Άκρως ανησυχητικά για τις επιπτώσεις που έχει στο περιβάλλον η επιπολαιότητα του ανθρώπου, είναι τα συμπεράσματα που προκύπτουν από μια πρόσφατη, μικρή επιστημονική μελέτη, που φέρνει στη δημοσιότητα η γερμανική ιστοσελίδα Deutsche Welle.
Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, οι καταναλωτές στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες ενεργούν πολύ σπάταλα με τα τρόφιμα που παράγουν. Υπολογίζεται ότι σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και το 40% ενός προϊόντος πετιέται στα σκουπίδια καθ’ όλη τη «διαδρομή» του από την παραγωγή έως και τον τελικό καταναλωτή.
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις που έκανε σχετικά με το ζήτημα ο Αυστραλός επιστήμονας Μπράντλεϊ Ριντού, μέλος της ερευνητικής οργάνωσης CSIRO, ο οποίος μαζί με άλλους συναδέλφους του, παρακολούθησε την πορεία που ακολουθούν τα φρούτα μάνγκο, που παράγονται στην πατρίδα του:
«Κατά μέσο όρο παράγονται 44.000 τόνοι μάνγκο το χρόνο. Διαπιστώσαμε ότι περίπου 14.000 τόνοι από αυτά πάνε χαμένα. Αυτό αντιστοιχεί στο 30 έως 40% του συνολικού όγκου του προϊόντος. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στις φλούδες ή τους σπόρους, αλλά στο κύριο μέρος του φρούτου. Πρόκειται για τεράστιες ποσότητες σκουπιδιών».
Σύμφωνα με τη μελέτη, τα φρούτα χάνονται, είτε κατά την αποθήκευσή τους, είτε κατά τη μεταφορά τους.
Πολλές φορές πετιούνται από τα σούπερ μάρκετ επειδή, απλώς και μόνο, η εμφάνισή τους δεν είναι τέλεια, ενώ και οι ίδιοι οι καταναλωτές που τα αγοράζουν τελικά δεν τα τρώνε και τα πετούν στα σκουπίδια.
Τα μάνγκο από την Αυστραλία είναι μόνο ένα παράδειγμα, καθώς το ίδιο συμβαίνει στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης.
Ο καθηγητής Γιαν Λούντγβλιστ που ηγήθηκε προγενέστερης παρόμοιας έρευνας στη Μ. Βρετανία είπε: «Μόνο λίγοι συνειδητοποιούν πραγματικά τι πετούν. Η πιο λεπτομερής έρευνα, έως σήμερα, έγινε στη Βρετανία. Ρωτήθηκαν 2.000 νοικοκυριά και διαπιστώθηκε ότι το 30% της ποσότητας τροφίμων που αγοράζεται, πετιέται στα σκουπίδια, παρόλο που το 60% αυτών είναι σε καλή κατάσταση και μπορούν να καταναλωθούν».
