*** Φίλες και Φίλοι,
ξέρω ότι αισθάνεστε βαθιά απΑγοήτευση
που πήραμε τη δεύτερη θέση στη «Eurovision»,
αλλά σκεφτείτε πόσο χειρότερα θα ήταν αν παίρναμε την… πρώτη!
* Δεν μπορείτε να πείτε, σάς μπέρδεψα, έτσι;
Βεβαίως, η κατάσταση είναι συνολικώς μπερδεμένη,
διότι ως Έλληνες δεν υποστηρίξαμε την ελληνική συμμετοχή,
αλλά τη συμμετοχή μίας γυναίκας με αλβανική καταγωγή,
που αρχικώς εδήλωνε ότι έχει μεξικανικές ρίζες,
που έχει πολιτογραφηθεί Ελληνίδα,
που εκπροσώπησε την Κύπρο
και έχασε την πρωτιά από μία κοπέλα
που έχει εκπληκτική ομοιότητα με Ελληνίδα ηθοποιό.
Χαμός.
* Όσον αφορά στο αποτέλεσμα
(ή, όπως λένε οι… γραμματιζούμενοι, όσο αναφορά στο αποτέλεσμα),
ναι μεν σού μένει μία πίκρα όταν φτάνεις τόσο κοντά στην κορυφή
και εν’ τέλει βλέπεις έναν άλλον άνθρωπο
να καρφώνει τη σημαία τής κατάκτησης,
αλλά εδώ έχουμε μία από τις περιπτώσεις
που ο Δεύτερος θα κάνει πολύ μεγαλύτερη καριέρα από τον Πρώτο.
Έχουμε, δηλαδή, μία περίπτωση αντίστοιχη με αυτήν τού «Fame Story 1»,
όπου ο νικητής Νότης Χριστοδούλου εξαφανίστηκε,
ενώ ο Νίνο… επίσης εξαφανίστηκε (χαχαχα, σάς την έφερα ξανά)!
* Λοιπόν, εντάξει, κομμένη η πλάκα…
Η Ελένη Φουρέϊρα ήταν εξαιρετική
και απλώς έπεσε θύμα μίας κατάστασης
που θα σάς την περιγράψω με παλαιότερο απόφθεγμά μου..:
Στη ζωή δεν αρκεί να είσαι ο Καλύτερος.
Παίζει ρόλο και ποιον χειρότερο θα βρεις μπροστά σου…
*** Η Νέτα από το Ισραήλ δεν είχε καλύτερο τραγούδι•
αν έχεις να διαλέξεις ανάμεσα στο «Fuego» και στο «Toy»,
θα διαλέξεις το «Fuego»•
ως τραγούδι, ως χορευτικό κάλεσμα, ως ρυθμική λαγνεία.
Όμως,
στην προκειμένη περίπτωση το «Χειρότερο»
ήταν πιο χαρακτηριστικό από το «Καλύτερο»•
σαν το «Fuego» έχουμε ξανακούσει κομμάτια,
σαν τη Φουρέϊρα έχουμε ξαναδεί καυτές παρουσίες
(για την ακρίβεια,
βρίθει η διεθνής «Show-Biz»
από τέτοια τραγούδια και τέτοιες τραγουδίστριες)•
αντιθέτως,
η Νέτα και το τραγούδι της ξεχωρίζαν’ και εξέπεμπαν «Eurovision».
* Ένα αλλόκοτο, σουρεαλιστικό, μεταμοντέρνο ποπ,
μία θαυμάσια καλλιτεχνική επινόηση είναι το «Toy»•
μία δημιουργία που ήρθε να ενσαρκωθεί με ιδανικό τρόπο
στην περσόνα ενός παχύσαρκου αλλά ευφυούς κοριτσιού,
που εδιοχέτευσε τη διαφορετικότητά του και το bullying που έχει υποστεί
σε ένα εκκεντρικό τραγούδι.
Η Νέτα Μπαρζιλάϊ ενίκησε την Ελένη Φουρέϊρα
επειδή η μία είναι Ξεχωριστή-Διαφορετική και η άλλη όχι.
Όμως, αυτό συνέβη κατ’ εξαίρεσιν,
καθώς στο πεδίο των «Mass Media» η Φουρέϊρα υπερέχει κατά κράτος
και γι’ αυτό είναι πολύ πιθανό να τής ανοίξουν οι πόρτες για διεθνή καριέρα.
* Επίσης, για να συνυπολογίσουμε όλες τις παραμέτρους,
οφείλουμε να επισημάνουμε και ένα αφετηριακό μειονέκτημα τής Φουρέϊρα,
καθώς εκπροσωπούσε μία χώρα
που έχει μηδαμινή παράδοση στον διαγωνισμό
και δεν διέθετε την παραμικρή δυναμική σε επίπεδο συμμαχιών
(αν εξαιρέσουμε τη διαχρονική αλληλεπίδραση με την Ελλάδα).
Ως εκ’ τούτων,
η Κύπρος και η Ελένη Φουρέϊρα κατέκτησαν τη δεύτερη θέση
υπερβαίνοντας την πρώτη!
*** Πάμε τώρα και στην Ελένη Μενεγάκη,
η οποία παραβρέθηκε στο Φεστιβάλ των Κανών
και είχε τη δυνατότητα να περπατήσει στο «κόκκινο χαλί».
Παρ’ ότι επανειλημμένα έχω εκφράσει μέσα από τη στήλη
τη φανατική αρέσκειά μου για την Ελένη,
έφτασε η στιγμή να αναπτύξω και τα αρνητικά στοιχεία της…
Κατ’ αρχάς να πω,
ότι η εμφάνισή της στις Κάνες ήταν άτολμη•
μιλάμε για ατολμία που έφτανε στο όριο τής κακογουστιάς.
