Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Σήμερα, μετά από καιρό, θα μιλήσουμε αμιγώς για μπαλίτσα·
δικαιούμαστε μία στιγμιαία ανάπαυλα
από την αντίσταση που οφείλουμε προς την «Εγκληματική Οργάνωση»
και τις μαφιόζικες μεθόδους που μετέρχεται
(μέθοδοι που έχουν μετατρέψει το Ελληνικό Ποδόσφαιρο
σε συνώνυμο με το αστυνομικό και δικαστικό δελτίο).
Εχθές το βράδυ, λοιπόν,
διεξήχθη η αναμέτρηση Αταλάντα-Παρί Σεν Ζερμέν
με διακύβευμα το εισιτήριο για τους «4» τού «Τσάμπιονς Λιγκ».
Η ιταλική ομάδα
-η οποία έχει κερδίσει τις εντυπώσεις και τη συμπάθεια
των απανταχού φίλων τού αθλήματος,
λόγω τού ελκυστικού και άκρως παραγωγικού ποδοσφαίρου
που έπαιξε κατά τη φετινή σεζόν-
ήταν το αουτσάϊντερ τού αγώνα,
αλλά αυτή η θεωρητική συνθήκη φάνηκε (προσωρινώς) ότι δεν ήταν εμπόδιο·
η Αταλάντα προηγήθηκε στο 26ο λεπτό
και εκρατούσε στα χέρια της την τεράστια πρόκριση μέχρι το 90΄.
Εκεί αλλάξαν’ όλα…
*** Ο «Βασιλιάς των Σπορ»
έχει τις δικές του Αρχές, τούς δικούς του Κανόνες, τούς δικούς του Άγραφους Νόμους.
Εις εξ αυτών των κανόνων ορίζει ότι «Το Καλό Κοντρόλ είναι Μισό Γκολ».
Όμως,
λίγοι είναι οι ποδοσφαιριστές που εφαρμόζουν με επιτυχία τη συγκεκριμένη αρχή,
καθώς στην πλειοψηφία τους θεωρούν -οποία γελοιότης και ασχετοσύνη-
ότι «Καλό Κοντρόλ» είναι απλώς να κατεβάζεις την μπάλα χωρίς να την κυνηγάς στα χωράφια.
Λοιπόν,
να αποσαφηνίσουμε άπαξ και διά παντός την εν λόγω φαιδρή και άμπαλη σύγχυση…
«Καλό Κοντρόλ» λέγεται η κίνηση που κάνεις προς την μπάλα
με οποιοδήποτε νομίμως χρησιμοποιούμενο μέρος τού σώματός σου,
ώστε να μεγεθύνεις σε απόλυτο βαθμό τις πιθανότητες για δημιουργία ευκαιρίας
ή για επιτυχή ολοκλήρωσή της.
Επίσης, εξίσου σημαντική μορφή κοντρόλ,
είναι ο τρόπος που χρησιμοποιείς το σώμα σου σε μία φάση,
ακόμη κι αν βρίσκεσαι σε απόσταση από την μπάλα·
μία ακαριαία αντίδραση ή μία στιγμιαία ολιγωρία
δύνανται αμφότερες να αλλάξουν εντελώς την εξέλιξη μίας φάσης
και -εν γένει- τον ρου ενός αγώνα.
*** Πάμε να τα δούμε όλα αυτά με εικόνα,
ώστε να αντιληφθούμε πώς μία ομάδα που μέχρι το 90΄ ηττάτο με 1-0,
βρέθηκε στο 93΄ να προηγείται με 2-1 (και εν τέλει να παίρνει τη μεγάλη πρόκριση).
Η Παρί φλέγεται για την ισοφάριση και επιτίθεται απελπισμένα·
αντιστοίχως, η Αταλάντα αμύνεται σθεναρά,
καθώς τη χωρίζουν ελάχιστα λεπτά από τη μεγαλύτερη επιτυχία τής ιστορίας της.
Γίνεται μία σέντρα στα μετόπισθεν τής ιταλικής ομάδας,
όπου βρίσκεται αμαρκάριστος ο Νεϊμάρ.
Ο Βραζιλιάνος σούπερ-σταρ ξέρει ότι πρέπει να κοντρολάρει την μπάλα
με τρόπο που θα τον φέρει σε πλεονεκτική θέση απέναντι στους αντιπάλους του.
Και το κάνει… 
Κατέβασμα με τον δεξιό μηρό,
με τέτοιον τρόπο ώστε η μπάλα να τού στρωθεί στο αριστερό του πόδι,
πάσα μόλις αυτή σκάει κάτω,
«πάρε-βάλε» στον συμπαίκτη του.
