Για παράνομη σωματική και ψυχολογική βία κατηγορεί καρδιοχειρουργό του «ΩΝΑΣΕΙΟΥ», αλλά και για εγκληματική αδιαφορία τους υπεύθυνους του νοσοκομείου, o Γενικός Επίτροπος Επικρατείας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, στην αγωγή που κατέθεσε και συζητήθηκε σήμερα στο Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας.
Ο κ. Γιώργος Σχοινιωτάκης στρέφεται όχι μόνο κατά του καρδιοχειρουργού αλλά και του γνωστού ιδιωτικού νοσηλευτηρίου, ζητώντας αποζημίωση 4.900.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης που υπέστη και προσβολής της προσωπικότητάς του.
Δείτε πως περιγράφει την περιπέτεια του ο ίδιος ο κ. Γιώργος Σχοινιωτάκης:
Όπως αναφέρει στο δικόγραφο, το ποσό -αν του επιδικαστεί- θα το διαθέσει εξολοκλήρου «σε αναξιοπαθούντες συνανθρώπους του (παιδιά, γέροντες, άτομα με ειδικές ανάγκες, ανάπηρους και συγγενείς θανόντων από υπαιτιότητα γιατρών).
Τα όσα καταγράφονται στην πολυσέλιδη αγωγή -το περιεχόμενο της οποίας φέρνει στο φως η zougla.gr- προκαλούν σοκ για τη συμπεριφορά κάποιων γιατρών, των οποίων ο όρκος τους προς τον Ιπποκράτη φαίνεται ότι αποτελεί κενό γράμμα…
Η περιπέτεια για τον Γενικό Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου ξεκίνησε στις 18 Αυγούστου 2006, όταν υποβλήθηκε, στο «Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο» και από τον καρδιοχειρουργό Γεώργιο Παλατιανό, σε σοβαρότατη επέμβαση αντικατάστασης της αορτικής βαλβίδας λόγω έκτακτης και επιτακτικής ανάγκης. Παρέμεινε μια ημέρα στην Εντατική και στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε δωμάτιο.
Κι ενώ η εγχείρηση πέτυχε πλήρως, ο ασθενής… παραλίγο να πεθάνει από τη συμπεριφορά του καρδιολόγου, ο οποίος ανήκε στην ομάδα του κ. Παλατιανού.
«Επέδειξε προς το πρόσωπό μου υβριστική, απαξιωτική και αντιδεοντολογική για θεράποντα ιατρό συμπεριφορά, με την οποία έθεσε την υγεία και τη ζωή μου σε μέγιστο κίνδυνο και ταλαιπωρία», λέει ο κ. Σχοινιωτάκης.
Και εξηγείται στην αγωγή:
«Στις 15.00 της 20.8.2006 είχαν κάνει τα πρώτα μου βήματα -μετά την έξοδό μου από την Εντατική στις 19.8.2006 και αισθανόμενος εξαίρετα επέστρεφα στο δωμάτιό μου για να αναπαυθώ. Κι ενώ ήμουν ξαπλωμένος, γύρω στις 16.30- 17.00 της ίδιας ημέρας, εισήλθε στο δωμάτιό μου με ορμή, όντας φοβερά εκνευρισμένος ο ειδικευόμενος ιατρός, ο οποίος αφού απομάκρυνε από το δωμάτιο την αδελφή μου και έκλεισε την κουρτίνα για να μην φαίνεται από τον διάδρομο, άρχισε, χωρίς αιτία και με δυνατές φωνές, μία άνευ προηγουμένου φραστική επίθεση εναντίον μου, επιτιμώντας με πολύ υψηλό τόνο φωνής και απευθυνόμενος στον ενικό μου είπε: «Γιατί φέρθηκες με προσβλητικό τρόπο στις νοσηλεύτριες;». Εγώ τότε απάντησα: «ποιος σας είπε αυτά τα ψευδή και συκοφαντικά σε βάρος μου γεγονότα;» και προσέθεσα: «λυπάμαι γιατί η συμπεριφορά σας απάδει προς την ιατρική δεοντολογία θεράποντος ιατρού προς μόλις εγχειρισθέντα ασθενή». Η τομή του στέρνου μου έβγαζε ακόμη αίμα και υγρά από τα ειδικά τοποθετημένα