Τι κοινό έχουν ένα τσουκάλι με ένα καράβι; Τι γίνονται τα πλοία όταν «γεράσουν» και δεν βγαίνει «κονόμα» πια απ’ αυτά; Το ελληνικό (και όχι μόνο) εφοπλιστικό δαιμόνιο έχει τη λύση: τα παρατάει έξω από λιμάνια και στρέφεται σ’ άλλες επενδύσεις.
Λεπτομέρεια: τα πλοία τα κουμαντάρουν άνθρωποι, ναυτικοί -στη συντριπτική πλειονότητά τους αλλοδαποί-, που περιμένουν μήνες για άδεια αποβίβασης στη στεριά, απλήρωτοι, χωρίς τα στοιχειώδη μέσα επιβίωσης, σε καράβια χωρίς πλέον καύσιμα, δηλαδή αόρατα τις νύχτες από άλλα διερχόμενα πλοία.
Κάπως έτσι διαχειρίζεται τον στόλο του Έλληνας εφοπλιστής, ήδη πρωτόδικα καταδικασμένος για την τύχη που επιφύλαξε στους 17 Φιλιππινέζους ναυτικούς του Αera Sierra.
Είναι το 5ο πλοίο που ξεφορτώνεται μαζί με τους ανθρώπους του κατ’ αυτόν τον τρόπο. Το πλήρωμα (σε κατάσταση ομηρίας απ’ τον Αύγουστο) δεν θέλει άλλο πέρα από τα δεδουλευμένα του, για να γυρίσει στον τόπο του, όπου οι οικογένειές τους λιμοκτονούν, επειδή ο εφοπλιστής με διάφορα τεχνάσματα κωλυσιεργεί.
Άλλωστε, ως εξωκοινοτικοί είναι «αόρατοι» εργαζόμενοι, βυθισμένοι στο νομικό κενό, χρήσιμοι μόνο στο βαθμό που η κακοπληρωμένη τους δουλειά αυξάνει τα κέρδη των περήφανων τέκνων του Οδυσσέα.
Η αντίσταση όμως των ναυτικών του Αera Sierra τους έδωσε φωνή και άρα πρόσωπο. Σαν ελάχιστη κίνηση αλληλεγγύης απέναντι σ’ ένα πολλαπλώς εκμεταλλευόμενο κομμάτι της εργατικής τάξης, διοργανώνεται σήμερα το βράδυ στις 21:00, στο Αυτόνομο Στέκι, Ζωοδόχου Πηγής και Ισαύρων, γεύμα αλληλεγγύης.
Για να φάμε όλοι μαζί αυτά που θα ετοιμάσουν ναυτικοί από το Αera Sierra, να γνωριστούμε μαζί τους, να δυναμώσουμε τον αγώνα τους. Η νίκη τους θα ενισχύσει και τις δικές μας μάχες. Όλα τα έσοδα της κουζίνας (υπολογίζουμε στην έμπρακτη αλληλεγγύη όλων μας) θα δοθούν στο πλήρωμα του Αera Sierra.
