Αγαπητές Συμπολίτισσες και Αγαπητοί Συμπολίτες,
εγώ -όπως έχω δηλώσει επανειλημμένως μέσα από την αρθρογραφία μου-
είμαι ακραιφνής Αριστερός,
όμως δεν μπορώ παρά να αναγνωρίσω ότι ο Κούλης Μητσοτάκης
είναι το σημαντικότερο πολιτικό πρόσωπο που έχει γεννήσει αυτή η χώρα,
είναι ο πεφωτισμένος ηγέτης που στέλνει στο «Χρονοντούλαπο τής Προϊστορίας»
κάτι υπερεκτιμημένους τύπους σαν τον Ιωάννη Καποδίστρια, τον Ελευθέριο Βενιζέλο
και ακόμη-ακόμη κι εκείνον τον «μυρωδιά» τον Περικλή,
που ενόμιζε ότι κάτι έκανε επειδή έφτιαξε μερικές παρθενοκολώνες.
Κούλης και μόνο Κούλης.
Ο άνθρωπας, μιλάμε, είναι εγγύηση.
Ο Κούλης ήταν ακριβώς το άτομο που χρειαζόταν η πολύπαθη πατρίδα μας,
ώστε να αντιμετωπίσει επί τέλους τον Νεποτισμό, τις Πελατειακές Σχέσεις,
τη Διαπλοκή, τη Διαφθορά, το Παρακράτος, τη Σήψη.
Ο Κούλης είναι άσπιλος.
Ο Κούλης είναι έντιμος.
Ο Κούλης είναι αληθινός.
Και κυρίως, ο Κούλης είναι ανέμελος, είναι ανήξερος, είναι ανεύθυνος, είναι ανένοχος,
όπως πρέπει να είναι όλα τα παιδάκια τής ηλικίας του.
Σκάνδαλα θα συμβαίνουν πάντοτε, και επί πασών των κυβερνήσεων,
τραγωδίες θα συμβαίνουν πάντοτε, και επί πασών των κυβερνήσεων,
όμως το θέμα είναι πώς αντιμετωπίζει ο κάθε εξουσιαστής την εκάστοτε θεσμική κρίση.
Μέχρι τώρα, λοιπόν,
-όπως συνέβη και στην πρώτη θητεία του- ο Κούλης παίρνει «Άριστα» σε όλα.
«Σκάνδαλο Υποκλοπών»: ΑΡΙΣΤΑ.
«Τραγωδία των Τεμπών»: ΑΡΙΣΤΑ.
«Σκάνδαλο “Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.”»: ΑΡΙΣΤΑ.
Θα αναρωτηθείτε ευλόγως και θα μού πείτε «Γιατί “Άριστα”;».
Η απάντηση είναι απλούστατη, αποστομωτική
και δεν χρειάζεται την παραμικρή επιχειρηματολόγηση:
«Επειδή ήταν, είναι και θα είναι εσαεί “Κούλης”.».
Ο Κούλης ενσαρκώνει παντοιοτρόπως «αυτό» που δύναται να είναι ο «Μέσος Άνθρωπος».
Ο Κούλης ψηφίζεται και ξαναψηφίζεται ως Πρωθυπουργός τής Νεοελλάδας,
διότι ενσαρκώνει παντοιοτρόπως «αυτό» που είναι ο Νεοέλληνας
(διασκευάζοντας την περίφημη κοινωνιολογική ατάκα τού Ουΐνστον Τσόρτσιλ..:
«Το ισχυρότερο επιχείρημα κατά τής (Νέας) Δημοκρατίας,
είναι μία 5λεπτη συζήτηση με τον Μέσο Ψηφοφόρο.»).
Ο Κούλης βαθμολογείται με «Άριστα» χωρίς επιχειρήματα,
διότι κάθε φορά που καλείται να συναντηθεί με την έννοια «Επιχείρημα»,
αποδεικνύεται ότι -σε πολιτικό επίπεδο- όχι μόνο δεν είναι «Άριστος»,
αλλά πως στην πραγματικότητα αποτελεί ένα πελώριο «Μηδενικό».
Ο Κούλης απευθύνεται σε όντα χαμηλής νοημοσύνης,
χρησιμοποιώντας ρητορικές ελαχίστων πνευματικών απαιτήσεων και ελαστικής ηθικής,
οπότε βαθμολογείται με «Άριστα» και στη γνώση τού «target-group» του.
Ο Κούλης -ΚΑΙ στην Τραγωδία των Τεμπών, ΚΑΙ στο σκάνδαλο τού «Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.»-
αρνείται πεισματικά να συσταθεί «Προ-Ανακριτική»
(καταπνίγοντας το ενδεχόμενο να προκύψουν ποινικές ευθύνες)
και επιλέγει την «Εξεταστική Επιτροπή» ως απέλπιδα λύση
που στοχεύει εκβιαστικώς σε διαμοιρασμό των ευθυνών
(είναι ικανός να φτάνει τις έρευνες μέχρι τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία,
προκειμένου να αθωώνονται οι προσωπικοί «βυζαντινισμοί» του).
