Συνδικαλισμός ίσον εξασφάλιση

Από τα μπαλκόνια της  εργατικής τάξης, στα σαλόνια της πολιτικής. Θυμίζει την φράση του πρώην υπουργού Απασχόλησης, Γεράσιμου Γιακουμάτου: «εγώ είμαι και του σαλονιού, εγώ είμαι και του λιμανιού».

Συνδικαλίσου και εξασφαλίσου!

Τέταρτος στη λίστα του ευρωψηφοδελτίου της Νέας Δημοκρατίας, ένα ακόμη παιδί της εργατιάς, ο Κώστας Πουπάκης, ο οποίος κατά καιρούς έχει «αναστατώσει» το κόμμα του με τις διαφωνίες  και τις απειλές του. Του έδωσαν τώρα να πιει τ’ αμίλητο νερό και από πρωτοπαλίκαρο θα πάρει και γιογιό!

Ο συνδικαλισμός αποδεικνύεται τελικά για τους μπροστάρηδες μεγάλο σκαλοπάτι ανέλιξης και σίγουρης επιτυχίας. Ανεβαίνεις, ανεβαίνεις… και ο παππούς της πορείας με το μισό κουλούρι στο χέρι ολοένα και μακραίνει, ολοένα και απομακρύνεται, μέχρι που εξαφανίζεται.

Επί ΠΑΣΟΚ, ο Χρήστος Πολυζωγόπουλος «απειλούσε» θεούς και δαίμονες ότι δεν πρόκειται να συμβιβαστεί, και την επομένη μέρα ήταν «πρώτο τραπέζι» πίστα στις συγκεντρώσεις του κόμματος.

Ένας ακόμη σύντροφός του, ο πρώην υπουργός  Χρήστος Πρωτόπαππας, μόνο χαμένος δεν βγήκε από το συνδικαλίζεσθαι. Γρήγορη ανέλιξη και μεγάλη καριέρα στην πολιτική ζωή του τόπου. Το πόθεν έσχες του δε, διόλου ευκαταφρόνητο…

Και ο  Γιάννης Μανώλης, αντιπρόεδρος τότε της ΓΣΕΕ, ανταμείφθηκε με το παραπάνω. Βουλευτής Αργολίδας σήμερα, και έχει ο θεός. Δηλώνει ασυμβίβαστος, αλλά  και το ίδιο το σύστημα, όσο δεν κινδυνεύει, τον αφήνει να ονειρεύεται!

Επί ΠΑΣΟΚ, και ο Λάμπρος Κανελλόπουλος «πέταξε» από το μπαλκόνι της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργαζομένων Ελλάδας για τον θελκτικό κόσμο της πολιτικής.

Το δικό του αγώνα δίνει και ο σημερινός πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος, μέχρι … να του έρθει καμιά πρόταση υποψηφιότητας.

Και άλλοι πολλοί….

Ο συνταξιούχος παππούς έμεινε ωστόσο εκεί, στην ίδια πάντοτε πορεία: Κάνιγγος, Σταδίου, Κλαυθμώνος (εδώ δεν κλαίει, αλλά ουρλιάζει δυνατά «κλέφτεεεες»!), καταλήγοντας στη Βουλή. Εξουθενωμένος γυρνάει σπίτι, περιμένοντας τον επόμενο χαρισματικό συνδικαλιστή που θα τον εκπροσωπήσει «σθεναρά» για κάνα-δυο χρόνια, ενώ μετά, όταν πλέον θα έχει γίνει υπουργός, θα τον ενοχλούν και αυτόν μέχρι… και οι φωνές των διαδηλωτών!

Και η ζωή συνεχίζεται…