Η Διεθνής Συνόδος Κορυφής ΙΙ (Global Vision Summit 2025), ένα διεπιστημονικό και πολιτιστικό οδοιπορικό, όπου τιμά την Αριστεία, τον Άνθρωπο, τον Πολιτισμό και τις διαχρονικές αξίες της Ανθρωπότητας πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα.
Ο Ιδρυτής και Πρόεδρος Prof. Preeth Nambiar του Διοργανωτή της Συνόδου, του Διεθνούς Φιλανθρωπικού Οργανισμού «Writers Capital International Foundation» (εγκεκριμένος από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, καταχωρημένος στην Κοινωνία των Εθνών Civil Societies) δεν μπόρεσε να παρευρεθεί αλλά έστειλε το ακόλουθο μήνυμα:
«Θεωρούμε ότι η ανάδειξη των αρίστων, η πολιτιστική ανταλλαγή και η προαγωγή αξιών όπως ο αλτρουισμός, η ισότητα, η αλληλεγγύη, η αρμονική συμβίωση των λαών – ειδικά με όχημα την παιδεία και τον πολιτισμό – αποτελεί αναγκαιότητα ειδικά στις χαλεπές ημέρες μας που η παγκόσμια Ειρήνη πλήττεται τόσο βάναυσα».
Οικοδέσποινα της εκδήλωσης ήταν η Γενική Γραμματέας του Διεθνούς Οργανισμού και Αντιπρόεδρος της Συνόδου, κα Ειρήνη Ντούρα-Καββαδία.
Η δεύτερη μέρα της Συνόδου που πραγματοποιήθηκε στις 2 Ιουλίου 2025 (5.00 μμ έως 10.00 μ.μ) στο πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης «Ιωνία» περιλάμβανε :
α) Συνέδριο Ομιλιών, β) Συμπόσιο Λογοτεχνίας και Τέχνης γ) συζητήσεις σε πάνελ για διάφορα θέματα με κεντρικό πυρήνα το φετινό θέμα του Υδάτινου Στοιχείου, της Σταγόνας Ζωής και δ) Τελετή βράβευσης (Panorama International Literature & Arts Awards, Golden BookAwards, Global IconAwards) υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Αττικής και την αιγίδα του Δήμου Βάρης- Βούλας – Βουλιαγμένης.
Σε αυτή την εκδήλωση τιμήθηκε για το λογοτεχνικό της έργο και η ηθοποιός και ποιήτρια Έφη Χαντζούλη. Διαβάστηκαν ποιήματα που διακρίθηκαν στο διαγωνισμό με θέμα το νερό ως δώρο ζωής.
Παρακάτω το ποίημα της κ. Έφης Χαντζούλη.
Νερό, ανάσα ζωής
Ναϊάδες, αιθέρια πλάσματα κεράστε μας ζωή απ΄το λαγήνι σας, καθάριο νερό των πηγών σας.
Κι εσείς μελλόνυμφες κόρες της φημισμένης Τροίας λουστείτε στα νερά του Σκάμανδρου σεμνά το δώρο της γονιμότητας για να γευτείτε.
Σε σύννεφο χρυσό έσμιξε η Ήρα με το Δία και χρυσές σταγόνες ποτίζουν τη διψασμένη Γη.
Δύσμοιρη αδερφή, Αντιγόνη, ξέπλυνες με νερό αγνό το κουφάρι του περιφρονημένου Πολυνείκη.
Θνητέ να πιεις απ΄ τα νερά της Στύγας , αν θες την ποθητή Αθανασία να κερδίσεις. Άνθρωπε, «ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ» με νερό αγιασμένο, την ψυχή και τη γήινη σάρκα σου. Φαντάζεις Νερό, Λιοθώρητη Ελευθερία στα όνειρά μας, οι ποθητές επιθυμίες και τα οράματά μας, το αέναο ταξίδι της ζωής και της αλήθειας μας, του άδυτου της ψυχής μας ο απύθμενος ωκεανός.
Τρέχει το νερό, κυλά σαν τη ζωή, δε σταματά. Θάλασσα φουρτουνιασμένη που απειλεί ή Ωγυγία πλημμύρα που καταπίνει πολιτείες. Δίχως έλεος σκοτώνει το μόχθο του Ανθρώπου.
Ω μάνα της νέας ζωής, που προβάλλει δειλά για να προσφέρει Ειρήνη και Αφθονία στον κόσμο , χάρισέ του αλήθεια αδιάσειστη κι όχι φρούδες ελπίδες.
Κι Εσύ Πατέρα των υδάτων, πολυδύναμε Τιτάνα Ωκεανέ με τη μάνα των παιδιών σου την Τήθυ, την μακρυμαλλούσα, το πολυπόθητο δώρο του νερού στο Ανθρώπινο Γένος χάρισε χωρίς φειδώ για να ζήσει και να ευημερήσει.
Ζωγραφισμένη η λαχτάρα στα μάτια των παιδιών του πολέμου ζητούν από σένα να ζήσουν, να ξαναγεννηθούν.
