«Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα!..» Έζησα μία τραυματική εμπειρία σε κεντρικό κατάστημα του ΙΚΑ το οποίο απέχει από τη Βουλή μόλις τέσσερα χιλιόμετρα. Από το κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας το συγκεκριμένο κατάστημα απέχει πέντε λεπτά της ώρας!.. «Αλαλούμ», «κόλαση», «οπερέτα» ίσως να ήταν ο τίτλος με μία λέξη για τα όσα διαδραματίσθηκαν σε ένα τετράωρο, χθες το πρωί.
Εκατοντάδες Έλληνες, Αλβανοί, Ρουμάνοι, Βούλγαροι, Γεωργιανοί αλλά και άλλοι υπήκοοι έδιναν πραγματικό αγώνα με περίπου 20 υπαλλήλους του καταστήματος του ΙΚΑ οι οποίοι προσπαθούσαν να εξυπηρετήσουν κάθε ασφαλισμένο. Αυτοί οι υπάλληλοι είναι πραγματικοί ήρωες που παρά τις μειώσεις μισθών αλλά και όσα ακούνε καθημερινά δίνουν και τη ψυχή τους για να βοηθήσουν μία έγκυο, έναν ΑΜΕΑ, έναν υπερήλικα, μία γιαγιά αναλφάβητη. Στο μητρώο του συγκεκριμένου καταστήματος υπήρχε μία υπάλληλος (και αυτή από μετάταξη) για να εξυπηρετήσει περίπου 150 ασφαλισμένους!.. Στο τμήμα παροχών οι υπάλληλοι ήταν 2 (ναι σωστά διαβάσετε δύο) για την εξυπηρέτηση εκατοντάδων ασφαλισμένων. Στο τμήμα φορολογικής ενημερότητας δύο υπάλληλοι πάσχιζαν για το καλύτερο δυνατόν, ενώ στο τμήμα συντάξεων, εργαζόμενοι και ασφαλισμένοι ήταν …στα κάγκελα! «Κυρία μου πως θα πάρετε τη σύνταξη του άντρα σας από τον Ιούλιο αφού έχετε δηλώσει ότι πέθανε τον Αύγουστο!» φώναζε με απόγνωση η νεαρή υπάλληλος, την ώρα που η κυρία ανασκουμπωνόταν και έλεγε «ε, ένα λάθος έκανα!..» Είχε «πεθάνει» τον άντρα της ένα μήνα πιο νωρίς…
Το ωραίο της υπόθεσης το διηγούνταν κατά τη διάρκεια της αναμονής ασφαλισμένος σε άλλους ασφαλισμένους: «Πρόσφατα συγγενικό μου πρόσωπο έπρεπε να περάσει από επιτροπή μετά από χτύπημα στον αγκώνα του. Πήρε την ημερομηνία που θα τον εξέταζε η επιτροπή, ήρθε στο κατάστημα, πραγματικά συνεδρίασε η επιτροπή, αλλά χωρίς την παρουσία ορθοπεδικού, αφού πριν από μήνες ο γιατρός είχε συνταξιοδοτηθεί!..» Τώρα, τι είδους πόρισμα έβγαλε η επιτροπή για τον …αγκώνα του ασφαλισμένου, χωρίς να υπάρχει ορθοπεδικός, μόνον ο Θεός ξέρει… Όποιον και αν έπιανες …από τη μύτη ήταν έτοιμος να σκάσει. Εργαζόμενοι και ασφαλισμένοι είχαν όλοι δίκιο, αλλά που να το βρουν.
Πάντως, από δημοσιογραφική διαστροφή, έκανα μερικές βόλτες στον δεύτερο όροφο του συγκεκριμένου καταστήματος του ΙΚΑ και μέτρησα περισσότερα από 25 γραφεία χωρίς υπαλλήλους. Με την ανεργία στο 27,6% δεν θα μπορούσαν οι «φωστήρες» του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης να δώσουν δουλειά σε νέους ανθρώπους; Σε νέους με δύο και τρία μεταπτυχιακά, που γνωρίζουν 3 και 4 ξένες γλώσσες και οι πόρτες είναι κλειστές; Δεν υπάρχουν δημόσιοι υπάλληλοι, να στελεχώσουν τέτοιες υπηρεσίες και να μη κινδυνεύουν να βρεθούν στον δρόμο, λόγω κινητικότητας και διαθεσιμότητας; Θέληση πρέπει να υπάρχει για να βγούμε, επιτέλους, από αυτό το τούνελ…
