Κι έχασε το μαλλί του, ούτε το βίτσιο άλλαξε, ούτε τη «συνδικαλιστική διαστροφή»του!
Είχε μόλις τελειώσει το κατοστάρι των δημοσιογράφων (από τα γραφεία μας στην Ακαδημίας πορεία μέχρι τη Βουλή – μια βραγιά δηλαδή τόπος), και η απεργία έφτανε στο τέλος της, αλλά κάπου εκεί ενεφανίσθη ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Πρωτόπαππας.
Σαν τον παλιό καλό καιρό, και ως πρώην συνδικαλιστής, συνομίλησε με τους συναδέλφους, άκουσε τα προβλήματα, έδειχνε και ο ίδιος να πέφτει από τα σύννεφα με το κλείσιμο του Ελεύθερου Τύπου και του ραδιοφωνικού σταθμού των Αγγελοπουλαίων, αλλά που να ήξερε από που πέσαμε εμείς, και κυρίως οι αγαπημένοι μας συνάδελφοι που τους πήραν βιαίως τα μολύβια από το χέρι.
Πάντως όσοι απουσίασαν σήμερα ή νομίζουν ότι η κρίση δεν θα τους αγγίξει, ή θέλουν να συνεχίσουν να ζουν την ευτυχισμένη τους άγνοια. Σαν τον άντρα που πιστεύει ότι η σύζυγος δεν τον απατά, αλλά και σε περίπτωση που θα τον απατούσε δεν θα ήθελε να το μάθει!
Δεν εξηγείται αλλιώς η απουσία από το μετερίζι εκλεκτών συναδέλφων…
