«Φίλε έλα απόψε που πονάω», δε λέει ο στίχος; Διότι ποιος θα τρέξει μέσα στη μαύρη νύχτα ν’ ακούσει τον αβάσταχτο πόνο μας αν όχι ο κολλητός ή η κολλητή μας που σε τίποτε δεν έφταιξε μα όλα τα πληρώνει;
Πιάνει το χάραμα κι εσύ κολλημένος. Βλέμμα στο ταβάνι, μάτι γαρίδα, μυαλό κανταΐφι, καρδιά λαβωμένη βαθύτατα -γιατί ποιος ξέρει τι κακό σε βρήκε και ποια άπονη ύπαρξη πλήγωσε τα αισθήματά σου- φλερτάρεις επικίνδυνα με την αϋπνία και δυστυχώς εκείνη σου κάθεται χωρίς νάζια και τσαλίμια…
Διαβάστε περισσότερα στο govastileto.gr