Ο Κούλης μισεί τα επιχειρήματα διότι πάντοτε τού επιστρέφονται ως «μπούμερανγκ»·
ό,τι ακριβώς συμβαίνει, δηλαδή,
και στη χαίνουσα υπόθεση με τη «γαλάζια» πολιτεύτρια Καλλιόπη Σεμερτζίδου,
που φλεξάρει επί χρόνια τις «Φεράρι»
και τώρα ελέγχεται για προσπορισμό κολοσσιαίων επιδοτήσεων
(έτοιμο σουξέ δίνει η ρίμα «Φλεξάρει τη Φεράρι»,
έτοιμος τίτλος άρθρου η κινηματογραφίζουσα ατάκα «Είναι πολλά τα λεφτά, (FERR)Άρη»).
Πάμε λίγες ημέρες πίσω,
ώστε να πιστοποιήσουμε πώς εξεκίνησε ακόμη ένα «Βατερλό»
που εγγράφει στο θλιβερό παθητικό του ο -κληρονομικώ αδίκω- πρωθυπουργίσκος…
Στις 21 Ιουλίου 2025 έρχεται στη δημοσιότητα η είδηση,
ότι ο Λάμπρος Αντωνόπουλος,
γραμματέας τής Νομαρχιακής Επιτροπής τού «ΠΑ.ΣΟ.Κ.-ΚΙΝ.ΑΛ.» στον νομό Ηρακλείου
και ελεγχόμενος για επιδότηση 15.667,68 euros,
έχει -μέσω σχετικής επιστολής- υποβάλει παραίτηση από τη θέση του,
έχει ζητήσει την προσωρινή αναστολή τής κομματικής ιδιότητάς του
και έχει επιστρέψει τα εισπραχθέντα χρήματα.
Αμέσως μετά από το συγκεκριμένο γεγονός,
σύσσωμη η «Νέα Δημοκρατία» ξεχύνεται στα «Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης»
και διατυμπανίζει εν χορώ το -όντως, λογικό- επιχείρημα που λέει ότι
«Αφού είναι αθώος, γιατί παραιτήθηκε και επέστρεψε τα χρήματα;».
Όμως, πριν κοπάσει ο πανηγυρικός αχός,
το «εργάκι» με τίτλο «Διασπορά στη Διαφθορά» έριξε άδοξη αυλαία,
καθώς έσκασε ως βόμβα η υπόθεση με τη φιγουρατζού Καλλιόπη,
οπότε ο Κούλης -ωσάν νέος «Ναυαρχούκος»- ανεφώνησε κάθιδρος τη φράση
«Θα αλλάξω γραμμήν πλεύσεως…».
Ο Κούλης και η όζουσα κυβέρνηση-«Καλλιόπη»
έσυραν εσπευσμένα σε… αυτόβουλη παραίτηση την παρφουμαρισμένη Καλλιόπη,
το πρόσφατο ακλόνητο επιχείρημα
-το οποίο χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον εις βάρος τού πολιτικού αντιπάλου-
τώρα πετάχτηκε με συνοπτικές διαδικασίες στα σκουπίδια,
όμως ο αντίλαλος τού επιχειρήματος παραμένει εδώ εκκωφαντικός και αμείλικτος:
«Αφού είναι αθώα, γιατί παραιτήθηκε;».
«Παραιτήθηκε για λόγους ευθιξίας.»,
θα τρέξουν αμέσως να πούνε οι μηρυκαστικοί ψηφοφόροι τού Κούλη,
δηλαδή οι ίδιοι που στην αντίστοιχη περίπτωση τού πασοκικού στελέχους
διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους αναμασώντας την άνωθεν «γραμμή».
«Αφού είναι αθώος, γιατί παραιτήθηκε;».
«Παραιτήθηκε επειδή είναι αθώα.».
Δύο Μέτρα και Δύο Σταθμά.
Η Ξευτίλα τού Νεοέλληνα.
Η Σαπίλα τού Νεοέλληνα.
Ο Νεοέλληνας είναι ο απόλυτος επιβεβαιωτής τής ρήσης τού Μολιέρου
«Η Φυσική Νοημοσύνη δεν μπορεί να νικήσει τη Φυσική Ηλιθιότητα.».
Ναι, ο Κούλης είναι ο Ιδανικός Πρωθυπουργός τής Νεοελλάδας.
ΥστερόΓιωργο..:
Το παρόν πόνημα δεν παίρνει θέση για την όποια νομική-ποινική διάσταση
που ενδεχομένως ενέχουν οι αναφερόμενες επιδοτήσεις,
παρά μόνον επισημαίνει τη μεροληπτική και διάτρητη μικροκομματική αντίληψη
που πρεσβεύει η «Νέα Δημοκρατία» τού Κούλη Μητσοτάκη.
Και βεβαίως, δεν γίνεται να μην επισημάνουμε,
τη θεσμική ιδιότητα που έφερε μέχρι χθες η πολιτεύτρια Καλλιόπη Σεμερτζίδου,
καθώς είχε οριστεί από την -εδώ γελάμε…- αξιοκρατική κυβέρνηση
ως «Συντονίστρια Κοινοτικών Πόρων και Γυναικείας Επιχειρηματικότητας
στη Γραμματεία Αγροτικών Φορέων της Νέας Δημοκρατίας».
«Συντονίστρια Κοινοτικών Πόρων» – Κολοσσιαίες Επιδοτήσεις – «Σκάνδαλο “Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.”»
Τρίπτυχο που -ναι μεν δεν καταργεί το «Τεκμήριο Αθωότητας», αλλά…-
παράγει σημειολογίες, εικασίες, υποψίες, έως και αποχρώσεις ενδείξεις.
Οι συνειρμοί αναπόφευκτοι, τα συμπεράσματα δικά μας…
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
