Στον Παναθηναϊκό τις τελευταίες ημέρες ισχύει η παροιμία «όπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει». Και από κοκόρια τις τελευταίες ημέρες στην Πανάθα, να φαν και οι κότες (που μεταξύ μας δεν τρώνε κοκόρια)!
Το νέο μοντέλο με την πολυμετοχική σύνθεση στην διοίκηση παρουσιάζει βραδύτητα που θα έχανε σε κόντρα στα Λιμανάκια από FIAT 128 και κάθε μορφή εξουσίας επιδιώκει με κομψό (προς το παρόν) τρόπο να περάσει την άποψή της στις μεταγραφές. Ο πρόεδρος Πατέρας, ο οποίος είναι της εμπιστοσύνης του Τζίγγερ, ακολουθεί την πεπατημένη και με την βοήθεια του Βέλιτς (αλήθεια ο Αντωνίου τι ρόλο έχει;) αναζητά ποδοσφαιριστές που το βαλάντιό τους δε θα τινάξει το ταμείο στον αέρα. Κομψά πάντοτε! Ο αέρας που έφερε η έλευση του Βγενόπουλου στη διοίκηση, προς το παρόν δεν έχει δώσει ώθηση στην μεταγραφική πρακτική του Παναθηναϊκού. Το μοντελάκι εξακολουθεί να βλέπει την εξάτμιση του FIAT 128. Η επιλογή του Τεν Κάτε για τη θέση του προπονητή δεν προκάλεσε ρίγη στους οπαδούς των πρασίνων. Μάλλον αδιάφορη πέρασε και σε αυτό το επίπεδο θα κυμανθούν και οι μεταγραφές. Εκτός εάν η πλευρά Βγενόπουλου καταφέρει να πείσει ποδοσφαιριστές που δεν έπεισε η προηγούμενη διοίκηση να έρθουν στον ΠΑΟ. Τέτοια περίπτωση είναι και ο Σαβιόλα ή ο Αϊμάρ. Τις δύο περιπτώσεις τρέχει άνθρωπος που ανήκει στο περιβάλλον του Βγενόπουλου, ο οποίος επιθυμεί να υλοποιηθεί τουλάχιστον η απόκτηση ενός ποδοσφαιριστή με περγαμηνές.
Για όσους καταλαβαίνουν πίσω από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και αναζητούν τον Αντωνίου, έχω να πω ότι ο ρόλος του τείνει να γίνει διακοσμητικός. Ο τελευταίος κινδυνεύει να βρεθεί με έναν τίτλο στο χαρτί και αδιάφορες αρμοδιότητες στην πράξη… Οι μεγάλοι και τρανοί που διοικούν επιχειρήσεις ξέρουν ότι, αν θέλεις να περικόψεις αρμοδιότητες από κάποιον, προσδιόρισε το ρόλο του με όσο το δυνατόν πιο βαρύγδουπο τίτλο…
Τι καταλαβαίνω με όλα αυτά που συμβαίνουν στον Παναθηναϊκό, είτε γίνει, είτε δε γίνει κάποια μεταγραφή που θα μας κάνει να κρατήσουμε την αναπνοή μας; Ότι ο Τζίγγερ είναι πρώτη μούρη! Εξηγούμαι: Πάει αύριο ο Βγενόπουλος και φέρνει Αιμάρ, Σαβιόλα και Λισάντρο Λόπες (για τους πιο ψαγμένους) στην Πανάθα (λέμε τώρα). Το αργεντίνικο στοιχείο γίνεται τόσο έντονο στην Παιανία, που οι Γκαλέτι, Νούνιες, Λεντέσμα, Μπλάνκο πέφτουν στα αντικαταθλιπτικά! Πρώτος μάγκας ο Τζίγγερ για την επιλογή του να φέρει επιχειρηματίες στην ομάδα! Δε γίνεται τίποτα; Πάλι πρώτη μούρη εις το Καβούρι (κατά την αργκό) ο Τζίγγερ, που θα αποδείξει ότι ούτε καν ένας συνασπισμός όλων των επιχειρηματιών και εφοπλιστών της πιάτσας, ενδεχομένως να μην αποτελεί εγγύηση για την επιτυχία…
Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος
