Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Λοιπόν, είμαι έξαλλος.
Δεν μπορώ να ηρεμήσω από χθες το βράδυ
και για την κατάσταση τού νευρικού μου συστήματος φταίει η Α.Ε.Κ..
Ναι, η Α.Ε.Κ..
Ακούστε, παίδες μου.
Στη ζωή όλα κρίνονται με βάση τις συνθήκες·
το οποιοδήποτε αποτέλεσμα κρίνεται με βάση τις συνθήκες.
Παράδειγμα: Είσαι ένας εργαζόμενος με μισθό 800 ευρά τον μήνα
(υψηλόμισθος δηλαδή).
Ένα βράδυ λες να πας στο καζίνο, να παίξεις μερικά κέρματα και να ξεσκάσεις,
και από το πουθενά κερδίζεις στα «φρουτάκια» 100 χιλιάρικα.
Με τα τρελά φράγκα στην τσέπη, το ρίχνεις στο «black-jack»·
επιτέλους, νοιώθεις άνετος, παραλής, άπλας.
Η νύχτα κυλάει, εσύ χώνεσαι ολοένα και πιο πολύ στο «παιχνίδι»,
τα πράγματα δεν πάνε καλά, τα 100 χιλιάρικα αρχίζουν να μειώνονται.
Στην αρχή έχασες 5.000 και δεν σού επήγαινε η καρδιά να φύγεις,
διότι -όπως και να το κάνουμε- άλλο είναι το 100 και άλλο το 95
(την τεράστια ψυχολογική και μαρκετίστικη διαφορά
που έχουν αυτά τα δύο νούμερα,
τη γνωρίζουν άριστα αυτοί που πωλούν προϊόντα
σε τιμή που λήγει στο κλάσμα «-,95»).
Επιχειρώντας, λοιπόν, να επανέλθεις στο αρχικό ποσό, στο «κεκτημένο» σου,
σε παίρνει για τα καλά ο κατήφορος.
Κάθε λεπτό που περνάει γίνεσαι και νοιώθεις «φτωχότερος»·
90.000, 80.000, 70.000, 60.000, 50.000·
ήδη αισθάνεσαι ότι για μία ακόμη φορά η Μοίρα είναι σκληρή μαζί σου.
Με 50 χιλιάρικα κέρδος η Μοίρα είναι σκληρή μαζί σου.
Εν’ τέλει,
φτάνεις να έχεις μείνει με 10.000
και εκεί συνειδητοποιείς ότι αυτό είναι το μίνιμουμ ποσό «για τον κόπο σου».
Φεύγεις βρίζοντας· σε όλην τη διαδρομή τής επιστροφής ρίχνεις «καντήλια».
Αν στην αρχή τής βραδιάς,
όταν ξεκινούσες με 50 ευρουλάκια να πας να κάνεις το «κομμάτι» σου,
σού λέγαν’ «Θα είσαι ευτυχισμένος αν απόψε κερδίσεις 10 χιλιάρικα;»,
θα χοροπηδούσες από τη χαρά σου
μόνο με την υποψία ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο.
Όμως, οι συνθήκες βάσει των οποίων κρίνεις το «αποτέλεσμά» σου,
ήταν οι 100.000 που κέρδισες και στη συνέχεια σχεδόν τις εξανέμισες.
*** Για όλο αυτό είμαι έξαλλος με την Α.Ε.Κ.,
και -για να το προσωποποιήσω- γι’ αυτό είμαι έξαλλος με τον Μπακασέτα.
Οι ποδοσφαιριστές -όπως έξω ξαναπεί-
δεν αποτελούν και το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα τής Ανθρώπινης Διάνοιας.
Ακόμη χειρότερα,
στην πλειοψηφία τους οι ποδοσφαιριστές είναι «κοκοράκια»· ούτε καν «κοκόρια».
Αν πριν τον αγώνα μάς λέγανε
-κατ’ αντιστοιχία με τη μικρή ιστοριούλα τζόγου που σάς ανέφερα-
ότι η Α.Ε.Κ. θα επικρατούσε εκτός έδρας με 2-1 επί τής Βίντι,
θα χοροπηδούσαμε από τη χαρά μας.
Όμως,
ο Μπακασέτας εθέλησε να ενδυθεί το «άμυαλο κοκοράκι»
και να βάλει την ομάδα του σε τεράστιους μπελάδες από το πουθενά·
από μία φάση στην οποία δεν είχε να κερδίσει το παραμικρό.
ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ.
