Γιώργος Αρκουλής
Ένας πανέξυπνος ποδοσφαιρικός παράγων, ο καλλιεργημένος επιχειρηματίας μεγαλομέτοχος του Απόλλωνα της Αθήνας Κώστας Αλαμάνος, όταν ήθελε να δώσει με μεταγραφή (και να γεμίσει το ταμείο του συλλόγου) τον καλύτερο ποδοσφαιριστή της ομάδας, έβγαινε ανοιχτά στις εφημερίδες και δήλωνε…κατηγορηματικά: «Ο Κώστας Αντωνίου δεν πωλείται». Το όνομα αυτού του παίκτη δεν σημειώνεται τυχαία, διότι πραγματικά δεν μπορούσε να πουληθεί αφού…ανήκε στον Παναθηναϊκό. Όμως, η ίδια, πάνω κάτω, κατηγορηματική δήλωση προέκυπτε όποτε στην ιστορική ταβέρνα του «Μιχαλάκου» πίσω από την Πλατεία Κολιάτσου (ή στην μπιραρία του «Μπράουν Ντέρμπι» στου Πρπομπονά, επρόκειτο να κλείσει κάποια μεταγραφή. Θέλω να πω ότι μόλις ενημέρωνε ο Αλαμάνος για «μη πώληση», οι οπαδοί –συνηθισμένοι με την πολιτική του ηγέτη- ήταν σίγουροι πως ο παίκτης είχε ήδη δοθεί…
Την κλασική περίπτωση Αλαμάνου θυμίζουν συχνά πυκνά κάποιοι υπουργοί, χρεωμένοι με την ζόρικη λειτουργία των οικονομικών της χώρα;. Ακούω (και διαβάζω) τις τελευταίες μέρες τους κυρίους Σταϊκούρα και Βρούτση να δηλώνουν (σε «παπαγάλους»;) ότι δεν έχει πέσει στο τραπέζι καμία πρόταση για μείωση των μισθών και των συντάξεων του Δημοσίου. Εκτός απροόπτου, σύντομα να περιμένετε το αντίθετο. Δηλαδή…μεταγραφή!
* Στο μεταξύ, με εκείνα τα «ψιλά» που κόπηκαν από τις αποδοχές των συνταξιούχων για κάποια αναδρομικά του…2018, οι παθόντες προσπαθούν να καταλάβουν τι έχει συμβεί. Οι αρμόδιοι με δηλώσεις τους όχι μόνο έκαναν κατανοητό το μίνι ψαλίδι, αλλά μάλλον μπέρδεψαν το πόπολο. Ή κάνω λάθος;
