Ούτε το ένα τα εκατό (αριθμός 1%) του ελληνικού λαού δεν είχε σχέση με το «Πολυτεχνείο». Δεν ήρθε ακόμα ο καιρός να ξαναγραφεί η Ιστορία, αν θεωρείται συγγραφή το ψέμα στα όρια της καραμπινάτης αλητείας να εμφανίζεται κάθε χρόνο το επεισόδιο του Πολυτεχνείου όπως βολεύει τους καταστροφείς της χώρας.
Αμάν, πια. Μια γνήσια αντιστασιακή πράξη, ολότελα περιθωριακή, ενάντια στη χούντα, με ξεκάθαρο ταξικό, πολιτειακό χαρακτήρα, την έχουν μετατρέψει να μοιάζει μια ώρα αρχύτερα σα χριστουγεννιάτικο δένδρο που το στολίζουν με μπιχλιμπίδια αθώα πιτσιρίκια.
Κανένας λαϊκός ξεσηκωμός δεν έγινε, δεν προέκυψε με το Πολυτεχνείο. Πέρα απ’ αυτό. Είναι το αίσχος να το τιμούν σήμερα ακόμα και οι «αγωνιστές» του, όταν αυτοί το πρόδωσαν σαν επώνυμοι πολιτικοί, όταν αυτοί είναι οι μεγάλοι ένοχοι του μνημονίου.
Αυτή η περιβόητη γενηά του Πολυτεχνείου άνοιξε τα πόδια στη διαπλοκή, ξάπλωσε στο κρεββάτι ντυμένη με τα ανατρεπτικά συνθήματα του Πολυτεχνείου, και αφέθηκε στις σεξουαλικές παρορμήσεις των νταβατζήδων του δημοσίου. Αυτή η φουρνιά που ταυτίστηκε με το Πολυτεχνείο ανέδειξε τους κομματικούς παικταράδες της αρπαγής της κυβερνητικής εξουσίας.
Η ΠΙΟ μεγάλη ντροπή των «ηρώων» του Πολυτεχνείου, γράφει ο apodytiriakias.gr