Τι πας και κάνεις, ρε άνθρωπα..;
Με την ομάδα σου να προηγείται με 0-2,
με τούς αντιπάλους να έχουν μείνει με παίκτη λιγότερο από το 22ο λεπτό
(και μάλιστα με κόκκινη κάρτα σε φάση που μετά βίας τιμωρούταν με κίτρινη),
πας με τέτοιαν προβολή να κάνεις τι;
Και όχι μόνο ρισκάρεις για το «τίποτα»,
αλλά και σε ποιο σημείο τού γηπέδου ρισκάρεις..;
Πας και κάνεις το εγκληματικό φάουλ ενώ η ομάδα σου είναι στην επίθεση,
ενώ η ομάδα σου δεν κινδυνεύει από κάτι.
Δείτε σε ποιο σημείο τού γηπέδου κάνει το εγκληματικό φάουλ ο Μπακασέτας.
Μιλάμε ότι σε φάσεις σαν αυτήν αυτοκτονεί το Ποδόσφαιρο,
οι μεγαλύτεροι προπονητές σκίζουν τα πτυχία τους
και όποιος βλέπει στοιχειωδώς μπάλα βράζει σε βαθμό ατμοποίησης.
Αυτό το φάουλ δεν είναι εγκληματικό μόνον λόγω τής προβολής,
αλλά ακόμη περισσότερο λόγω τής νοοτροπίας·
η Ανοησία συστήνεται ως «Πάθος»,
ο Κοκορακισμός ως «Μαχητικότητα».
Και όχι μόνο αυτό,
αλλά έχουμε από εχθές το βράδυ
και τούς άσχετους που συστήνονται ως «δημοσιογράφοι»
να μιλούν και να γράφουν για «γκολάρα Μπακασέτα».
Ένα σουτ που κατευθύνεται εμφανώς στο κέντρο τής εστίας τής Βίντι,
βρίσκει βολικότατη κόντρα και καταλήγει ψηλά στη γωνία για το 0-2.
Ποια «γκολάρα»;
Η κόντρα θεωρείται «γκολάρα»;
Η κοντράρα θεωρείται «γκολάρα»;
Η αλλαγή πορείας θεωρείται «γκολάρα»;
Τόσα ξέρετε, τόσα λέτε.
(από την εν’ λόγω περίπτωση εξαιρώ τον εκλεκτό συνάδελφο Τάσο Κολλίντζα,
ο οποίος εχρησιμοποίησε κι αυτός τον συγκεκριμένο προσδιορισμό
στη μετάδοση τού αγώνα,
αλλά μόλις είδε ο άνθρωπος το «replay» δεν εμίλησε ξανά για «γκολάρα»).
*** Ο Μπακασέτας, με την αποβολή του,
κατέστρεψε πνευματικώς και ψυχολογικώς ολόκληρη την ομάδα.
Η Α.Ε.Κ. όχι απλώς αποσυντονίστηκε, αλλά κατέρρευσε.
Από τη στιγμή που αποκαταστάθηκε η αριθμητική ισορροπία,
η «Ένωση» δεν εμπόρεσε να βγάλει φάση,
παρά το γεγονός ότι η Βίντι επιτίθετο κατά κύματα
και η άμυνά της ήταν διάτρητη.
Με 10 εναντίον 10 (όπου οι χώροι αυξάνονται),
η Α.Ε.Κ. δεν έβγαλε φάση.
Επίσης, κάτι που με ενόχλησε απίστευτα και οφείλω να το επισημάνω,
είναι ότι δύο φορές είδαμε να φεύγουν στην αντεπίθεση
δύο παίκτες τής Α.Ε.Κ. με έναν αμυντικό τής Βίντι,
αλλά και στις δύο περιπτώσεις έγινε αβίαστα κάκιστο κοντρόλ
και η μπάλα χάθηκε χωρίς καν να υπάρξει ευκαιρία
(ο Κλωναρίδης με το σκορ στο 0-2
και ο Μάνταλος με το σκορ στο 1-2).
Εν’ κατακλείδι,
όταν χάνεις το κοντρόλ χωρίς την παραμικρή πίεση
και δεν μπορείς καν να δημιουργήσεις ευκαιρία
απέναντι σε έναν δύσμοιρο αμυντικό που δεν ξέρει ποιον να πρωτοκαλύψει,
εμένα αυτό κάτι μού δείχνει.
Μού δείχνει ότι δεν αντέχεις το ψυχολογικό βάρος τής ευθύνης σου.
