Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Άνθρωπος και Φιλοδοξία πάνε μαζί·
είναι σύμφυτες και άρρηκτα συνδεδεμένες έννοιες,
που έχουν ως ομφάλιο λώρο το «Εγώ».
Η επιβεβαίωση που όλοι επιζητούμε -με τον έναν ή τον άλλον τρόπο- στη ζωή,
δεν νοείται να μην εκφράζεται μέσω τής Φιλοδοξίας.
Όμως, ακριβώς σε αυτό το σημείο υπάρχει μία εξαιρετικά λεπτή γραμμή,
η οποία διαχωρίζει το(ν) Σοβαρό από το(ν) Γελοίο,
τον Οραματιστή από τον Δελαπατρίδη,
τη Φαντασία από τη Φαντασιοπληξία.
Συνελόντι ειπείν,
η Φιλοδοξία (δηλαδή, η Επιδίωξη τής Δόξας),
έχει δύο σημασίες και πρόσημα·
από τη μία,
είναι η αξιοσέβαστη επιθυμία που έχει ο Άξιος, ο Ταλαντούχος,
να αναδειχθεί και να διακριθεί μέσω τής αξιοσύνης και τού ταλέντου του,
από την άλλη,
είναι η καταγέλαστη και συχνά θλιβερή τάση που εμφανίζει ο Ανάξιος, ο Ατάλαντος,
να μεγαλοποιεί το «εγώ» του (ενίοτε σε βαθμό παραληρήματος).
*** Η Φιλοδοξία, λοιπόν,
παρ’ ότι αποτελεί κατάσταση που χαρακτηρίζεται από υψηλούς τόνους,
πρέπει να συνοδεύεται (και) από την Ταπεινότητα·
ειδάλλως, ο Στόχος ουδέποτε θα επιτευχθεί,
διότι θα προσκρούει πάντοτε στο ανυπέρβλητο εμπόδιο που λέγεται «Αμετροέπεια».
Επ’ αυτού, μάλιστα,
ο Τζορτζ Ουάσινγκτον,
ο πρώτος Πρόεδρος στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής,
έχει αφήσει ως παρακαταθήκη στην Ανθρωπότητα
ένα μνημειώδες, ανεξίτηλο, καταπληκτικό απόφθεγμα,
το οποίο αποτελεί παγκοσμίου βεληνεκούς κοινωνική ηθογραφία..:
«Για να πετύχεις τις φιλοδοξίες σου,
πρέπει να πείσεις τούς άλλους ότι δεν έχεις φιλοδοξίες.».
Βεβαίως,
η συγκεκριμένη ρήση διαπνέεται από σαφή και δομικά στοιχεία τής Πολιτικής Επιστήμης,
δίνοντας ιδιαίτερο βάρος στη Διπλωματία.
Όμως, δεν παύει να αποτελεί μία έξοχη συμπύκνωση,
για την υπεροχή που εσαεί (θα) έχουν οι Πράξεις συγκριτικώς με τα Λόγια.
*** Κατόπιν τούτων, είμαστε έτοιμοι και επιχειρηματολογικά θωρακισμένοι,
ώστε να υποδεχθούμε και να κρίνουμε με τον δέοντα τρόπο
τις φαιδρές δηλώσεις που έκανε στο «Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων» («A.F.P.»)
-εν όψει τής αποψινής αναμέτρησης τού Ολυμπιακού με τη Μαρσέϊγ-
ο Κριστιάν Καρεμπέ.
Αναφερόμενος στις αντιπάλους που έχει στον όμιλο η πειραϊκή ομάδα,
ο σύμβουλος στρατηγικής των «ερυθρολεύκων»
εξεστόμισε ανερυθριάστως τα εξής λόγια..:
«[…Η Μαρσέϊγ και η Πόρτο είναι δύο ομάδες που έχουν κατακτήσει το “Τσάμπιονς Λιγκ”.
Εμείς, όπως και η Μάντσεστερ Σίτι, φιλοδοξούμε να το κερδίσουμε…]».
Ακούς-διαβάζεις τη διατύπωση
«Εμείς, όπως και η Μάντσεστερ Σίτι, φιλοδοξούμε να το κερδίσουμε…»
και σε πιάνει νευρικό χάχανο·
η Γελοιότητα, ο Δελαπατριδισμός, η Φαντασιοπληξία,
κάνουν παρέλαση μπροστά σου.
Αισθάνεσαι ότι ο Ολυμπιακός είναι ο «Παντελής Σκουφάντερος»,
ο γεροντοκαψούρης μπακάλης στην αξεπέραστη κωμωδία «Τής Κακομοίρας»,
ο «μεγαλομπακάλης»
(όπως τον συστήνει ευφημιστικά η προξενήτρα τής ταινίας,
ώστε να τον καταστήσει δελεαστικό για τη νεαρή γειτόνισσα),
ο οποίος έχει ανεβάσει τώρα ακόμη περισσότερο
τον πήχυ τού Βαυκαλισμού και τού Κομπασμού,
αυτοπροσδιοριζόμενος πια ως ο μελλοντικός ιδιοκτήτης των «Harrods».