σωληνάκια. Μου απάντησε με υπερβολικά δυνατό τόνο της φωνής του και πάντα στον ενικό: «το τι είναι ιατρική δεοντολογία το γνωρίζω πολύ καλά και δεν είσαι εσύ αυτός που θα μου την υποδείξει». Η αδελφή μου, Έλλη η οποία βρισκόταν έξω από το δωμάτιο, από την ένταση της φωνής του αντιλήφθηκε, ότι μού επιτέθηκε φραστικά, μη σεβόμενος την κατάσταση της υγείας μου και έτσι εισήλθε στο δωμάτιό μου και τον παρακάλεσε να φύγει, προκειμένου να ηρεμήσω, αφού με την απροσδόκητη επίθεση αισθάνθηκα έντονη ταχυκαρδία. Δυστυχώς όμως παρά τις παρακλήσεις, τόσο από εμένα όσο και από την αδελφή μου, εξακολουθούσε να παραμένει, σε σημείο ώστε η ταχυκαρδία μου να χειροτερεύσει και αναγκάστηκαν να μου τοποθετήσουν αυτός και κάποια νοσηλεύτρια ορό των 1.200 γραμμαρίων Angoron και 250 γραμμαρίων για τις επόμενες δύο ημέρες. Πριν τοποθετηθεί ο ορός, η αδελφή μου αναζήτησε κάποιον άλλον ιατρό, βλέποντας τη ζημιογόνο για την υγεία μου συμπεριφορά του, αλλά δυστυχώς δεν βρήκε κανέναν. Αυτός δε με λίαν αλαζονικό τρόπο της είπε: «εγώ είμαι ο απόλυτος κύριος εδώ, δεν υπάρχει άλλος γιατρός εδώ». Μέσα στην αφόρητη αυτή ψυχική ταλαιπωρία, προκειμένου να απαλλαγώ από την παρουσία του, αποφάσισα να καλέσω τηλεφωνικά την Άμεση Δράση, για να στείλει περιπολικό με άνδρες της Αστυνομίας και να τον διώξουν από το δωμάτιό μου. Όταν κάλεσα το 100 άρχισα να μιλώ στο τηλέφωνο με μία κυρία αστυνομικό, στην οποία γνωστοποίησα την ιδιότητά μου, ως Γενικού Επιτρόπου Επικρατείας στο Ελεγκτικό Συνέδριο και ζήτησα από αυτήν συνδρομή λέγοντας για το σοβαρότατο επεισόδιο…».
Ο εφιάλτης στο δωμάτιο 619 του έκτου ορόφου συνεχιζόταν…
«…Όταν εκείνος άκουσε την ιδιότητά μου άρχισε να αναφωνεί ειρωνικά και μεγαλόφωνα «χα, χα, χα, άκου τι λέει ο άνθρωπος, Γενικός Επίτροπος της Επικρατείας! Εδώ είστε όλοι ίδιοι, ανθρωπάκια και δεν γίνονται εξαιρέσεις» και επεμβαίνοντας στη συνομιλία μου, άρπαξε βιαίως από το χέρι μου το ακουστικό και χτύπησε αυταρχικά με το χέρι του δυνατά τη συσκευή του τηλεφώνου, φωνάζοντας ταυτόχρονα ως απόλυτος κυρίαρχος: «το επεισόδιο έληξε» και έτσι παράνομα με εμπόδισε να επικοινωνήσω με την αρμόδια αστυνομική αρχή, ασκώντας σε βάρος μου ακαταμάχητη ψυχολογική, αλλά και σωματική βία».
Μετά από όλα αυτά, όπως περιγράφει ο κ. Σχοινιωτάκης, επιδεινώθηκε η κατάσταση της υγείας του. Χρειάστηκε να του μεταγγίσουν και αίμα.
Μόνο που… «…τη μετάγγιση θα υλοποιούσε η νοσηλεύτρια, κ. Κομνηνάκη υπό την εποπτεία του εναγομένου, στον οποίο δήλωσα, ότι δεν δέχομαι να γίνει μετάγγιση από αυτόν, γιατί είχα χάσει πλέον την εμπιστοσύνη μου προς το πρόσωπό του. Μου είπε να υπογράψω σε ένα έντυπο, ότι δεν δέχομαι τη μετάγγιση κι εγώ του απάντησα, ότι δεν τη δέχομαι από τον ίδιο» και ζήτησα άλλο γιατρό. Αυτός όμως, μιλώντας πάντα αυταρχικά, μου είπε ότι δεν υπάρχει άλλος και ότι αν την αρνηθείς θα είσαι υπαίτιος των συνεπειών. Έτσι με υποχρέωσε να δεχθώ».
Προφανώς όμως η… αιτία του κακού ήταν το περιστατικό που έγινε την προηγουμένη.