Όλα αυτά επετεύχθησαν με ένα καλό κοντρόλ·
με τις κινήσεις του ο Νεϊμάρ επροφήτευσε το γκολ.
*** Το δεύτερο -και νικητήριο- γκολ τής Παρί ήταν χάρμα ιδέσθαι·
ένα συγκλονιστικό κράμα Χωρο-Χρονικής Αρμονίας,
όπου τρεις παίκτες -ο Νεϊμάρ, ο Εμ’ Μπαπέ, ο Μότινγκ-
συνδυάστηκαν αριστουργηματικά μεταξύ τους
και με μόνο μία επαφή έκαστος έστειλαν την μπάλα στα δίχτυα,
διασύροντας την αντίπαλη άμυνα
και διδάσκοντας την απόλυτη ομορφιά τής φράσης «Χάθηκε το τόπι.»! 
*** Η Αταλάντα ήξερε ότι,
ή θα άντεχε στα τελευταία λεπτά και θα επήγαινε με το 1-0 στα ημιτελικά,
ή θα δεχόταν γκολ και θα παρέδιδε πνεύμα
(θυμίζω τι είχε πάθει η άμπαλη -πλην όμως, εξαιρετικά σκληροτράχηλη Ατλέτικο-
στον τελικό τού 2014 με τη Ρεάλ·
δέχθηκε την ισοφάριση στο 93ο λεπτό με την κεφαλιά τού Ράμος
και στην παράταση είχε μετρήσει τεσσάρα).
Ήταν, λοιπόν, θέμα ψυχολογίας.
Στο 90΄ η ψυχολογία πήγε με το μέρος τής Παρί,
στο 93΄ οι παιχταράδες της είχαν το θράσος να βάλουν ένα μαγικό γκολ
(αυτό το υπέροχο θράσος που διαθέτουν οι ευφυείς και ταλαντούχοι άνθρωποι),
αλλά η Μοίρα αμφιταλαντευόταν ακόμη.
Έτσι, απεφάσισε να δώσει μία τελευταία ευκαιρία στη συμπαθέστατη Αταλάντα,
καθώς στο τελευταίο δευτερόλεπτο τού αγώνα
μία απελπισμένη απομάκρυνση-γέμισμα που έγινε από το βάθος τής ιταλικής άμυνας
εξελίχθηκε σε (επίδοξη) ασίστ.
Ο Μουριέλ, από το πουθενά, βρέθηκε στη θέση που βλέπετε…
Τι λέγαμε πριν για την αξία που έχει το «Καλό Κοντρόλ»;
Τι λέγαμε πριν για τη σωστή χρήση τού σώματος;
Αυτός ο παικτάκος, αυτός ο «μουτσοντρίγκος»,
βρέθηκε ενώπιον τής ευθύνης ενός μεγαλειώδους και ιστορικού τετ-α-τετ·
είχε, μάλιστα, δύο επιλογές,
καθώς μπορούσε, είτε να προχωρούσε στην ευθεία και να εκτελούσε,
είτε να προχωρούσε συγκλίνοντας προς το κέντρο
και να προσέθετε έτσι στις υπέρ του πιθανότητες
το ενδεχόμενο να εκέρδιζε πέναλτι
από τον ευρισκόμενο σε μειονεκτική θέση αμυντικό τής Παρί.
Εν τέλει, έκανε μία τρύπα στο νερό·
λάθος κοντρόλ, σταμάτημα τού σπριντ, κωλυσιεργία, θλιβερή προσπάθεια για ντρίμπλες,
με αποτέλεσμα να βγει άουτ μαζί με την μπάλα (κυριολεκτικά).
Σε διαγραφόμενο τετ-α-τετ,
αυτός ο ρομπίτσας δεν κατέφερε καν να καταγράψει
μία -έστω αποτυχημένη- τελική προσπάθεια.
Δείτε πώς ενήργησε το σούργελο και φρίξτε ελεύθερα…
*** Μία σωστή κίνηση οδηγεί στον Θρίαμβο,
μία λανθασμένη κίνηση οδηγεί στο «Βατερλό».
Κι όμως, όταν μιλάμε για σωστή ή λανθασμένη κίνηση,
δεν αναφερόμαστε απαραιτήτως σε μία ενέργεια υψηλών απαιτήσεων
που άλλος αντεπεξέρχεται και άλλος καταρρέει.
