Σαν σήμερα το 1939 γεννιέται στην Θεσσαλονίκη ο Κωστής Μοσκώφ.
Αστικής καταγωγής με παππού αρχιτέκτονα, τον Ιταλό κόμη Πιέρο ντ’ Αριγκόν.
Λατρεμένο παιδί της μπουρζουαζίας, αλλά σημαίνων δραπέτης απ’ αυτήν, με πάθος για τους προλεταριακούς αγώνες.
Ποιητής, δημοσιογράφος, δοκιμιογράφος, ιστορικός και συγγραφέας, ένας από τους πλέον αξιόλογους εκπροσώπους της αριστερής διανόησης και της Μεταπολεμικής Λογοτεχνίας.
Ο Κωστής, σαφώς δεν ήταν ένας λαϊκός, ούτε λαϊκότροπος άνθρωπος. Παρέμεινε διαρκώς άρχοντας και αριστοκράτης. Είναι ένα ακόμα τρανό παράδειγμα πως αστός και κομμουνιστής δεν είναι έννοιες ασύμβατες.
Τα ποιητικά του θέματα κινούνται ανάμεσα στην ιστορία και τον έρωτα κυρίως.
«Εγώ έχω ανάγκη την πυρκαγιά» είχε δηλώσει …
«Γεννήθηκα την εποχή του χαλκού
τώρα
δεν με θυμάται πια κανένας
σκεπάσαν τους βωμούς μου δάφνες και φρύγανα.
Πικραμύγδαλο, συ έρωτά μου
ήπια τρία βαρέλια ρετσίνα στην Δόμνα
χτες, για να σε ξεχάσω
ρούφηξα τον Αλιάκμονα, τον σφοδρό Βαρδάρη
– οι λιμναίοι οικισμοί της Θεσσαλίας
μείναν ξεροί για χάρη σου.
Περιμένω τρεις χιλιάδες χρόνια να πεθάνω
αδύναμος να αποσυντεθώ τόσο που σ’ αγαπώ».
Με εξαιρετικές σπουδές, αποτέλεσε σημαίνον μέλος της διανόησης της Θεσσαλονίκης. Το 1989 διορίσθηκε Μορφωτικός Ακόλουθος στην Πρεσβεία μας στο Κάιρο, όπου ανέδειξε το έργο του Καβάφη και δημιούργησε σημαντικές πολιτιστικές δομές.
Πέθανε στις 29.6.1998 και ο τάφος του βρίσκεται στο οικογενειακό κτήμα, στον Πλαταμώνα.