Όπως αναφέρει στην αγωγή ο κ. Σχοινιωτάκης: «Η νοσηλεύτρια κ. Κομνηνάκη έκανε κάποια κίνηση στα σωληνάκια της τομής μου, χωρίς να μού κάνει παυσίπονη ένεση. Επί περίπου 20 λεπτά σφάδαζα στο κρεβάτι από αφόρητους πόνους και παρά τις εκκλήσεις μου, δεν ερχόταν καμία νοσηλεύτρια και κανένας γιατρός. Μέσα στις εκκλήσεις μου για βοήθεια συγκεντρώθηκαν έξω από το δωμάτιό μου πολλοί ασθενείς και απορούσαν για την εγκατάλειψή μου. Μετά από 20 λεπτά ήλθε στο δωμάτιό μου ένας ειδικευόμενος νέος γιατρός, ο οποίος επιτιμητικά και με αλαζονεία απευθύνθηκε σε μένα λέγοντας: «γιατί φωνάζετε κύριε! Σταματήστε!» «Αισθάνομαι αφόρητους πόνους και αντί να με επιτιμάτε θα έπρεπε να μού κάνετε μια παυσίπονη ένεση», του απάντησα. Τότε εμφανίστηκε μια νοσηλεύτρια, την οποία παρακάλεσε ο αδελφός μου και μού έκανε μια ένεση. Την αντιδεοντολογική συμπεριφορά του εναγομένου γιατρού ανέφερα στον καθηγητή που με χειρούργησε, κ. Γεώργιο Παλατιανό, ο οποίος εξεπλάγη και είπε, ότι αν αυτό συνέβαινε σε νοσοκομείο του εξωτερικού θα είχε πάραυτα απολυθεί ο γιατρός. Εντούτοις το «Ωνάσειο» όχι μόνο δεν τον απέλυσε, αλλά τον έστελνε συνεχώς στο δωμάτιό μου, παρά τη θέλησή μου, με αποτέλεσμα να μου δημιουργεί συνέχεια ψυχικό πόνο. Και μετά την έξοδό μου από το νοσοκομείο, θα έπρεπε σύμφωνα με τις μετεγχειρητικές οδηγίες να επισκεφτώ τα εξωτερικά ιατρεία του ΩΚΚ για να με εξετάσει χειρουργός- επιμελητής. Με έκπληξή μου στις 13.9.2006, κατά την πρώτη μετεγχειρητική μου επίσκεψη βρέθηκα μπροστά στον εναγόμενο γιατρό που στην πράξη τον προήγαγαν από ειδικευόμενο σε χειρουργό – επιμελητή και έτσι για άλλη μία φορά το ΩΚΚ μού προκάλεσε έντονο ψυχολογικό πόνο».
Όταν δε ο κ. Σχοινιωτάκης εξήλθε του νοσοκομείου, διαμαρτυρήθηκε προφορικά στον επικεφαλής της χειρουργικής ομάδας, τον κ. Παλατιανό, για τη συμπεριφορά του γιατρού, ενώ έστειλε και έγγραφη αναφορά στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, χωρίς να λάβει κάποια απάντηση…
Ο πρόεδρος του ΩΚΚ, κ. Παπαδημητρίου, απέστειλε στον κ. Σχοινιωτάκη επιστολή με ημερομηνία 14.11.2006, όπου του γνωστοποιούσε, ότι διενεργήθηκε ΕΔΕ σε βάρος του εναγομένου γιατρού και ότι του επιβλήθηκαν «οι δέουσες κυρώσεις».
Ο κ. Παπαδημητρίου αρνήθηκε να του δώσει αντίγραφα της ΕΔΕ επικαλούμενος τη νομοθεσία περί προστασίας προσωπικών δεδομένων.
Ο δε δικηγόρος του νοσοκομείου, σύμφωνα με την αγωγή, «σε επιστολή του στις 6.2.2008 αφού αντιφάσκει με τα όσα περί ΕΔΕ και κυρώσεων δήθεν επιβλήθηκαν σε βάρος του γιατρού, αναφέρει ότι έγιναν από τους Διευθυντές οι απαραίτητες συστάσεις και υποδείξεις σε αυτόν και έχει ήδη αποχωρήσει από το ίδρυμα. Φρόντιζε δε να επισημάνει, ότι για την επιλογή και τοποθέτηση του συγκεκριμένου γιατρού στο ΩΚΚ δεν ευθύνεται το ίδιο, αφού έγινε με απόφαση του Υπουργείου Υγείας…
