«Ο Ο.Η.Ε. και η Ε.Ε. διαπράττουν το σοβαρό σφάλμα να ποντάρουν στην παρασκηνιακή πειθώ, και όχι στη δημόσια καταδίκη, για να κάνουν καταπιεστικά καθεστώτα, όπως αυτό της Κίνας, να πάψουν να παραβιάζουν τα δικαιώματα του Ανθρώπου», εκτιμά σήμερα το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) στην ετήσια έκθεσή του.
Η μη κυβερνητική οργάνωση, που έχει την έδρα της στη Νέα Υόρκη, ρίχνει τους προβολείς στην «αποτυχία των χωρών που υποτίθεται ότι είναι οι πρωταθλητές των δικαιωμάτων αυτών», υπογραμμίζει ο γενικός διευθυντής της, ο Kenneth Roth, στην εισαγωγή του στην έκθεση αυτή των 600 σελίδων.
Για τον Roth, το θεμελιώδες σφάλμα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Ban Ki-Moon και πολλών από τις χώρες που συμμετέχουν στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι ότι «προκρίνουν το διάλογο και τη συνεργασία έναντι οποιασδήποτε δημόσιας πίεσης στα κράτη που παραβιάζουν τα δικαιώματα».
Σύμφωνα με τον Roth, «ο Ban κάνει το λάθος να υπερεκτιμά την ικανότητά του να πείθει μέσω προσωπικών επαφών με ανθρώπους όπως ο Σουδανός πρόεδρος Omar El-Beshir, ο αρχηγός της στρατιωτικής χούντας της Βιρμανίας, Than Sue, και ο πρόεδρος της Σρι Λάνκα Mahida Radjapaksa».
Βολές και εναντίον της Ε.Ε.
Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι και «η Ε.Ε. μοιάζει να έχει προσχωρήσει σ’ αυτή την ιδέα, καθώς η Υπάτη Εκπρόσωπός της για τις εξωτερικές υποθέσεις, η Catherine Ashton, έχει εκφράσει επανειλημμένα την προτίμησή της για μια ‘ήρεμη διπλωματία’, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες».
Το γεγονός αυτό εξηγεί, γιατί ο γενικός διευθυντής της HRW επέλεξε τις Βρυξέλλες, για να παρουσιάσει σήμερα την έκθεση στους δημοσιογράφους. Ο Roth καταλογίζει ιδιαίτερα στην Ε.Ε. μια «δουλοπρεπή προσέγγιση» έναντι του Ουζμπεκιστάν -ο πρόεδρος του οποίου, Islam Karimov, πραγματοποιεί σήμερα επίσκεψη στις Βρυξέλλες- και το Τουρκμενιστάν.
Η Γερμανία, η Γαλλία και η Βρετανία χαρακτηρίζονται υποχωρητικές απέναντι στο Πεκίνο. Η αμφισβητούμενη διπλωματική στάση του Παρισιού κατά την κρίση στην Τυνησία δεν αναφέρεται, καθώς η περίοδος που εξετάζεται σταματά στο Νοέμβριο του 2010.
«Ο Obama χάνει την περίφημη ευφράδειά του»
Η Ε.Ε. και ο Ο.Η.Ε. δεν είναι ωστόσο οι μόνοι που γίνονται στόχοι, καθώς ο Roth επικρίνει επίσης τις Η.Π.Α., «επειδή δεν επενέβησαν με σθένος για παράδειγμα στην Κίνα, την Ινδία και την Ινδονησία, όταν υπήρχε ανάγκη να το κάνουν». Ειρωνεύεται δε τον πρόεδρο, Barack Obama, επισημαίνοντας ότι «μερικές φορές χάνει την περίφημη ευφράδειά του».
Ο Roth καταλήγει, επισημαίνοντας «τη σχεδόν καθολική δειλία απέναντι στην επιδείνωση των ελευθεριών των πολιτών στην Κίνα». Μεταξύ των εκατό χωρών που εξετάζονται, το βορειοκορεατικό καθεστώς ξεχωρίζει με το σύστημα του γκουλάγκ, όπου κρατούνται περίπου 200.000 άνθρωποι σε φρικτές συνθήκες.
Η ατιμωρησία των δραστών μαζικών βιασμών εξακολουθεί να πλήττει σε διάφορους βαθμούς τα αφρικανικά κράτη, όπως η Ακτή του Ελεφαντοστού και το Τσαντ. Περισσότερο πλήττεται η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (σχεδόν 8.000 κρούσματα κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010).Στην Κολομβία, νέες παραστρατιωτικές συμμορίες ασκούν τρομοκρατία.
«Η βράβευση με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του διαφωνούντα, Liu Xiaobo, αποτέλεσε μια μεγάλη στιγμή για το κίνημα των δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην Κίνα», επισημαίνει το HRW. Όμως «οι νομικές μεταρρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν από το Πεκίνο, βάσει των οποίων δεν γίνονται δεκτές αποδείξεις που λαμβάνονται με βασανιστήρια, παρέμειναν στην πράξη νεκρό γράμμα».
Οι Η.Π.Α. αναφέρονται ως οι μόνες που έχουν στις φυλακές τους 2.574 πρόσωπα που ήταν ανήλικα, όταν διέπραξαν το έγκλημα και εκτίουν ποινή ισόβιας κάθειρξης.
Στην Ευρώπη, «η μεγαλύτερη μειονότητα, οι Ρομά, συνέχισε να υφίσταται διακρίσεις, αποκλεισμό και ακραία φτώχεια», παρατηρεί το HRW, το οποίο αναφέρει τις απελάσεις των ρουμάνων και βουλγάρων Ρομά από τη Γαλλία.
