Παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα και τους κατά καιρούς ισχυρισμούς, η κρατική επιχορήγηση στα κόμματα, και όχι μόνον αυτά της εξουσίας, καλά κρατεί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, κόμμα της Αριστεράς, βλέπει τα έσοδα του να πολλαπλασιάζονται και το ταμείο του να είναι… «ΣΥΝ» με τα 14,1 εκατ. ευρώ που εισρέουν από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Τα «μικρά» κόμματα» γίνονται και αυτά «εκατομμυριούχοι» με τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» να έχουν λαμβάνειν 4 εκατ. ευρώ, την «Χρυσή Αυγή» 3,96 εκατ. ευρώ και την «Δημοκρατική Αριστερά» να διαδραματίζει ρόλο πτωχού συγγενή με μόλις… 3,4 εκατομμύρια ευρώ.
Είναι προφανές πως οι κομματικές καρέκλες είναι πλέον ακριβές έως πανάκριβες. Η Νέα Δημοκρατία, ως πρώτο κόμμα, παίρνει την μερίδα του λέοντος με 15,4 εκατομμύρια.
Το ΠΑΣΟΚ, ας όψεται το χαμηλό του ποσοστό, έπεσε από τα πολλά στα λίγα, και εισπράττει μόνον 7,5 εκατ. ευρώ. Το ΚΚΕ θα πρέπει να ικανοποιηθεί με πολύ λιγότερα από εκείνα που είχε συνηθίσει. Τέλος ακόμη και η «Δημιουργία Ξανά» και η «Δράση» θα εισπράξουν 750.000 ευρώ για το 1,59% που κατάφεραν να πάρουν στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Βλέπετε το κατώτερο όριο για να χρηματοδοτηθεί ένα κόμμα είναι το… «ευτελές» αλλά τελικά καθόλου ευκαταφρόνητο 1,50% των ψήφων.
Αντιλαμβάνεται και ο πλέον αφελής πως οι χθεσινοί «πτωχοί» του Κοινοβουλίου είναι οι σημερινοί πλούσιοι και οι κάποτε ευπατρίδες κατέληξαν πληβείοι. Το ζήτημα της χρηματοδότησης των κομμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό θυμίζει πολύ την ιστορία με την απλή αναλογική. Την θυμούνται συνήθως οι αντιπολιτευόμενοι, την ξεχνούν πάντα οι συμπολιτευόμενοι και την ξαναθυμούνται εκείνοι που ξαναβρίσκονται στην Αντιπολίτευση, ιδιαίτερα την… Αξιωματική.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, ο κ. Πεπόνης, οικονομικός εισαγγελέας άρχισε να ανακρίνει 50 τραπεζικά στελέχη (κυρίως από την Αγροτική Τράπεζα) για τα θαλασσοδάνεια της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Διότι οι κρατικές επιχορηγήσεις μπορεί να είναι άφθονες αλλά δεν φθάνουν για να ικανοποιήσουν την βουλιμία των κομμάτων. Προσφεύγουν λοιπόν κυρίως στις υπό κρατικό έλεγχο τράπεζες με την νοοτροπία του «δανεικά και αγύριστα»… και βλέπουμε.
