Σε ηλικία 97 ετών, άφησε την τελευταία του πνοή ο διεθνούς φήμης Γάλλος συνθέτης Ανρί Ντιτιγιέ.
Πρόκειται για έναν από τους πιο «πολυπαιγμένους» σύγχρονους συνθέτες στον κόσμο, με έργα τα οποία ήταν ταυτόχρονα τολμηρά και προσιτά, καταφέρνοντας να κατακτήσει ένα κοινό διψασμένο για σύγχρονη μουσική.
Το τελευταίο άλμπουμ του Ντιτιγιέ κυκλοφόρησε στις 22 Ιανουάριο του 2013, ανήμερα των 97ων γενεθλίων του, με τίτλο «Ανταποκρίσεις», ένα έργο που είχε συνθέσει από το 2003 και είχε ηχογραφηθεί για πρώτη φορά από τη φιλαρμονική Ορχήστρα του ραδιοσταθμού «Radio France», υπό τη διεύθυνση του Φιλανδού μαέστρου Εζα Πέκα Σάλονεν ο οποίος είχε χαρακτηρίσει τότε τον Ντιτιγιέ ως «τον μεγαλύτερο εν ζωή συνθέτη».
Σύντομο βιογραφικό
Ο Ανρί Ντιτιγιέ θεωρείται μία από τις ηγετικές φυσιογνωμίες της μεταπολεμικής γαλλικής σχολής, ισάξιος του Ολιβιέ Μεσιάν. Ο μουσικοκριτικός Κλοντ Κλειμάν, που έχει πάρει πολλές συνεντεύξεις από τον Ντιτιγιέ (δημοσιεύθηκαν από τον εκδοτικό οίκο Actes Sud), τον χαρακτήριζε ως «μοντέρνο κλασικό» ή «κλασικό της avant-garde».
Η μουσική του Ανρί Ντιτιγιέ, πολύ προσιτή, μπόρεσε να γοητεύσει ένα ευρύ κοινό, ενώ διεξήγαγε έρευνες για σπάνιους ήχους ορισμένης χροιάς αλλά και για τις εκπομπές των ήχων. Συνεχιστής της ιμπρεσσιονιστικής αισθητικής, πετυχαίνει μια ιστορική σύνδεση με τον αρμονικό πλούτο των Ντεμπισί και Ραβέλ και την φασματική μουσική της δεκαετίας του 1970 (Τριστάν Μιράιγ, Ζεζάρ Γκριζέ).
Γεννημένος στις 22 Ιανουαρίου του 1916 σε ένα περιβάλλον καλλιτεχνών και χειροτεχνών, ο Ανρί Ντιτιγιέ σπούδασε μουσική στο Ντουέ της βόρειας Γαλλίας και μετά στο Κονσερβατουάρ του Παρισιού, σπουδές που του εξασφάλισαν το 1937 ένα από τα τελευταία Grand Prix της Ρώμης για τις συνθέσεις του πριν από τον πόλεμο.
Στις δεκαετίες του 1980 και του 1990, η φήμη του καθίσταται παγκόσμια. Οι πιο διάσημοι μουσικοί θεσμοί όπως οι ορχήστρες της Βοστόνης, της Ουάσιγκτον, του Σαν Φρανσίσκο, η Φιλαρμονική του Βερολίνου, φημισμένοι καλλιτέχνες, και μαέστροι όπως ο Τσαρλς Μουνκ, ο Ζορζ Ζελ, ο Σέιτζι Οζάουα, ο τσελίστας και μαέστρος Μστισλάβ Ροστροπόβιτς και η σοπράνο Ρενέ Φλέμινγκ, του παραγγέλνουν συνθέσεις του, τις οποίες και τους παραδίδει αφού ωριμάσουν πλέον μέσα του ως σημαντικά έργα.
Ανάμεσα στα πιο πολυπαιγμένα έργα του, είναι το κοντσέρτο για βιολοντσέλο με τίτλο «Ένας μακρινός κόσμος» που σημείωσε τόσο μεγάλη επιτυχία όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά κατά την έναρξη του Φεστιβάλ της Aix-en-Provence (Νότια Γαλλία) το 1970 που το κοινό ζητούσε με μεγάλη επιμονή από την ορχήστρα να ξαναπαίξει ολόκληρο το έργο για δεύτερη φορά.
«Miroirs» (Καθρέφτες), η τέταρτη πράξη του έργου «Tout un monde lointain» (Ένας μακρινός κόσμος), με τον Xavier Phillips στο βιολοντσέλο και τον Marek Janowski στη διεύθυνση της Ορχήστρας της Γαλλόφωνης Ελβετίας.
Επιμέλεια: Μαριάννα Μαρμαρά
Πηγή: ΑΠΕ/ Le Monde/ Guardian
