Toυ Μπάμπη Παπαφιλιππάκη
Ο Ζινεντίν Ζιντάν το λάθος το έκανε μία φορά… Οι έξυπνοι άλλωστε οφείλουν να μαθαίνουν από τα λάθη τους και να μην τα επαναλαμβάνουν.
Η περιβόητη «κουτουλιά» που έριξε στον προκλητικό Ματεράτσι στον τελικό του Μουντιάλ του 2006 στιγμάτισε το τέλος της διεθνούς καριέρας του, παρά το γεγονός ότι ανακηρύχτηκε πολυτιμότερος παίκτης εκείνης της διοργάνωσης.
Η χρυσόσκονη της κατάκτησης του Τσάμπιονς Λιγκ από τη Ρεάλ δεν μπόρεσε να κρύψει στο μυαλό του Ζινεντιν Ζιντάν τα προβλήματα που υπήρχαν τη σεζόν που ολοκληρώθηκε στην ομάδα του…Δώδεκα χρόνια αργότερα ο «Ζιζού» έριξε ακόμη μία με την ανακοίνωση της αποχώρησής του από τον πάγκο της Ρεάλ. Πάντως όσο κι αν θυμίζει κάπως την πρώτη, καθώς ήρθε εξίσου αιφνίδια και αναπάντεχα, αν το καλοσκεφτούμε δεν έχει σχέση μ’αυτήν.
Κι αυτό γιατί η τωρινή κουτουλιά του, αυτή τη φορά στην προπονητική του καριέρα στους μερένχες ήταν προϊόν ώριμης σκέψης και συλλογισμού και όχι προϊόν έντασης και θυμού, όπως αυτή που είχε ρίξει στον Ιταλό αμυντικό στο περιβόητο παιχνίδι της Γαλλίας με την Ιταλία, που κατάφερε να κατακτήσει το τρόπαιο στα πέναλτι.
Κανείς άλλος προπονητής στη θέση του δεν θα έπαιρνε αυτήν την απόφαση τη δεδομένη χρονική στιγμή. Κι όμως αυτός το τόλμησε και η ιστορία θα γράψει αν έπραξε ορθά.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς ο -Αλγερινός στην καταγωγή- προπονητής της Ρεάλ είχε ακούσει τα εξ’αμάξης, ωστόσο η τρίτη σερί κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ με τη «βασίλισσα» είχε σβήσει μονοκοντυλιά τις μουρμούρες προς το πρόσωπό του.
Κι ενώ ακόμη και οι σφοδροί επικριτές του έπιναν νερό στο όνομά του και όλα έδειχναν ότι θα ηγηθεί της προσπάθειας των Μαδριλένων για την κατάκτηση του 14ου ευρωπαϊκού της ιστορίας τους, εκείνος έκρινε ότι ήρθε η ώρα να αποχωρήσει από τη «βασίλισσα».
Η χρυσόσκονη της κούπας με τα μεγάλα αυτιά που κατέληξε και πάλι στην τροπαιοθήκη της Ρεάλ δεν μπόρεσε να κρύψει στο μυαλό του τα προβλήματα που υπήρχαν τη σεζόν που ολοκληρώθηκε στην Φωτογραφία από τη συνέντευξη Τύπου όπου ανακοίνωσε την απόφαση της αποχωρησής του από τη Ρεάλομάδα του κι έτσι το μεσημέρι της Πέμπτης, 31 Μαΐου, ο Ζιζού, στην έκτακτη συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε, ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από τον πάγκο της ομάδας του.
Έναν πάγκο που ανέλαβε το 2015 και κατάφερε να πετύχει αυτό που δεν μπόρεσε κανείς άλλος: να κατακτήσει τρεις συνεχόμενες κούπες Τσάμπιονς Λιγκ με τους Μαδριλένους.
Ο Ζινεντίν Ζιντάν είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις παικτών παγκοσμίου κλάσης που καταφέρνουν να κάνουν ανάλογη πορεία και στην προπονητική.
Για να συμβεί αυτό χρειάζεται και μυαλό, το οποίο διαθέτει ο Γάλλος που λατρεύεται σαν θεός στην Αλγερία και πάντα δηλώνει περήφανος για την καταγωγή του.
Βλέποντας αρκετούς από τους παίκτες του να νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους και για τα μηδενικά στο συμβόλαιό τους προεξάρχοντος του Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος λίγα λεπτά μετά τη λήξη του τελικού διάλεξε να στρέψει τα φώτα με τις αινιγματικές δηλώσεις για το μέλλον του στην ομάδα, έκρινε ότι ήρθε η στιγμή της φυγής.
Άλλωστε στην αντισυμβατική ζωή του διάλεξε τον μοναχικό δρόμο. Έναν δρόμο που, αν και δύσβατος, έχει πειστεί ο ίδιος ότι είναι ο σωστός.
Η κατάσταση στα αποδυτήρια της Ρεάλ πολλές φορές στη διάρκεια της σεζόν ήταν επικίνδυνα τεταμένη. Ωστόσο ο ίδιος κατάφερε και διατήρησε τις ισορροπίες, καθώς εκτός από πολύ καλός προπονητής, αποτελεί ένα πρόσωπο που εμπνέει σεβασμό.
Ολοκληρώνοντας λοιπόν τη σεζόν η Ρεάλ με τον καλύτερο τρόπο, το τηλέφωνο του Πέρεθ χτύπησε και είδε ότι η κλήση ήταν από τον Ζινεντίν Ζιντάν.
«Να δεις που θα θέλει αύξηση στο συμβόλαιό του και αυτός» θα μπορούσε να ήταν μία από τις σκέψεις που πέρασαν από το αφεντικό της «βασίλισσας», με τον Ζιζού πάντως να τον διαψεύδει, ανακοινώνοντάς του την απόφασή του να παραιτηθεί.
«Πρέπει να μιλήσει ο Ζιντάν πρώτος. Ήλθε να με δει χθες (30/5) για να μου ανακοινώσει μια απρόσμενη απόφαση, αυτός είναι που πρέπει να εξηγήσει. Είναι απρόσμενη απόφαση, αλλά το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τη σεβαστούμε. Θα ήθελα πολύ να τον μεταπείσω, αλλά δεν ξέρω πως.
Θέλω να τον ευχαριστήσω για την αφοσίωσή του, για ό,τι έκανε στην ομάδα. Δεν είναι ένα αντίο. Εάν χρειάζεται ένα διάλειμμα, το αξίζει» ανέφερε το αφεντικό της πρωταθλήτριας Ευρώπης που, όπως φαίνεται από τη δήλωσή του, εξεπλάγην με την απόφασή του Ζιντάν.

