«Το τελευταίο διάστημα στην πόλη των Ιωαννίνων – την πόλη των τεχνών και των γραμμάτων – και συγκεκριμένα στο χώρο του πανεπιστημίου – χώρος που προάγει την καλλιέργεια του πνεύματος – λαμβάνουν χώρα μαζικές, προμελετημένες εξοντώσεις άτυχων και ανυπεράσπιστων σκυλιών με τον πιο αποκρουστικό και επώδυνο μέσο θανάτου, τη φόλα.
Πασίδηλο είναι ότι η χρήση της φόλας δεν θα ήταν λιγότερο αποκρουστική και επώδυνη για τα σκυλιά, αν συνέβαινε σε άλλο τόπο ή πόλη, ωστόσο ο τόπος γεννά επιπλέον ερωτήματα σχετικά με τον “πολιτισμό” μας. Προκειμένου να αποκρυσταλλώσετε μια άποψη για το υπό εξέταση θέμα θα παραθέσω μία σειρά διευκρινίσεων.
Το ειδεχθές της πράξης έχει σχέση με το υποκείμενο που τελεί την πράξη, το αντικείμενο, το μέσο που χρησιμοποιείται αλλά και την αιτία που γεννά την πράξη αυτή. Παρατηρήστε πόσα στοιχεία μάς δίνει μία πρόταση όπως “Κάποιοι άνθρωποι σκότωσαν σκυλιά με φόλες”.
Ζώο, σύμφωνα με τη βιολογία, είναι κάθε ζωντανός οργανισμός προικισμένος με αισθήσεις και με την ικανότητα να μετακινείται και να βρίσκει μόνος του την τροφή του. Συνεπώς τα σκυλιά και οι άνθρωποι ανήκουν στην ίδια κατηγορία των έμβιων όντων, είναι δηλαδή ζώα. Αυτό που διαφοροποίησε τον άνθρωπο σε σχέση με τα άλλα έμβια όντα είναι η όρθια στάση, η λογική και ο έναρθρος λόγος.
Στην δική μας περίπτωση δεν μπορεί να μιλάμε για ανθρώπους, διότι μία τέτοια πράξη δεν έχει καμία λογική – πρόκειται για αναίτια φρικιαστική δολοφονία – αλλά ούτε και έναρθρο λόγο έχουν αυτοί που διέπραξαν τη δολοφονία, δεδομένου ότι δεν τους ακούσαμε ποτέ.
Το μόνο που μπορώ να φανταστώ ότι διαθέτουν είναι η όρθια στάση. Δεν θα το αμφισβητήσω σε καμία περίπτωση, μια και ήταν σε θέση να αγοράσουν τις φόλες και να τις τοποθετήσουν σε συγκεκριμένα σημεία. Με βάση τα όσα προαναφέρθηκαν, από εδώ και στο εξής θα αναφέρω τη λέξη υπάνθρωπος, για να χαρακτηρίζω αυτούς που ρίχνουν φόλες. Στην παραπάνω πρόταση “Κάποιοι άνθρωποι σκότωσαν σκυλιά με φόλες” υπάρχει και η αιτία.
Η αιτία δεν προκύπτει από την πρόταση, αλλά κρύβεται μέσα στην κοινωνία, υπάρχει δίπλα μας, δεν τη βλέπουμε, γνωρίζουμε όμως ότι είναι η ίδια αιτία που θα εκδηλωθεί (ή ίσως έχει εκδηλωθεί) και με άλλους τρόπους – βία σε παιδί, σε ανυπεράσπιστη γυναίκα, σε ανάπηρο, σε οποιονδήποτε θεωρούμε κατώτερό μας. Έρευνα του FBI έδειξε ότι οι μεγαλύτεροι εγκληματίες είχαν στη νεαρή τους ηλικία κακοποιήσει κάποιο ζώο και στην ενήλικη ζωή τους κακοποίησαν ανθρώπους.
Όπως εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτό, προκύπτει το συμπέρασμα, ότι μόνο υπάνθρωποι, προβληματικά για την κοινωνία άτομα, έχουν τέτοιου είδους συμπεριφορές, σίγουρα είναι λίγοι. Όμως ο τρόπος που δρούνε – ύπουλα και ανώνυμα – τους επιτρέπει να προκαλούν μεγάλο πόνο σε ζώα και ανθρώπους.
Στα παραπάνω αξίζει να προστεθούν και οι ευθύνες όλων εκείνων που εγκαταλείπουν ζώα στους δρόμους. Αν δεν μπορούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να μην τα πάρουν ποτέ. Αλλά και όσοι θέλετε ένα ζώο συντροφιάς, υιοθετήστε ένα αδέσποτο.
Αν δεν μάθουμε να ενεργούμε με περισσότερη συνέπεια απέναντι στα ζώα, θα ανήκουμε και εμείς σε όλους εκείνους που ανέχονται και επιδεινώνουν αυτήν την κατάσταση, διότι τα σκυλιά που εξοντώνονται με φόλες έχουν πεταχτεί στο δρόμο από κάποιους που τα πήραν επιπόλαια, χωρίς να συνειδητοποιούν τις υποχρεώσεις τους απέναντί τους.
Τελειώνοντας, πρέπει ιδιαιτέρως να υπογραμμίσω τον ρόλο που παίζουν σε όλη αυτή την ιστορία οι κατέχοντες μικρά ή μεγάλα αξιώματα αλλά και όσοι προσβλέπουν στην απόκτησή τους άμεσα.
Δεν ακούσαμε την άποψή τους για το γεγονός ή προτάσεις για τη λύση του προβλήματος, ούτε είδαμε κάποιον από αυτούς στην τελευταία σιωπηρή διαμαρτυρία που συγκέντρωσε αρκετούς συμπολίτες μας, αν και ήταν Σάββατο βράδυ και μέσα στο καλοκαίρι.
Στο Επιτάφιο του Περικλέους αναφέρεται: “…Η αρχή της συμμόρφωσης όχι μόνο απέναντι στους νόμους αλλά και στους ηθικούς κανόνες χαρακτηρίζει σε κάθε εποχή το επίπεδο της πολιτικής ζωής κάθε χώρας. Η συμμόρφωση με τους ηθικούς κανόνες πρέπει να διέπει τη συμπεριφορά αυτών που φιλοδοξούν να εκπροσωπούν τον πολίτη”.
Μπορεί να μην άκουσαν τα απεγνωσμένα γαβγίσματά τους, όταν αυτά τα σκυλιά πεινούσαν, μπορεί να μην άκουσαν τον επιθανάτιο ρόγχο τους, να μην ένιωσαν την αγωνία τους πριν ξεψυχήσουν. Ίσως να μην είδαν τις φωτογραφίες των άτυχων ζώων, αν και δημοσιεύτηκαν σε αρκετά Μέσα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μπορούμε εμείς να τους βοηθήσουμε να τις δούνε, ρίξτε αυτές τις φωτογραφίες στο φάκελο που προορίζεται για την κάλπη τον Νοέμβριο, έστω και αργά να είστε σίγουροι ότι θα τις δούνε και θα τις θυμούνται.
Ο πόνος που θα προκαλέσει στους δημοτικούς μας άρχοντες το θέαμα αυτό θα είναι διαφορετικός από αυτόν που έχουν νιώσει οι συμπολίτες μας, αλλά σίγουρα θα είναι κάποια δικαίωση για τους αδικοχαμένους τετράποδους φίλους μας».
Ευαγγελία Δαβή
Διαβάστε επίσης:
«Διαμαρτύρονται για τις φόλες» Τετάρτη, 7 Ιουλίου 2010
