Μήπως για την αγάπη που έχεις στον σύντροφο σου γίνεσαι δέκτης άσχημων συμπεριφορών από τον ίδιο ή το φιλικό σας περιβάλλον; Μήπως τις περισσότερες φορές σου φέρεται με τρόπο που σε ταπεινώνει και σε μειώνει ως προσωπικότητα;
Ο άνθρωπος με τον οποίο έχουμε ερωτική σχέση μπορεί να ασκεί πάνω μας τεράστια αρνητική επίδραση -και εμείς να το ανεχόμαστε, δικαιολογώντας αυτή την παθητική μας στάση με ψευδή, επιφανειακά επιχειρήματα. Δεν θέλουμε να παραδεχθούμε το πόσο πολύ μας πληγώνει και το πόσο καταστροφική επίδραση ασκεί στην ψυχική μας ισορροπία.
Όλα αυτά, μόνο και μόνο για να μην διακινδυνεύσουμε να μείνουμε μόνες. Είμαστε συνδεδεμένες μαζί του με στενές σχέσεις εξάρτησης, και αισθανόμαστε ότι είναι αδύνατον να επιβιώσουμε μακριά του. Η προοπτική του χωρισμού φαίνεται να είναι απειλή για την ίδια μας τη ζωή. Η ανασφάλειά μας δεν μας επιτρέπει να δούμε παραπέρα.
Η ψευδαίσθηση, ότι ο σύντροφος μας είναι απαραίτητος, μας κάνει πάρα πολύ ελαστικές και μας ωθεί να ανεχόμαστε τις ακραίες συμπεριφορές του. Αν είμαστε εξαρτημένες από την “αγάπη”, επιμένουμε ψυχαναγκαστικά να πάρουμε από το σύντροφό μας τον κόσμο ολόκληρο. Αναζητάμε το νόημα της ζωής μας μέσα από τον έρωτα και αδιαφορούμε για το όποιο κόστος μπορεί να έχει αυτό. Όπως και κάθε άλλη εξάρτηση, έτσι και ο έρωτας μπορεί να μας κοστίσει σε προσωπική ελευθερία, αξιοπρέπεια, οικογένεια, φίλους, υγεία, χαρά και ευτυχία.
Όλοι σε κάποιο βαθμό είμαστε διατεθειμένοι και πρέπει να κάνουμε υποχωρήσεις, να ανεχόμαστε και να συγχωρούμε. Σε μερικές περιπτώσεις, όμως, η ανεκτικότητα και οι υποχωρήσεις που κάνουμε μας κουράζουν, καταρρακώνουν την αξιοπρέπειά μας, ανατρέπουν την ισορροπία μας και μας κάνουν να νιώθουμε ως αποτυχημένοι και δυστυχείς. Αυτή η εμπειρία του απέραντου πόνου, αποτέλεσμα της ταπείνωσης που δεχόμαστε, είναι ένα σημάδι κινδύνου που μας ειδοποιεί ότι κάτι πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει, ότι ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας για μια αξιοπρεπή ζωή.
Θα ήταν πολυτιμότερο να αφήσουμε αυτή την περίπτωση του συντρόφου στην άκρη και να ζήσουμε μια χαρούμενη ζωή, κλείνοντας τα αυτιά μας σε αυτούς που πιθανότατα θα μας λυπηθούν επειδή είμαστε μόνες μας ενώ εκείνοι δεν είναι;
Μια περίοδος «μοναξιάς» θα μας φέρει πολύ κοντά στον εαυτό μας και θα είμαστε καλύτερα προετοιμασμένες για να ζήσουμε τον μεγάλο έρωτα της ζωής μας! Είναι καλύτερο να είμαστε για κάποιο χρονικό διάστημα μόνες παρά σε μια σχέση εξάρτησης, απλώς για να έχουμε σύντροφο.
Το χρειαζόμαστε άλλωστε για να κάνουμε ένα βήμα για μια πιο χαρούμενη και ολοκληρωμένη ζωή, η οποία μάλιστα θα βασίζεται σε δικές μας δυνάμεις!
