Αναπάντεχα καλά στάθηκε στο Μπορντό ο Ολυμπιακός και ίσως –συνολικά – ο αποκλεισμός από τις ‘8’ του Τσάμπιονς Λιγκ να τον αδικεί. Όμως, είναι αλήθεια ότι δεν διέθετε τον παίκτη – κλειδί στην οργάνωση του παιχνιδιού, ώστε να γίνει ιδιαίτερα απειλητικός και να κερδίσει κάτι σημαντικότερο από την σαφή (αλλά θεωρητική) κατοχή μπάλας σε όλη την διάρκεια του αγώνα.
Ηταν η όγδοη ήττα (σε 11 αναμετρήσεις) της πειραϊκής ομάδας στη Γαλλία, αλλά αυτή την φορά η αντίπαλός του δεν έπεισε για την φόρμα της. Μάλιστα, προς το τέλος οι Γάλλοι μάλλον φοβήθηκαν και αν απείλησαν, αυτό ήρθε από κάποια σοβαρά αμυντικά λάθη (κυρίως του Αβραάμ). Τελικά, η ήττα λίγο πριν την λήξη, άφησε πικρία και αρκετή κόπωση στους Πειραιώτες, που πρέπει τώρα να ψάξουν λίγη ξεκούραση ενόψει του κυριακάτικου ντέρμπι.
Ο Ντάτολο, στο αποφασιστικό τεστ, μάλλον δεν ήταν ο παίκτης που μπορεί να επωμισθεί ρόλο μπαλαντέρ κι’ αυτό γιατί οι πάσες του κατά τεκμήριο ή βρίσκουν αντίπαλο, ή δυσκολεύουν το αγωνιστικό πνεύμα. Ο Σουηδός διεθνής Μέλμπεργκ, πιθανώς περνάει περίοδο σαφέστατης κόπωσης (από τα συνεχή ματς), δεν ήταν ο πληθωρικός σέντερ μπακ που θέλουν οι υπεύθυνοι και οι υποστηρικτές.
Όσο για τον Παπαδόπουλο, τα λάθη του μπορεί να μη κόστισαν περαιτέρω, όμως η προχειρότητα στις επεμβάσεις του στοιχειοθετούσαν ένα μη σοβαρό αμυντικό.
Συμπερασματικά, άδοξα ο Ολυμπιακός αποχαιρέτησε το Τσάμπιονς Λιγκ. Κι’ αυτό προέκυψε γιατί υπερτίμησε την πρωταθλήτρια Γαλλίας περισσότερο του επιτρεπτού και στα δύο παιγνίδια. Η ομάδα του Μπλαν (και της ευρωπαϊκής “πρωτεύουσας” κρασιού), με βάση και την απόδοσή της στο “σαμπιονά” τις τελευταίες εβδομάδες, πιθανώς δεν διανύει περίοδο φόρμας. Συνεπώς, περνώντας με δύο νίκες στα προημιτελικά του ευρωπαϊκού θεσμού, πρέπει να νοιώθει πολύ ευχαριστημένη (και λίγο τυχερή).