Mε τον «“Παντελή Σκουφάντερο” τού Ευρωπαϊκού Ποδοσφαίρου»,
δεν σού μένει άντερο από τα γέλια.
*** Όμως, το πράγμα δεν είναι τόσο αθώα γελοίο όσο φαίνεται·
τουναντίον, πρόκειται για μία κουλτούρα εξαιρετικά επικίνδυνη,
διότι στηρίζεται στη Χειραγώγηση τής Μάζας, στην Προπαγάνδα,
στην Πλύση Εγκεφάλου, στη Βιομηχανία Πλαστών Ονείρων.
Όσα πρωταθλήματα κι αν κατακτήσει ο Ολυμπιακός
στην τεταρτοκοσμική νεοελληνική μπανανία,
έχουν από το φθινόπωρο τού ’96 και εντεύθεν μηδενική αξία·
ένας σύλλογος που -βάσει πάσης φύσεως ντοκουμέντων-
έχει συνδεθεί με όρους όπως η «Παράγκα»,
με ταγμένους δικαστικούς όπως ο περιβόητος εφέτης Τζιμπλάκης
που έπαιρνε τα τζαμπέ εισιτήρια διαρκείας
και -όπως ο ίδιος έχει ομολογήσει-
δεσμευόταν συναισθηματικά στις αποφάσεις του,
με ταγμένους αστυνομικούς όπως ο περιβόητος ταξίαρχος Τσιρώνης
που έβαλε την προσωπική του σφραγίδα στη «Ζούγκλα τής Ριζούπολης»
και κατόπιν έγινε επίλεκτο στέλεχος τού Ο.Σ.Φ.Π.,
με ταγμένους διαιτητές όπως ο περιβόητος Σπάθας (και τόσοι άλλοι),
με ταγμένους προέδρους τής «Ε.Π.Ο.» όπως ο περιβόητος Γκιρτζίκης,
ε, λοιπόν,
αυτός ο σύλλογος που έχει πλέον συνδεθεί άρρηκτα στη Φίλαθλη Γνώμη
με τούς προσδιορισμούς «χάρτινος», «πέτσινος», «διορισμένος»,
ουδέποτε κατέφερε να απαντήσει στα αμείλικτα ερωτήματα
που έχει δημιουργήσει στο πέρασμα των δεκαετιών η ευρωπαϊκή πορεία του.
Πώς γίνεται να επικρατείς με μονοκρατορικό τρόπο στην Ελλάδα
και στην Ευρώπη να βιώνεις το ένα «Βατερλό» μετά το άλλο;
Πώς γίνεται εκεί που δεν υπάρχουν
Παπουτσέληδες, Ποντίκηδες, Γιάχοι, Παππάδες, Καλόπουλοι, Τρύφωνες
(και πόσοι ακόμη)
να αποκλείεσαι από το κάθε χωριό που συναντάς μπροστά σου;
Πώς γίνεται να κάνεις την πρώτη εκτός έδρας νίκη σου στο «Τσάμπιονς Λιγκ»
μετά από 31 (ναι, 31) αποτυχημένες προσπάθειες;
Πώς γίνεται η μοναδική αξιομνημόνευτη πορεία στην ιστορία σου
να είναι μία πρόκριση στους «8» τού «Τσάμπιονς Λιγκ» το 1999
(άντε, και η πρόκριση στους «8» τού Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1993);
Πώς γίνεται να είσαι ο μόνιμος πρωταθλητής Ελλάδας
και να βλέπεις τη σκόνη τού Παναθηναϊκού και τής Α.Ε.Κ. στην Ευρώπη;
Πώς γίνεται να είσαι ο μόνιμος πρωταθλητής Ελλάδας
και -τηρουμένων των αναλογιών-
να έχει κάνει καλύτερες πορείες στην Ευρώπη ακόμα και η Λάρισα;
Πώς γίνεται να τρως 7άρα από τα «δεύτερα» τής Γιουβέντους;
Και κυρίως,
πώς γίνεται να έχει το θράσος ο σύμβουλος στρατηγικής σου, ο Καρεμπέ,
να φλυαρεί και να μεγαλοστομεί περί φιλοδοξίας για κατάκτηση τού «Τσάμπιονς Λιγκ»
όταν ήταν κι ο ίδιος παρών ως παίκτης σε εκείνην την ξεγυρισμένη 7άρα;
*** Ανακεφαλαιώνοντας…
Οι διοικήσεις τού Ολυμπιακού έχουν αποφασίσει εδώ και δεκαετίες
ότι (θέλουν να) απευθύνονται σε ένα ακροατήριο με χαμηλό δείκτη παιδείας
και με παντελή ανεπάρκεια κριτικής σκέψης·
εξ ου και η τωρινή ηγεσία τού συλλόγου εμφανίζει εντονότατη δυσανεξία
σε κάθε κριτική που τής ασκείται,
με συνέπεια να φτάνει να λογοκρίνει έως και τα 18χρονα στο «Facebook»
(φανταστείτε·
αν ο Βαγγέλης Μαρινάκης αισθάνεται απειλή από έναν επικριτικό έφηβο,
τι απειλή αισθάνεται από τη Δημοσιογραφία που δεν υποκύπτει στον ναπολεοντισμό του).
