Υπάρχει πληθώρα μελετών και επιστημονικών αποδείξεων πως τα συμπτώματα από το κατώτερο ουροποιητικό σύστημα (δυσουρία, συχνουρία κ.λπ.), που χάριν συντομίας αναφέρονται με τον αγγλικό όρο LUTS, σχετίζονται και με τη στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ) άσχετα από την ηλικία, την παρουσία αγγειακής νόσου ή σακχαρώδους διαβήτη. Αυτό υποστηρίζουν και οι συγγραφείς αντίστοιχου άρθρου στο επιστημονικό περιοδικό Int J Impot Res. 2011.
Αν και δεν υπάρχει άμεση σχέση, τέσσερις παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί μπορούν να εξηγήσουν τη συσχέτιση και την αλληλεπίδραση. Αυτοί περιλαμβάνουν τη βιοδιαθεσιμότητα σε μονοξείδιο του αζώτου (ΝΟ), την υπερευαισθησία των α1- αδρενεργικών υποδοχέων, την αγγειακή πυελική αθηρωμάτωση και τα επίπεδα των ορμονών.
Αυτή η συσχέτιση δεν είναι πάντα η ίδια και φυσικά μπορεί να εμφανιστεί με πολλές κλινικές παραλλαγές. Πρέπει, όμως, οι άνδρες που αναζητούν βοήθεια για την αντιμετώπιση της κακής ούρησής τους να ελέγχονται και για τυχόν παράπλευρες απώλειες.
Τελευταίες μελέτες έχουν αναδείξει την αποτελεσματικότητα της συγχορήγησης των κλασικών φαρμάκων για την αντιμετώπιση των LUTS με τους αναστολείς φωσφοδιεστεράσης 5 (PDE-5). Φυσικά θα χρειαστούν περισσότερες μελέτες, όπως π.χ. εάν η συγχορήγηση και τεστοστερόνης, όταν συνυπάρχει υπογοναδισμός, θα βοηθούσε ακόμη περισσότερο τον άνδρα.
Σίγουρα το τοπίο δεν είναι ξεκάθαρο, αλλά η θετική ανταπόκριση μιας συνδυαστικής θεραπείας έχει δώσει το έναυσμα για περισσότερες και βαθύτερες έρευνες.
Το άρθρο υπογράφει ο Θ. Παλλαντζάς, Χειρουργός, Ουρολόγος – Ανδρολόγος, συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