Επειδή ο Ζιντάν όμως βλέπει μπροστά, έκρινε ότι είχε έρθει η στιγμή για μία αλλαγή.

«Για μένα, για την ομάδα, τους παίκτες, είναι λίγο παράξενη στιγμή, αλλά είναι και σημαντική. Αυτή η ομάδα χρειάζεται μια αλλαγή για να συνεχίσει. Χρειάζεται άλλη μεθοδολογία δουλειάς, γι’ αυτό κι έλαβα αυτήν την απόφαση.
H απόφασή μου για πολύ κόσμο δεν έχει νόημα, αλλά για εμένα έχει. Είναι η στιγμή να γίνει αυτή η αλλαγή» ανέφερε, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την απόφασή του για να αποχωρήσει από τη Ρεάλ.
Απόφαση που για το ευρύ ποδοσφαιρική κοινό μοιάζει να μην έχει λογική, λόγω της δεδομένης στιγμής που ελήφθη και ανακοινώθηκε, αλλά η οποία σίγουρα έχει φιλτραριστεί πολλές φορές στο μυαλό του Ζιντάν, ο οποίος κάτι παραπάνω θα ξέρει από εμάς.
Με τη μετοχή του να έχει χτυπήσει απανωτά limit up στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο, άλλος προπονητής στη θέση του θα μπορούσε να αναζητήσει άλλη ποδοσφαιρική στέγη, όντας καβάλα στο άλογο.
Εκείνος όμως σύμφωνα με τα ισπανικά δημοσιεύματα, θα διαλέξει τον δρόμο της ξεκούρασης του πολεμιστή, μέχρι την επόμενη μάχη στους πάγκους των ευρωπαϊκών γηπέδων.
Ίσως να θέλει να περάσει περισσότερο χρόνο με την οικογένειά του και γι’αυτό χρειάζεται ένα διάλειμμα από τους πάγκους.
Το σίγουρο είναι ότι το ήθος του, η απαράμιλλη ποδοσφαιρική του φιγούρα θα λείψει από όλους τους φιλάθλους που, ανεξαρτήτως αν είναι φίλοι της Ρεάλ ή όχι, υποκλίνονται στο μεγαλείο του.