…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, όμως, να ξεκαθαρίσουμε το εξής..:
Όχι,
δεν είναι κακό να έχει ο Ολυμπιακός -όπως και κάθε σύλλογος- στόχους και φιλοδοξίες·
δεν είναι κακό καν, να υπάρχει ενίοτε και υπέρμετρη φιλοδοξία.
Το πρόβλημα ξεκινάει και τελειώνει στο γεγονός,
ότι αυτή η φιλοδοξία έχει εκφρασθεί επανειλημμένα από τούς διοικούντες τον Ο.Σ.Φ.Π.
και πάντοτε -κατά έναν μαγικό τρόπο που παραπέμπει σε «Θεία Δίκη»-
έρχεται ένας διασυρμός ή μία παταγώδης αποτυχία
που τοποθετεί τον «μόνιμο πρωταθλητή» στο πραγματικό βάθρο του.
Ο Ολυμπιακός, η ηγεσία του, και μία μεγάλη μερίδα οπαδών του,
έχουν εθιστεί στη διαρκή εύνοια, έχουν παραδοθεί στην Απληστία,
και εν τέλει έχουν δημιουργήσει έναν ψεύτικο κόσμο
όπου ο «Ευνουχισμένος» αυτοσυστήνεται ως «Επιβήτορας»
(σχηματική είναι η τοποθέτηση και δεν ενέχει την παραμικρή σεξουαλική μομφή).
Εν κατακλείδι,
ο Καρεμπέ είπε αυτά που έπρεπε να πει ώστε να χαϊδέψει τα αφτιά των πελατών·
διότι, δυστυχώς για τον Ολυμπιακό και την πάλαι ποτέ ιστορία του,
δεν έχει μετατρέψει σε «πελάτες» τούς αντίπαλους συλλόγους,
αλλά τούς ίδιους τούς φιλάθλους του.
…
Έτσι, ουδεμία έκπληξη προκαλεί πλέον,
ότι τα αναρίθμητα και πολυδεκαετή ευρωπαϊκά χαστούκια
δεν προκαλούν την παραμικρή κινητοποίηση τής αξιοπρέπειας.
Αν είσαι στοιχειωδώς αξιοπρεπής,
βουλώνεις το στόμα σου μετά από τόσες αποτυχημένες προαναγγελίες
και επικεντρώνεσαι σιωπηλά στην (όποια) φιλοδοξία σου.
Αν, όμως,
αντιμετωπίζεις το συναίσθημα των ανθρώπων
ως μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να γεμίζεις την -ήδη γεμάτη- τσέπη σου
και για να εξασφαλίζεις τις πάσης φύσεως ασυλίες σου,
πουλάς την πραμάτεια σου χωρίς να δίνεις την ελάχιστη σημασία στην Αισθητική·
ο Τρόπος, η Σοβαρότητα, ο (Αυτο)Σεβασμός πάνε περίπατο.
Και γιατί να πράξεις διαφορετικά;
Όταν υπάρχουν ανόητοι πένητες
που πανηγυρίζουν επειδή αυξήθηκαν τα πλούτη σου,
καλά τούς κάνεις και τούς υποβιβάζεις από φιλάθλους σε «πελάτες».
…
Οπότε –όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος-
να είμαστε προετοιμασμένοι για μία ακόμη κατάκτηση
ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού τροπαίου από τον Ολυμπιακό.
Δεν το είπε μόνο ο Καρεμπέ· όλος ο κόσμος το λέει.
Το λένε
ο Μπάμπης ο «Σουγιάς», ο Κώστας ο «Γκοτζίλα», ο Πέτρος ο «Μπαλτάς», ο «Πεταλούδας» ο Νίκος.
Όλοι το λένε
ότι ο φετινός τροπαιούχος τού «Τσάμπιονς Λιγκ» θα έχει πειραϊκές πινακίδες.
Κοινώς, δεν έχει πάτο το βαρέλι.
Ο Αθλητάμπουρας
(Ο «Αθλητάμπουρας» έχει πλέον τον δικό του λογαριασμό στο Twitter.
Ακολουθήστε τον, με δική σας ευθύνη,
στη διεύθυνση https://twitter.com/Athlitampouras)
