«Έφυγε» σε ηλικία 80 ετών, λόγω προβλήματων υγείας, ο ηθοποιός Γιώργος Μούτσιος. H κηδεία του θα γίνει αύριο στις 17.30 από το Κοιμητήριο Ζωγράφου.

Ο Γιώργος Μούτσιος ήταν από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές «κακών» του λαϊκού ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του 1960.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Γεννήθηκε στην Καλαμάτα στις 31 Ιανουαρίου 1932. Σπούδασε μουσική και τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου.

Μόλις αποστρατεύτηκε έφυγε για τη Βιέννη, όπου έκανε ανώτερες σπουδές φωνητικής στη Μουσική Ακαδημία και θέατρο και σκηνοθεσία στο Reinhardt Seminar. Οι θίασοι με τους οποίους είχε συνεργαστεί στο θέατρο ήταν πάρα πολλοί (Ε. Λαμπέτη, Α. Βουγιουκλάκη, Σ. Γιούλη, Τζ. Ρουσσέα κ.ά.) ενώ το 1977 ο Μούτσιος συγκρότησε θίασο με τη γυναίκα του, ηθοποιό Δέσποινα Νικολαΐδου.

Με το Εθνικό Θέατρο πήρε μέρος στο Φεστιβάλ των Εθνών στο Παρίσι. Στο ίδιο φεστιβάλ με το Θέατρο Τέχνης συμμετείχε στους “Όρνιθες”, όπως επίσης και στο Φεστιβάλ Σαίξπηρ στο Λονδίνο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Στον κινηματογράφο ο Μούτσιος εμφανίστηκε σε ηλικία περίπου 20 ετών και μία από τις πρώτες επιτυχίες του ήταν η ταινία «Η αγνή του λιμανιού» (1952). Από τότε εμφανίστηκε σε παραπάνω από 50 ταινίες, δράματα, κωμωδίες και περιπέτειες. Ενδεικτικά: «Θανασάκης ο πολιτευόμενος» (1954) , «Ο κράχτης» (1964), «Θα σε κάνω βασίλισσα» (1964) , «Αχ!.. και νάμουν άντρας» (1966),«Τρούμπα `67» (1967) ,«Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί» (1967) , «Η επιστροφη της Μήδειας» (1968), «Ο αετός των σκλαβωμένων» (1970), «Ο δρόμος των ηρώων» (1971), «Εσχάτη προδοσία» (1971), «Ο αντιφασίστας» (1972).

Τελευταία κινηματογραφική εμφάνιση του Μούτσιου είναι στην ταινία του Δημήτρη Κολάτου «Αλέξανδρος και Αϊσέ» (2002), ενώ αξίζει να θυμήσουμε ότι συμμετείχε και στην αμερικανική παραγωγή «Ο Λέων της Σπάρτης» («The 300 Spartans», 1962) που γυρίστηκε στην Ελλάδα από τον Ρούντολφ Ματέ.

Η τηλεοπτική σειρά «Τα παιδιά της Νιόβης» ήταν μία από τις τελευταίες του επιτυχίες.

Το Φεβρουάριο του 2010, σε εκδήλωση του πνευματικού κέντρου Παπάγου τιμήθηκε για την προσφορά του στο θέατρο, στον κινηματογράφο και το τραγούδι.

Φιλμογραφία

1. Θανασάκης ο πολιτευόμενος (1954) [(πιλότος SAS)]
2. Θα σε κάνω βασίλισσα (1964) [Μπιλ Σάρας]
3. Κραυγή (1964) [Αλέκος Πετράτος]
4. Ο κράχτης (1964) [Αλέξης Μαράκης]
5. Αδίστακτοι (1965) [Μιχάλης]
6. Άνθρωπος για όλες τις δουλειές.. (1966) [Τόνι Γιαννόπουλος [1]]
7. Αχ!.. και νάμουν άντρας (1966) [Ανδρέας Μπελαλής]
8. Η Κλεοπάτρα ήταν Αντώνης / Η Κλεοπάτρα εν δράσει (1966) [Δημήτρης]
9. Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί (1967) [Τζέρι Αργυρός]
10. Ο γεροντοκόρος (1967) [Μάκης Αμάραντος («αραξοβόλης»)]
11. Πατέρα κάτσε φρόνιμα (1967) [Τζίμης]
12. Τρούμπα 67 (1967) [Σπύρος]
13. Αθήνα: η κλοπή της οδού Σταδίου (1968) [Αλέκος]
14. Ταπεινός και καταφρονεμένος (1968) [Λάκης Αναστόπουλος]
15. Αδυναμίες (1969) [Δημήτρης]
16. Για την τιμή και για τον έρωτα (1969)
17. Εσένα μόνο αγαπώ (1970) [Τζόνι]
18. Ο αετός των σκλαβωμένων (1970) [Τζιοβάνι Ενρίτσι]
19. Εσχάτη προδοσία (1971) [Δαμιανός]
20. Μάρα η τσιγγάνα (1971)
21. Αντάρτες των πόλεων (1972) [(τχης) Καρλ Άσμπεργκ]
22. Με φόβον και πάθος (1972) [Βιάσκος]
23. Ο άνθρωπος που γύρισε από τη ζέστη (1972) [Χουσεΐν]
24. Ο αντιφασίστας (1972) [Μάξ Χίμλερ]
25. Η μάνα της φόνισσας (1989) [(δικηγόρος πολιτικής αγωγής)]
26. Κόκκινο τριαντάφυλλο σου έκοψα (1993) [(γιατρός)]

Eπιμέλεια: Νικόλας Αρώνης

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης