Ένα μοναδικό έθιμο αναβιώνει στις 15 Αυγούστου στην Παναγιά της Φιδούς, στο Μαρκόπουλο Κεφαλονιάς, όπου κάνουν την εμφάνισή τους τα φιδάκια της Παναγίας.
Εκατοντάδες επισκέπτες βρίσκονται κάθε χρόνο την ημέρα της Παναγίας στο συγκεκριμένο μοναστήρι, ώστε να θαυμάσουν το μοναδικό αυτό φαινόμενο.
Όλα άρχισαν πριν από πολλά χρόνια, όταν πειρατές κατευθύνονταν προς τη Μονή προκειμένου να τη λεηλατήσουν. Οι μοναχές προσευχήθηκαν στην Παναγία για να προστατέψει τις ίδιες και το μοναστήρι. Τότε το μοναστήρι κυκλώθηκε από φίδια που έτρεψαν τους πειρατές σε φυγή και έτσι οι μοναχές και η Μονή σώθηκαν. Αν κάποια χρονιά δεν εμφανιστούν τα φιδάκια της Παναγίας, είναι οιωνός ότι κάτι κακό θα συμβεί στην Κεφαλονιά, όπως το 1940 και το 1953, οπότε το νησί επλήγη από σεισμούς.
Δεκάδες ειδικοί που έχουν εξετάσει τα φιδάκια δεν μπορούν να τα κατατάξουν σε κάποιο από τα γνωστά είδη. Αυτά είναι γκρίζα, λεπτά και το μήκος τους δεν ξεπερνά το ένα μέτρο. Το δέρμα τους είναι βελούδινο και στο κεφάλι, όπως και στην άκρη της γλώσσας τους, σχηματίζεται ένας μικρός σταυρός. Τα φιδάκια της Παναγίας θεωρούνται θαυματουργά και ακίνδυνα, γι’ αυτό και οι πιστοί τα αγγίζουν χωρίς φόβο.
Ζάκυνθος: Γιορτάζουν οι ναοί της Παναγίας
Από άκρη σε άκρη, το νησί της Ζακύνθου γιορτάζει κάθε Δεκαπενταύγουστο την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Δεκάδες είναι οι εκκλησίες που έχουν δημιουργηθεί για τη Μεγαλόχαρη στη Ζάκυνθο, σχεδόν σε κάθε χωριό του νησιού.
Στις 15 Αυγούστου χιλιάδες πιστών με την ψυχή γεμάτη ελπίδα και κατάνυξη προστρέχουν στα προσκυνήματα, όπου γίνονται οι λιτανεύσεις των θαυματουργών εικόνων της Παναγίας.
Μια ξεχωριστή εικόνα της Παναγίας της Θεοτόκου είναι αυτή που βρίσκεται στο νησάκι των Στροφάδων, η οποία έχει τη δική της μοναδική ιστορία.
Η ιστορική εικόνα της Ιεράς Μονής Στροφάδων Ζακύνθου ήταν αρχικά φυλαγμένη στην Κωνσταντινούπολη. Στα χρόνια της εικονομαχίας, οι χριστιανοί την έριξαν στη θάλασσα, για να διαφυλαχθεί και να σωθεί από τη μανία των διωκτών. Η θαυματουργός εικόνα άντεξε τις κακουχίες και βρέθηκε στην Ιερά Μονή Στροφάδων Ζακύνθου. Ο ηγούμενος και οι Πατέρες την παρέλαβαν με δεήσεις και παρακλήσεις, και την τοποθέτησαν στο Καθολικό της Μονής. Την ονομασία «θαλασσομαχούσα» η εικόνα την οφείλει, σύμφωνα με την παράδοση, στο γεγονός ότι πάλεψε με τα κύματα και έφτασε στο Μοναστήρι χωρίς να καταστραφεί.