Όλα πάνω στην Ελένη παρέπεμπαν
σε μία μικροαστική αντίληψη περί ομοχρωμίας και συνταιριάσματος•
ένα κόκκινο φόρεμα που ένωνε το κινηματογραφικό φεστιβάλ
με τα «μπουζούκια» και το χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν
(και δη, στο «κόκκινο χαλί»),
κόκκινο τσαντάκι, κόκκινες γόβες, κόκκινα χείλη,
κοσμήματα σε αντίληψη «απ’ όλα έχει ο μπαχτσές»•
εν’ γένει, μία απαστράπτουσα θολούρα.
* Ελένη, θα σε στενοχωρήσω με αυτό που θα πω,
αλλά εγώ που επανειλημμένα έχω εξυμνήσει τα υπέροχα ντυσίματά σου
και σε θεωρώ ως τη μεγαλύτερη τηλεοπτική σταρ,
είδα -όταν στήθηκες μπροστά στα φλας των φωτογράφων στις Κάνες-
μία «βλαχούλα».
Όχι μόνο στο ντύσιμό σου,
αλλά κυρίως στην αύρα που εξέπεμπες, στο βλέμμα σου.
Ήσουν, Ελένη, έξω από τα νερά σου, και ήταν εμφανές.
Η Ομορφότερη Ελληνίδα Σταρ,
η γυναίκα που κοσμεί με τη λάμψη της τις οθόνες μας και τα περιοδικά,
αρκούσε να πατήσει ένα «κόκκινο χαλί» για να χαθεί.
* Ελένη, εδώ και χρόνια έχεις κάνει ένα τεράστιο λάθος:
Βολεύτηκες.
* Ελένη, εδώ και χρόνια δεν πήγες βήμα μπροστά•
επί τής ουσίας,
επαναπαύθηκες στο «άστρο» σου
και δεν έκανες το παραμικρό
προκειμένου να δοξάσεις αυτό που η φύση σού προσέφερε απλόχερα.
* Άλλο είναι να δίνεις δωράκια σε τηλεθεάτριες
που σού τηλεφωνούν και σού λένε
«Αχ, Ελένη μου, ήταν όνειρό μου να μιλήσω μαζί σου…»
και να τις ρωτάς «Πώς σε λένε και από πού μάς τηλεφωνείς;»,
και άλλο να περπατάς σε ένα «κόκκινο χαλί»
όπου έχουν περπατήσει η Θεά Μόνικα Μπελούτσι,
η Θεά Μελίνα Μερκούρη,
η Θεά Μπριζίτ Μπαρντό,
και τόσες άλλες Θεές των Εποχών.
Η εμφάνισή σου στις Κάνες, Ελένη,
θα οδηγούσε τη Μόνικα Μπελούτσι να σού έλεγε
«Πώς σε λένε και από πού μάς τηλεφωνείς;».
Στις Κάνες, αγαπητή μου Ελένη, ήσουν μία «Ελένη από Αθήνα».
* Έχω αναρωτηθεί επανειλημμένα
τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις στην Ελληνική Τηλεόραση
και δεν βρίσκω κάποιαν σχετικώς ασφαλή απάντηση.
Αμφιβάλλω αν δύνασαι να κάνεις οτιδήποτε άλλο…
* Ελένη, δεν αποδομώ την τεράστια επιτυχία σου•
ακόμη και αν τα μοναδικά που δύνασαι να πράττεις
είναι να γελάς, να ζμπρώχνεις, να δοκιμάζεις φαγητά,
να προμοτάρεις καλλυντικά και παπούτσια,
και να υποδύεσαι με σατανικά ευφυή τρόπο την αφελή κοπελούδα,
είναι ήδη αρκετά.
* Αποτελεί εκκωφαντικό επίτευγμά σου,
ότι με αυτά τα φαινομενικώς ασήμαντα «εφόδια»
έχεις καταφέρει επί 23 χρόνια (από το ξεκίνημά σου στον «Πρωϊνό Καφέ»)
να σε υπηρετεί και να σε προσκυνάει το Σύστημα•
μιλάμε για ανεπανάληπτη μαγκιά,
η οποία μπορεί να επιτευχθεί μόνο από έναν χαρισματικό άνθρωπο.
Όμως, Ελένη, με τόσες επαναλήψεις τού ίδιου σου τού εαυτού,
αυτοδικαίως πλέον παίρνεις το κινηματογραφίζον παρατσούκλι
«Η ταλαντούχα κυρία Ριπλέϊ».
*** Ανακεφαλαιώνοντας…
Ελένη Μενεγάκη, στις Κάνες έχασες μία πολύ μεγάλη ευκαιρία.
Για να σού μιλήσω στη γλώσσα σου,
μόνο ένας Σκορπιός καταλαβαίνει απόλυτα το βλέμμα ενός Σκορπιού.
Ε, λοιπόν,
το βλέμμα σου στις Κάνες ήταν η ήττα των 23 ετών κυριαρχίας.
Αρκούσε ένα «κόκκινο χαλί» για να χλωμιάσει το «αστέρι».
Αντί να το πατήσεις, σε πάτησε, ρε Ελένη.
* Φεύγω για να σάς λείψω
και θα επιστρέψω για να μη σάς λείπω…
*** Ες σήμερον τα σπουδαία, ες αύριον τα σπουδαιότερα…
*** Τα λέμε αύριο…
Ο Υπο-Κοσμικός
