Πώς και τι να γράψω εγώ για τον Διονύση Τσακνή; Είναι σαν να ζητάς από μια Ρουβίτσα να σου μιλήσει για τον Σάκη. Στην περίπτωσή μου είναι ακόμα πιο δύσκολο, μιας και εκτός από θαυμάστρια, είμαι και φίλη του Διονύση… Θέλετε ένα κείμενο με μηδέν αντικειμενικότητα; Θέλετε να πλέξω ένα εγκώμιο; Δεν θα το κάνω…
Θέλω μόνο να σας πω ότι αυτό το καλοκαίρι, ο Διονύσης Τσακνής θα γυρίσει την Ελλάδα με την θεατρική παράσταση Blood Brothers. Όχι μόνο ενορχηστρώνει τις μελωδίες της, μα ερμηνεύει και τον απαιτητικό – κατά γενική ομολογία- ρόλο του αφηγητή. Τραγούδι και ερμηνεία μαζί, δύο σε ένα… Είμαι σίγουρη ότι θα κλέψει όλες τις εντυπώσεις, γιατί πρόσεξα το χαμόγελό του την ώρα που μου το ανακοίνωνε: με πήγε λίγα χρόνια πριν, όταν τρώγαμε ένα μεσημέρι στην Κρήνη. Χτύπησε το τηλέφωνό του και στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν το μικρότερο παιδί του, η μοναδική του κόρη. Το πρόσωπό του έλαμψε με τη μία! Φανταστείτε, λοιπόν, πόσο καλά μπορεί να αποδώσει κανείς σε έναν ρόλο που αγκαλιάζει σαν το παιδί του… Προσωπικά ανυπομονώ να τον καμαρώσω.
Ο Νιόνιος από την Καρδίτσα είναι από τους λίγους καλλιτέχνες (και πιστέψτε με, έχω γνωρίσει πολλούς, πάάάάάάρα πολλούς) που ο χαρακτήρας του ΔΕΝ είναι αντιδιαμετρικά αντίθετος από το ταλέντο του. Είναι ευγενικός, κοινωνικός, ευφυέστατος… Μα καλά; Δεν είπα ότι δεν θα μιλήσω για αυτόν; Σταματάω κάπου εδώ και σας τον παραδίδω…
Υ.Γ. Αυτό, όμως, θα το πω: Είναι ένας εκπληκτικός storyteller (story και ουχί fairytale!)… Απολαύστε τον!
