Πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους περιμένοντας στη λίστα αναμονής για μοσχεύματα. Πρόκειται για άτομα που έδωσαν τη μάχη για τη ζωή, αλλά υπέκυψαν, γιατί πολύ απλά η μεταμοσχευτική ομάδα του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου έκανε διακοπές!
Αυτά αναφέρει, μεταξύ άλλων, το πόρισμα που βγήκε στη δημοσιότητα, μετά από έρευνα την οποία έκανε ο Συνήγορος του Πολίτη. Χαρακτηριστικά αναφέρει πως το διάστημα Ιούλιος – Αύγουστος 2009 το Ω.Κ.Κ. αρνήθηκε να δεχθεί μοσχεύματα καρδιάς και πνεύμονα δοτών, προερχόμενων από όλη την Ελλάδα, «λόγω αδυναμίας συγκρότησης ομάδας μεταμοσχεύσεων λόγω θερινών διακοπών»!
Οι καρδιοχειρουργοί και οι πνευμονολόγοι έλειπαν σε διακοπές και πίσω οι άνθρωποι που βρίσκονταν στις λίστες περιμένοντας ένα συμβατό μόσχευμα… πέθαιναν.
Ο Εθνικός Οργανισμός Μοσχευμάτων ενημέρωσε για μοσχεύματα το Ωνάσειο στις 17 Ιουλίου, στις 24 Ιουλίου και στις 3 Αυγούστου του 2009. Και τις τρεις φορές, όμως, πήρε την ίδια απάντηση με fax, «βρίσκονται σε άδεια». Ο Ε.Ο.Μ. αναγκάστηκε να ενημερώσει τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό οργανισμό και τα μοσχεύματα ελέχθησαν από Eυρωπαίους γιατρούς και μεταμοσχεύθηκαν στο εξωτερικό, την ώρα που στη χώρα μας πέντε άνθρωποι περίμεναν μία καρδιά ή έναν πνεύμονα για να ζήσουν.
Ο Ε.Ο.Μ., αν και σύμφωνα με τη νομοθεσία λειτουργεί συμβουλευτικά προς το Υπουργείο Υγείας, αρκέστηκε στις γραπτές αρνήσεις του Ωνασείου και δεν ενημέρωσε το υπουργείο πως το μεγαλύτερο και μοναδικό καρδιοχειρουργικό κέντρο της χώρας ΕΚΛΕΙΣΕ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ! Κανείς δεν φώναξε πως κάποιοι άνθρωποι πεθαίνουν, την ώρα που εσείς κάνετε διακοπές. Πήραν τις απαντήσεις γραπτά… και σιώπησαν.
Τα μοσχεύματα μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό και πέντε άνθρωποι σώθηκαν, γιατί στην Ιταλία και στη Γερμανία κατάφεραν να συγκροτήσουν την ιατρική τους ομάδα σε χρόνο ρεκόρ. Κατάφεραν να έρθουν στη χώρα μας να εξετάσουν τα μοσχεύματα, να διαπιστώσουν την καταλληλότητά τους και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να κάνουν τις μεταμοσχεύσεις και να σώσουν τους ανθρώπους.
Στη χώρα που τα μοσχεύματα είναι ελάχιστα και που γίνονται εκστρατείες ενημέρωσης του κόσμου ώστε να δωρίσει τα όργανά του, είχαμε τη γενναιοδωρία να αφήσουμε τους δικούς μας ανθρώπους να πεθάνουν και να δωρίσουμε καρδιές και πνεύμονες σε χώρες που έτσι και αλλιώς κάνουν περισσότερες μεταμοσχευτικές επεμβάσεις από εμάς.
Ακόμα και μετά την επιστροφή των χειρουργών στο Ωνάσειο όμως, δεν έγινε το παραμικρό. Καμία Ε.Δ.Ε., καμία έρευνα, καμία συνέπεια γι’ αυτούς που σύμφωνα με τη νομοθεσία θα έπρεπε να είναι παρόντες σε κάθε κάλεσμα του Ε.Ο.Μ.. Δεν έγινε Ε.Δ.Ε. γιατί; Την απάντηση δίνει το πόρισμα του Συνήγορου του Πολίτη «διαφύλαξη της καλής λειτουργίας και φήμης του Ω.Κ.Κ.».