Ο χθεσινός νοκ-άουτ προημιτελικός ανάμεσα στην Αταλάντα και την Παρί,
ήταν κυριολεκτικά ένα καρμπόν τής απίστευτης εξέλιξης
που είχαμε δει στον περυσινό τελικό τού «Κόπα Λιμπερταδόρες»
μεταξύ τής Φλαμένγκο και τής Ρίβερ Πλέϊτ·
μέχρι το 89΄ προηγείται η Ρίβερ
και όλα δείχνουν ότι μετά το έπος τής προηγούμενης χρονιάς
με την επικράτηση επί τής μισητής αντιπάλου Μπόκα,
θα πετύχει την «back to back» κατάκτηση τού τροπαίου.
Όμως, εκείνην τη στιγμή,
ένας από τούς καλύτερους παίκτες της, ο Λούκα Πράτο,
τρώει μία αυτοκτονική φλασιά που αλλάζει τον ρου τής ιστορίας…
Δείτε, έχει την μπάλα λίγο μετά το κέντρο και δεν υφίσταται την παραμικρή πίεση από αντίπαλο.
Τι πρέπει να κάνει;
Απλά, να ροκανίσει μερικά δευτερόλεπτα
(όσα, εν πάση περιπτώσει,
θα τού επέτρεπαν οι ποδοσφαιριστές τής Φλαμένγκο)
και να δώσει πάσα στον ελεύθερο συμπαίκτη του στα πλάγια
(εκείνος στη συνέχεια θα μπορούσε άνετα να κερδίσει κάποιο πλάγιο ή κόρνερ,
να περνούσε κι άλλος χρόνος, να αποκαρδιώνονταν εντελώς οι αντίπαλοι).
Αντ’ αυτής τής μεταβίβασης, ο Πράτο υποπίπτει στο πρώτο «έγκλημα»,
επιχειρώντας -χωρίς την παραμικρή πίεση, και εντελώς ακατανόητα-
να περάσει τζογαδόρικη κάθετη πάσα σε συμπαίκτη του…
Η πάσα κόβεται από τον παίκτη τής Φλαμένγκο,
αλλά προσωρινώς το «έγκλημα» τού Πράτο παραμένει ατιμώρητο,
καθώς η μπάλα επιστρέφει σ’ αυτόν.
Αντί να νουθετηθεί από την προηγούμενη εξέλιξη
και να δώσει πάσα στον αμαρκάριστο συμπαίκτη του που περιμένει στα πλάγια
(ή έστω να γυρίσει την μπάλα από μακριά στον τερματοφύλακά του),
κλίνει προς τα πλάγια και εξακολουθεί να κρατάει την μπάλα
ενώ πλέον σπεύδει κοντά του και δεύτερος αντίπαλος
(δείτε τον συμπαίκτη τού Πράτο στο βάθος,
που σηκώνει με απορία και με απόγνωση τα χέρια,
καθώς έχει διαισθανθεί τον κίνδυνο και τον έχουν ζώσει τα φίδια).
Και να η κατάληξη…
Ο παίκτης τής Φλαμένγκο που βλέπετε στον κύκλο,
εκμεταλλεύεται το εντελώς απρόσεχτο ανοιχτό κοντρόλ τού αντιπάλου του,
κλέβει την μπάλα και φεύγει στην αντεπίθεση.
Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, η ταλαιπωρημένη -από τον Πράτο- μπάλα,
αναπαύεται στα δίχτυα τής Ρίβερ.
Η ψυχολογία έχει αλλάξει στρατόπεδο
και μετά την ισοφάριση στο 89΄ έρχεται κι η πλήρης ανατροπή στο 92΄.
Δείτε και σε βίντεο τι συνέβη σ’ εκείνα τα μνημειώδη τρία λεπτά…
*** Ανακεφαλαιώνοντας…
Το στοιχείο που επιτρέπει ή εμποδίζει τον άνθρωπο να φτάσει ψηλά,
είναι η Απλότητα.
Αν ξέρεις πώς και πότε να τη μετέλθεις,
αν ξέρεις να τη συνδυάσεις με το Ταλέντο,
θα γίνεις Πρωταθλητής.
Αν τη μεταχειριστείς, όμως, με απαξίωση και σνομπισμό,
ετοιμάσου να βιώσεις τις οδυνηρές συνέπειες τής συμπεριφοράς σου.
Η Απλότητα ξέρει να επιβραβεύει, αλλά ξέρει και να τιμωρεί.
Η Απλότητα είναι η Ύψιστη Πρόκληση.
Τολμάς;
Ο Αθλητάμπουρας
(Ο «Αθλητάμπουρας» έχει πλέον τον δικό του λογαριασμό στο Twitter.
Ακολουθήστε τον, με δική σας ευθύνη,
στη διεύθυνση https://twitter.com/Athlitampouras)