*** Όχι, δεν είμαι γκρινιάρης,
δεν είχα και δεν έχω την παραμικρή διάθεση για μίρλα,
ούτε είχα τη διάθεση εκεί που ήμουν έτοιμος να έγραφα «Ύμνο»,
να καταλήγω να γράφω λίβελλο·
απλά, βλέπω Ποδόσφαιρο.
Και για να σάς το πιστοποιήσω αυτό με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο,
θα σάς ρωτήσω το εξής (ιδίως εσάς, τούς φίλους Αεκτζήδες):
Αν ήσασταν ουδέτεροι,
αν ήσασταν Άγγλοι, Γάλλοι και οποιοιδήποτε άλλοι (ρίμα),
και καθόσασταν ως ουδέτεροι να δείτε το ματσάκι Βίντι-Α.Ε.Κ.,
με βάση την εξέλιξη τού αγώνα
ποια από τις δύο ομάδες θα γινόταν το συναισθηματικό σας φαβορί;
Η Βίντι φυσικά. Χωρίς δεύτερη κουβέντα, η Βίντι.
Μία ομάδα που από το 22ο λεπτό παίζει με παίκτη λιγότερο
εξ’ αιτίας τής άδικης και καταδικαστικής απόφασης τού διαιτητή,
μία ομάδα που χάνει με 0-2 αλλά δεν τα παρατάει,
μία ομάδα που μειώνει το σκορ και που την αντίπαλο πατάει
(δεύτερη ρίμα).
Με βάση τις διαμορφωμένες συνθήκες τού αγώνα,
κάθε ουδέτερος φίλαθλος, κάθε φίλος τού Ποδοσφαίρου,
θα τασσόταν με τη Βίντι.
Αυτή είναι και η μεγάλη ήττα τής Α.Ε.Κ. στο χθεσινό παιχνίδι·
μία μεγάλη ήττα,
η οποία πιθανότατα δεν θα έχει επιπτώσεις
όσον αφορά στην πολυπόθητη πρόκριση στους ομίλους,
αλλά που στέλνει σημαντικά μηνύματα
σε σχέση με την πραγματική δυναμική τής ομάδας.
*** Και τώρα που τα έβγαλα από μέσα μου, που τα είπα και ξεθύμανα,
μπορώ να εκφραστώ όπως θέλω
και όχι όπως μού επιβάλλει η Αντικειμενικότητα..:
Ναι, μωρή Αεκάρα! ΝΑΙ!
*** Και λίγα λόγια για τον επαναληπτικό…
Είναι πάρα, μα πάρα, μα πάρα πολύ σημαντικό
που η Α.Ε.Κ. δεν δέχθηκε την ισοφάριση
(για την ακρίβεια, εγλύτωσε την ισοφάριση,
καθώς η Βίντι έχασε -μεταξύ άλλων- και ευκαιρία με σουτ σε κενό τέρμα).
Με το 0-2 η ουγγρική ομάδα δύο γκολ θα ήθελε στο Ο.Α.Κ.Α.
και τώρα με το 1-2 πάλι δύο γκολ θέλει·
ως εκ’ τούτου, δεν άλλαξαν πολλά με τη μείωση τού σκορ εκ’ μέρους της.
Η Α.Ε.Κ., λοιπόν, θα περάσει σίγουρα.
Υπό έναν όρο όμως..:
Θα πρέπει να έχει στο μυαλό της,
ότι σε έναν αγώνα -όπως, εν’ γένει, και στη ζωή-
μία στιγμή μπορεί να αλλάξει τα πάντα.
Ένα «τσαφ», μία λανθασμένη διαιτητική απόφαση,
μία μπακασέτειος κοκορακίστικη ανοησία.
Η Βίντι πρέπει να νοιώσει στο πετσί της πριν καν ξεκινήσει το παιχνίδι,
ότι το παιχνίδι για αυτήν είναι χαμένο.
Ειδάλλως, ουδέν αποκλείεται.
Σ.Σ. Στο σημείο που φτάσαμε,
έχει πάψει πλέον να ισχύει το σύνθημα
«Α.Ε.Κ., μπορείς…, μπορείς να προκριθείς…».
Τώρα πια υπάρχει επιταγή..: Α.Ε.Κ., ΟΦΕΙΛΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!
Απόφθεγμα Ημέρας:
Το Απίθανο είναι «Απίθανο» μέχρι να συμβεί.
Όταν συμβεί, γίνεται «Πιθανό»!
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Όσα θα συμβούν στον αποψινό αγώνα τού «Γιουρόπα Λιγκ», Ολυμπιακός-Μπέρνλι
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
*** Αύριο πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