Η ανακοίνωση της αποχώρησής του από τη Ρεάλ


Ζιντάν: Από τις φτωχογειτονιές της Μασαλίας, στην κορυφή του κόσμου

Ο… αφορισμός θέλει τους μεγάλους παίκτες να μην μπορούν να εξελιχθούν σε σπουδαίους προπονητές. Κάθε κανόνας φυσικά έχει και τις εξαιρέσεις του και ο Ζινεντίν Ζιντάν αποτελεί ίσως την πιο «τρανταχτή».
Ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής της γενιάς του «έγραψε ιστορία» ως τεχνικός στη Ρεάλ, καταφέρνοντας κάτι που ουδείς είχε πετύχει στο παρελθόν, ακόμη και την εποχή του (πολύ πιο… βατού) Κυπέλλου Πρωταθλητριών: να κατακτήσει τρεις συνεχόμενες χρονιές το Champions League!

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Συνολικά εννιά τίτλους κατέκτησε ο Γάλλος τεχνικός, σε λιγότερο από 30 μήνες παραμονής του στον πάγκο της Ρεάλ, από τον οποίο αποχώρησε σήμερα. Ανέλαβε καθήκοντα τον Ιανουάριο του 2016, παραλαμβάνοντας… χάος από τον προκάτοχό του, Ράφα Μπενίτεθ.
Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα «σουλούπωσε» την ομάδα, επιβλήθηκε με την προσωπικότητα και την ακτινοβολία του στους σταρ των αποδυτηρίων, καθιέρωσε στην ενδεκάδα τον (για πολλούς… «άμπαλο») Κασεμίρο και κατάφερε να κατακτήσει το Champions League, νικώντας στον τελικό την Ατλέτικο Μαδρίτης στα πέναλτι.
Ακολούθησε μία ακόμη καλύτερη σεζόν, κατά την οποία η Ρεάλ πήρε σχεδόν ό,τι τρόπαιο διεκδίκησε (με την εξαίρεση του κυπέλλου Ισπανίας), επανήλθε μετά από μία πενταετία στην κορυφή της La Liga και έγινε η πρώτη ομάδα επί εποχής Champions League που έκανε το repeat, επικρατώντας στον τελικό της Γιουβέντους.
Φέτος οι «μερένχες» έμειναν από νωρίς πίσω στο πρωτάθλημα και γνώρισαν ταπεινωτικό αποκλεισμό στο κύπελλο από τη Λεγανές, αλλά ο θρίαμβος του περασμένου Σαββάτου (26/5) επί της Λίβερπουλ στο Κίεβο επισκιάζει τα πάντα.

Γιος Αλγερινών μεταναστών, που μεγάλωσε στις φτωχογειτονιές της Μασαλίας, ο Ζιντάν δεν είχε ως ίνδαλμα κάποιον από τους σπουδαίους Γάλλους του παρελθόντος, αλλά έναν Ουρουγουανό «βιρτουόζο» της μπάλας, τον Εντζο Φραντσέσκολι.
Αργότερα, μάλιστα, έδωσε το όνομα Εντζο στον πρώτο του γιο. Το παρατσούκλι του, «Ζιζού», οφείλεται στον πρώτο προπονητή του στις Κάννες, Ζαν Βαρό, σημαίνει «άσπρη γάτα» και προέρχεται από τις αέρινες και κομψές κινήσεις του μέσα στον αγωνιστικό χώρο, που τον έκαναν πολύ διαφορετικό από τους σύγχρονούς του ποδοσφαιριστές, σε μία εποχή που κυριαρχούσε η δύναμη.