Άραγε, πόσο δυσφημίζεται το Ωνάσειο σήμερα που άφησε πέντε ανθρώπους να πεθάνουν;
Σύμφωνα με τη νομοθεσία, στρατιωτική και πολιτική αεροπορία είναι στη διάθεση των χειρουργών του Ωνασείου, όταν βρεθεί μόσχευμα. Οι γιατροί της μεταμοσχευτικής ομάδας έχουν δικαίωμα να κάνουν διακοπές όποτε οι ίδιοι το επιλέξουν, όμως παράλληλα έχουν την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ αλλά και τη ΔΕΣΜΕΥΣΗ να επιστρέψουν, όταν τους καλέσει ο Ε.Ο.Μ. και αναφέρει μόσχευμα. Αυτό δεν συνέβη στην περίπτωση του Ωνασείου, καθώς η ομάδα των γιατρών, των χειρουργών αλλά και των νοσηλευτών επέλεξε να συνεχίσει τις διακοπές της.
Μία επιστολή του καρδιοχειρουργού Πέτρου Αλεβιζάτου ήρθε να επιβεβαιώσει τα όσα εγκληματικά συνέβησαν το καλοκαίρι του 2009 στο Ωνάσειο. Η εν λόγω επιστολή παραδόθηκε στο Σώμα Επιθεωρητών Υγείας, από το οποίο αναμένεται νέα έρευνα, ώστε να αποδοθούν ευθύνες αλλά και να δεχθούν τις συνέπειες όσοι ευθύνονται για τον θάνατο των πέντε αυτών ανθρώπων.
Ανάμεσα στους πέντε ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους, περιμένοντας ένα μόσχευμα, βρισκόταν και ο πατέρας μιας ρεπόρτερ της zougla.gr. Η ίδια θέλησε να εκφραστεί μ’ αυτόν τον τρόπο:
«… ο χρόνος της αναμονής μοιάζει με μια ατέλειωτη γραμμή. Και όλο περιμένεις να δεις το τέλος, αλλά συνεχίζεις να βλέπεις μια γραμμή. Είναι αυτό το… «πρέπει να περιμένετε» που πολλές φορές δεν το αντέχεις. Γιατί θέλεις να πράγματα να γίνουν τώρα. Σήμερα. Αυτή τη στιγμή. Γιατί βλέπεις τον άνθρωπό σου να αναπνέει με μια μάσκα οξυγόνου, γιατί κάθε πρωινό είναι πιο δύσκολο από το προηγούμενο, γιατί θέλεις τόσο πολύ να έρθει αυτή η μέρα που θα γίνουν και πάλι όλα όπως πριν. Και αυτή η μέρα δεν έρχεται.
Αλλά συνεχίζεις να ζεις, να χαμογελάς, να διασκεδάζεις, πάντα με επιφύλαξη, πάντα με ένα μικρό φόβο μήπως ο χρόνος έχει τελειώσει, μήπως τελικά δεν προλάβεις. Έχεις όμως μία ελπίδα. Ελπίζεις πως θα έρθει η στιγμή που θα χτυπήσει το τηλέφωνο και θα σου πουν ”βρέθηκε μόσχευμα, ελάτε!”.
Με αυτή την ελπίδα ζει όλη σου η οικογένεια. Σε αυτή την ελπίδα έχει ”κρεμαστεί” κυριολεκτικά και ο λήπτης του μοσχεύματος. Ξέρει πως θα ζήσει και θα ζήσει καλά μόνο αν κάνει μεταμόσχευση. Και περιμένει…
Έτσι περνάει ο καιρός στις οικογένειες που βρίσκονται στη λίστα αναμονής. Όλη τους η ζωή εκείνη την περίοδο είναι μία ατέλειωτη αναμονή… Σαν κάποιος να έχει πατήσει το pause και περιμένεις να βρεθεί ένα μόσχευμα για να πάρεις ανάσα. Βλέπεις του γιατρούς να σου μιλάνε αλλά δεν τους ακούς. Δεν ξέρεις τι θα γίνει μετά τη μεταμόσχευση. Δεν ξέρεις αν ο δικός σου άνθρωπος θα βγει νεκρός ή ζωντανός από το χειρουργείο. Γι’ αυτό όμως που είσαι σίγουρος, είναι πως σου έδωσαν την ευκαιρία να το παλέψεις. Όλο αυτό το διάστημα προετοιμάζεσαι για μία μεγάλη μάχη. Και είναι άδικο, απάνθρωπο, τραγικό, εγκληματικό… να μην σου δώσουν την ευκαιρία να αποδείξεις πως τελικά είσαι μαχητής, πως τελικά είσαι ΝΙΚΗΤΗΣ».
Για τον πατέρα μου
Το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης από την πλευρά του αρκέστηκε, σε μία λιτή ανακοίνωση, να επαναλάβει ότι η Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου με εντολή της προς τον Γενικό Επιθεωρητή του ΣΕΥΥΠ, Μιχάλη Σαμπατακάκη, στις 14 Δεκεμβρίου 2009 είχε ζητήσει να διερευνηθεί η συγκεκριμένη υπόθεση.
