογοήτευση τού «Survivor».
Τι κι αν η περιβόητη «instagrammer» θεωρείται καλλίπυγος..;
Τι κι αν δεν χάνει ευκαιρία να διαφημίζει μέσω των «social media»
την «πίσω όψη τού φεγγαριού»..;
Εμείς είδαμε μία στρουμπουλή, άγαρμπη και παντελώς αγύμναστη κοπελούδα,
που προκειμένου να αποκτήσει περαιτέρω δημοσιότητα
μπήκε -κατά πώς φαίνεται- σε λάθος παιχνίδι.
Δείτε εδώ γελοίο σκηνικό·
την ώρα που οι συμπαίκτες της εμάζευαν «οικοδομικά υλικά» για την καλύβα τους,
η καλομαθημένη Έλενα διατεινόταν ότι την εχτύπησε ο ήλιος
και καμωνόταν την… αποκαμωμένη. 
Ουδεμία έκπληξη, βεβαίως.
Η «Mariposa», όπως είναι το προσωνύμιό της
-προσωνύμιο που, ειρήσθω εν παρόδω, στα Ισπανικά σημαίνει «πεταλούδα»,
αλλά στην Ελληνική Ντοπιολαλιά σημαίνει «Μαρή, (πάλι παίρνεις) πόζα(;)»,
εδήλωσε στις εισαγωγικές συστάσεις της ότι
«Είμ’ ένα κορίτσι που μεγάλωσα με τα “social media”.
Πέρα από τούς δικούς μου,
πραγματικά πιστεύω πως το κινητό μου θα μού λείψει περισσότερο κι από το φαγητό…».
…
«Το κινητό μου θα μού λείψει περισσότερο κι από το φαγητό.».
Μιλάμε για την απολύτως θλιβερή -έως και οικτρή- καταγραφή τού «Σήμερα»
και τού επικρατούντος «lifestyle» στη σύγχρονη εποχή.
Εδώ, λοιπόν,
μετά από μία τέτοια φράση,
δεν γίνεται να διατηρήσω το ίδιο εύχαρο κλίμα.
Ναι, καλή η Πλάκα, καλό το Χιούμορ, καλή η Σάτιρα,
αλλά αρνούμαι να αντιμετωπίζω αυτά τα υποδορίως καταστροφικά μηνύματα
με ελαστικότητα και με συμβιβαστική διάθεση.
Όταν ήκουσα την ανέμελη «Μαρή, πόζα»
να ξεστομίζει αυτήν τη -φαινομενικώς ανώδυνη, αλλά ουσιαστικώς αποτρόπαια- φράση,
η σκέψη μου έτρεξε άθελά μου σε ετούτο εδώ το σοκαριστικό στιγμιότυπο… 
Στις 26 Μαρτίου 1993,
η ίσως σημαντικότερη εφημερίδα στον κόσμο, η «The New York Times»,
δημοσιεύει μία από τις σημαντικότερες και τραγικότερες φωτογραφίες όλων των εποχών.
Ο διάσημος φωτογράφος Κέβιν Κάρτερ βρίσκεται στο -πληττόμενο από λιμό- Σουδάν
και με ένα «κλικ» απαθανατίζει τη μακάβρια πλευρά τής Επιβίωσης·
ένα σκελετωμένο κοριτσάκι βρίσκεται στα πρόθυρα τού θανάτου
εξ αιτίας τής έλλειψης φαγητού
και ένας γύπας περιμένει υπομονετικά τη στιγμή που το παιδάκι θα ξεψυχήσει,
προκειμένου να το μετατρέψει σε τροφή του.
Εδώ δεν μιλάμε απλώς για «γροθιά στο στομάχι» τής Ανθρωπότητας,
αλλά για ένα διαχρονικό «Κατηγορώ» προς την Απανθρωπιά τού Καταναλωτισμού.
Ο άνθρωπος που ετράβηξε αυτήν τη φωτογραφία, ο Κέβιν Κάρτερ,
βραβεύθηκε με «Πούλιτζερ» το 1994,
αλλά ουδεμία επιτυχία και ουδεμία διάκριση εδύνατο πια να τον απήλλασσε
από την εικόνα που τού είχε στοιχειώσει την ψυχή του.
Έτσι, τέσσερεις μήνες μετά, στις 27 Ιουλίου, έδωσε τέλος στη ζωή του.
…
Κατόπιν τούτων,
η φράση «Το κινητό μου θα μού λείψει περισσότερο κι από το φαγητό.».
ακούγεται ως η πιο χυδαία ύβρις.
Δεν φταίει η «Mariposa» γι’ αυτό·
υπαίτιοι είναι όσοι ευθύνονται για το «Ζην» και το «Ευ Ζην» της,
υπαίτιο είναι το Σύστημα που γαλουχεί τη Νεολαία με την αντίληψη
ότι το Κινητό είναι σημαντικότερο μέσο επιβίωσης από το Φαγητό.
Τα λέμε ξανά αύριο. Να προσέχετε…
Ο Υπο-Κοσμικός
(Twitter: @Ypokosmikos
https://twitter.com/Ypokosmikos)
