Πολύς λόγος γίνεται για το πώς τελικά θα καταφέρουν οι μη έχοντες μεγάλη οικονομική δυνατότητα κάτοικοι της πρωτεύουσας και των προαστίων περιοχών αυτής, να αποκτήσουν καινούργιο αυτοκίνητο, μη ρυπογόνο και μη ενεργοβόρο, είτε έσπευσαν και πρόλαβαν να εκμεταλλευτούν την ιδέα, κόστους 400 εκατομμύριων ευρώ , του πρώην Περιβάλλοντος υπουργού Σουφλιά και να αποσύρουν το σαραβαλάκι τους, λαμβάνοντας τα 1000 ευρώ ή τα 500 που προτείνει η Τίνα Μπιρμπίλη μαζί με δυο κάρτες απεριορίστων διαδρομών είτε όχι. Έχουμε βέβαια ξαναγράψει εδώ πόσο αστείο ακούγεται να αποσύρεις το αυτοκίνητό σου για να αγοράσεις καινούργιο μόνο και μόνο επειδή θα σου δώσει το κράτος 1000 ευρώ. Τέλος πάντων, απόσυρση τουλάχιστον με αυτόν τον τρόπο δεν ισχύει.
Το εάν όμως πράγματι θα ενισχυθεί η αντίληψη περί μετακίνησης των πολιτών με τα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν νομίζω ότι είναι θέμα ανταλλαγμάτων. Πολύ σωστά δήλωσε η αντικομφορμίστρια υπουργός ότι τα χρήματα της απόσυρσης καλό θα είναι να δίδονταν στην παιδεία, και μάλιστα, θα συμπλήρωνα, όχι μόνο στην παιδεία των παιδιών στα σχολεία, αλλά, πρωτίστως των ενηλίκων και δη γονέων με πολύ υψηλό εισόδημα! Είναι προφανές το γιατί. Οι τρυφερής ηλικίας ενήλικοι πολίτες που συχνά βλέπουμε με τεράστιου κυβισμού, ενεργοβόρα αυτοκίνητα να μετακινούνται εντός πρωτευούσης δεν θα έπρεπε, κυρίως αυτοί, να κάνουν χρήση τρένων, μετρό, τραμ, λεωφορείων, ποδιών και ποδηλάτων; Αυτά τα παιδιά φταίνε αν έχουν λάβει τέτοια παιδεία, όχι τόσο από τα σχολεία τους, αλλά από τις οικογένειές τους;
Το ζήτημα είναι να υπάρξουν κίνητρα που θα ενισχύουν την επιλογή να μετακινείται ο πολίτης με την ταπεινή συγκοινωνία, ακριβώς επειδή ολόκληρη η κοινωνία θα έχει πρώτα αντιληφθεί ότι το κυκλοφοριακό του κέντρου της Αθήνας νοσεί από δυο βασικούς παράγοντες: τα ταξί που κυκλοφορούν σε μεγάλο ποσοστό άναρχα, με θράσος και χωρίς κανόνες και τα πολύ μεγάλου κυβισμού Ι.Χ. που κάνουν το ίδιο με διαφορετικό σκοπό.
Μέχρι σήμερα επιχειρείτο να δοθούν κίνητρα στους φτωχούς, μήπως αλλάξουν αυτοκίνητο και συνήθειες. Μήπως ήρθε ο καιρός να υπάρξουν κίνητρα, ή και μέτρα ακόμη, για όσους εκ των πλουσίων δεν εγκαταλείπουν κάτι ξιπασμένες αντιλήψεις, που μολύνουν υπέρμετρα όχι μόνο την ατμόσφαιρα αλλά και τα ήθη περί του τι εστί πολιτισμός; Περιμένουμε βέβαια να δούμε το συνολικό πακέτο της νέας υπουργού σε ό, τι αφορά την πολιτική αυτοκινήτου. Γιατί μονάχα με τη νέα ρύθμιση των περιβαλλοντικών τελών κυκλοφορίας σε τέσσερις κλάσεις , έχω την εντύπωση ότι ξανά θίγονται πιο πολύ όσοι έχουν ένα μιας κάποιας ηλικίας αυτοκίνητο κι ας το συντηρούν όσο καλύτερα μπορούν…