Πρωταθλητής κόσμου και Ευρώπης με τη Γαλλία, ο «Ζιζού» φόρεσε τη φανέλα της Γιουβέντους, ακολουθώντας τα… βήματα του συμπατριώτη του, Μισέλ Πλατινί, και εν συνεχεία της Ρεάλ, την οποία οδήγησε στην κατάκτηση του Champions League το 2002.
Το γκολ που είχε πετύχει κόντρα στη Λεβερκούζεν θεωρείτο μέχρι πριν από λίγες ημέρες το καλύτερο που έχει σημειωθεί ποτέ σε τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, έναν άτυπο τίτλο που μάλλον του… έκλεψε στο Κίεβο ο Γκάρεθ Μπέιλ.
Από τις πολυάριθμες ατομικές του διακρίσεις, ξεχωρίζουν η «χρυσή μπάλα» του 1998, τα τρία βραβεία κορυφαίου ποδοσφαιριστή από τη FIFA (1998, 2000, 2003) και άλλο ένα από την UEFA (2002), το βραβείο για τον πολυτιμότερο παίκτη του EURO 2000 και του Μουντιάλ 2006 και για τον MVP του τελικού το 1998.
Το 2004, σε διαδικτυακή ψηφοφορία που διοργάνωσε η UEFA, ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής της 50ετίας, ενώ σε αρκετά αφιερώματα (ESPN, Fox Sports, Sports Illustrated) αναδείχθηκε ο κορυφαίος παίκτης της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Ο Ζιντάν γνώρισε σχεδόν την καθολική αποδοχή μέχρι το τελευταίο παιχνίδι της αθλητικής του καριέρας.
Η κουτουλιά στον Μάρκο Ματεράτσι, στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006, «δίχασε» τον κόσμο του ποδοσφαίρου και «αμαύρωσε» το αποχαιρετιστήριο παιχνίδι του και την υστεροφημία του.
Ισως αυτός να ήταν και ο λόγος που ο «Ζιζού» αποτραβήχτηκε από τα φώτα της δημοσιότητας για μερικά χρόνια, ενώ δεν δίστασε να εργαστεί ως βοηθός του Κάρλο Αντσελότι στη Ρεάλ, αλλά και ως προπονητής της Καστίγια, δηλαδή της δεύτερης ομάδας του συλλόγου, πριν κληθεί από τον Φλορεντίνο Πέρεθ να «βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά».
Ούτε ο -φύσει υπεραισιόδοξος- πρόεδρος της Ρεάλ δεν περίμενε, όταν του ανέθετε την τεχνική ηγεσία, ότι ο Γάλλος θα κατάφερνε τόσα πολλά, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.

Η καριέρα του Ζινεντίν Ζιντάν

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ:

Κάννες (1988-1992)

Μπορντό (1992-1996)

Γιουβέντους (1996-2001)

Ρεάλ Μαδρίτης (2001-2006)

Εθνική Γαλλίας (1994-2006, 108 διεθνείς συμμετοχές-31 γκολ)

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ:

Βοηθός προπονητής Ρεάλ Μαδρίτης (2013-2014)

Προπονητής Ρεάλ Μαδρίτης Καστίγια (2014-2016)

Προπονητής Ρεάλ Μαδρίτης (4 Ιανουαρίου 2016-31 Μαΐου 2018)

ΤΙΤΛΟΙ ΩΣ ΠΑΙΚΤΗΣ:

Παγκόσμιο Κύπελλο (1998)

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (2000)

Champions League (2001-02)

Σούπερ Καπ Ευρώπης (1996, 2002)

Διηπειρωτικό Κύπελλο (1996, 2002)

Πρωτάθλημα Ιταλίας (1996-97, 1997-98)

Πρωτάθλημα Ισπανίας (2002-03)

Σούπερ Καπ Ιταλίας (1997)

Σούπερ Καπ Ισπανίας (2001, 2003)

ΤΙΤΛΟΙ ΩΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ:

Champions League (2015-16, 2016-17, 2017-18)

Παγκόσμιο Κύπελλο συλλόγων (2016, 2017)

Σούπερ Καπ Ευρώπης (2016, 2017)

Πρωτάθλημα Ισπανίας (2016-17)

Σούπερ Καπ Ισπανίας (2017)

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης