Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Η Πρόκληση.
Η Πρόκληση είναι η Κινητήριος Δύναμη τής Ζωής!
Αν προσεγγίσουμε το θέμα φιλοσοφικώς -αλλά και ρεαλιστικώς-
η Πρόκληση είναι μία πυραμίδα όπου στην κορυφή της βρίσκεται η Γυναίκα·
η Γυναίκα είναι Φυσική Πρόκληση
και ακριβώς αυτό το στοιχείο την καθιστά ως Ζωογόνο Ον,
καθώς κινητοποιεί το Ορμέμφυτο και συνεπαγωγικώς τη Διαδικασία τής Αναπαραγωγής
(η προσέγγισή μου έχει απολύτως θετικό πρόσημο για το Γυναικείο Φύλο).
Η λέξη-κλειδί, λοιπόν, είναι η Ορμή.
Ό,τι μάς πυροδοτεί την Ορμή, τη Δράση και την Αντίδραση, είναι Πρόκληση.
*** Η Πρόκληση.
Η Πρόκληση έχει ασυλία όταν αποτελεί «Κληροδότημα τής Φύσης»
και ουδείς δικαιούται να υπερβαίνει τα εσκαμμένα
χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία κι ως άλλοθι ότι είναι ο «Προκαλούμενος».
Στο φυσικό δίπολο «Προκαλών-Προκαλούμενος»,
οι ευθύνες δικαίως βαραίνουν αποκλειστικά τον Προκαλούμενο.
…
Από ’κεί και πέρα,
ενίοτε η Πρόκληση μετατρέπεται από τούς ανθρώπους σε «παιχνίδι»,
άλλοτε χαριτωμένα και κομψά, άλλοτε άξεστα και επικίνδυνα.
Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε διαπιστώσει ανταλλαγή προκλήσεων στα γήπεδα;
Να…, επί παραδείγματι,
η ανελλήνιστη, μειοδοτική και αποκρουστική ιαχή «Βού…-Βού…-Βούλγαροι»
που απευθύνεται στους Παοκτζήδες προκειμένου να πλήξει την ελληνικότητά τους
και να αμφισβητήσει ανιστόρητα και βάναυσα τις ρίζες τους,
είναι μία άκρως χαρακτηριστική περίπτωση
όπου η Πρόκληση καθίσταται συνώνυμη με την Προσβολή.
*** Έχω ξεκινήσει χαμογελώντας σαρδόνια να γράφω ετούτο το πόνημα,
διότι το άρθρο που εδημοσίευσα το απομεσήμερο τής Κυριακής με τίτλο
«Αν ο Παναθηναϊκός νικήσει σήμερα στην Τούμπα, θα πάρει το πρωτάθλημα»
και με υπότιτλο
«Πρώτη φορά στην Ιστορία τού Ποδοσφαίρου το πρωτάθλημα κρίνεται την 6η αγωνιστική.»
ήταν αρχικώς μία πρόκληση με άγνωστη κατάληξη
αφού το ντέρμπι Π.Α.Ο.Κ.-Παναθηναϊκός θα διεξαγόταν στις 10 το βράδυ,
αλλά τώρα πια αυτή η πρόκληση αρχίζει να φαντάζει ως «Αυτο-Εκπληρούμενη Προφητεία».
Ο Παναθηναϊκός ενίκησε στην Τούμπα
κι εγώ είμαι εδώ για να αναλάβω εξ ολοκλήρου τις ευθύνες τής πρόκλησής μου.
Ναι, το πιστεύω ακράδαντα και το διατυμπανίζω εκκωφαντικώς,
ότι ο Παναθηναϊκός θα κατακτήσει το φετινό πρωτάθλημα.
*** Μειδιώ σκεφτόμενος τα πρόσωπά σας
όταν είδατε τον τίτλο και τον υπότιτλο τού παρόντος πονήματος·
άλλοι θα ηδονιστήκατε, άλλοι θα παραξενευθήκατε, άλλοι θα εξοργιστήκατε.
Όμως, όσο διαφορετικές κι αν ήταν οι αντιδράσεις σας,
υπήρξε μία αίσθηση που ήταν κοινή σε όλους εσάς που εκάνατε «κλικ»
για να αναγνώσετε το παρόν κείμενο.
Λόγω τού αυταποδείκτως πρόωρου χαρακτήρα του και τής κάθετης μορφής του,
ο τίτλος «Ο Παναθηναϊκός είναι Πρωταθλητής Ελλάδος 2022-23» συνιστά υπέρτατη πρόκληση,
ανεξάρτητα από τις οπαδικές προτιμήσεις που έχει ο κάθε ποδοσφαιρόφιλος αναγνώστης.
Είπαμε·
είμαι εδώ για να αναλάβω τις ευθύνες τής πρόκλησής μου
και να πάω το «Παιχνίδι τής Πρόκλησης» μέχρι τέλους.
Έτσι πρέπει, έτσι είναι το σωστό, έτσι είναι το έντιμο,
και πάνω απ’ όλα έτσι ορίζει το καθήκον που έχω προς την ίδια μου την άποψη.
*** Η Πρόκληση είναι Ρίσκο.
Η Πρόκληση άλλοτε αποδεικνύεται Μαγκιά και άλλοτε Ξευτίλα.
Η Πρόκληση συνδέεται άρρηκτα με το Αποτέλεσμα.
Αν η πρόκλησή μου στεφθεί εν τέλει με επιτυχία,
τα δύο πονήματά μου -το κυριακάτικο και το σημερινό-
θα μνημονεύονται εσαεί ως τεκμήρια εγκυρότητας, γνώσης και ενστίκτου,
και άπαντες θα αναγνωρίζουν ότι
«Ο Αθλητάμπουρας ήταν ο μοναδικός δημοσιογράφος
που είχε τολμήσει τόσο γρήγορα να προαναγγείλει αδιαπραγμάτευτα τον πρωταθλητή.
Ο Αθλητάμπουρας -είτε μάς αρέσει, είτε δεν μάς αρέσει- είναι Μάγκας.».
Αν η πρόκλησή μου στεφθεί εν τέλει με αποτυχία,
τα δύο πονήματά μου -το κυριακάτικο και το σημερινό-
θα μνημονεύονται εσαεί ως τεκμήρια αναξιοπιστίας, ασχετοσύνης και μεγαλοστομίας,
και -ιδίως οι σεσημασμένοι επικριτές μου- θα με λοιδορούν λέγοντας
«Ποιος; Ο γελοίος ο Αθλητάμπουρας;
Αυτός ο άμπαλος που έλεγε ότι θα έπαιρνε σίγουρα το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός;
Ο Αθλητάμπουρας είναι Ξευτίλας.».
*** Όπως αντιλαμβάνεστε, δεν έχω την παραμικρή διάθεση να γίνω ρεζίλι·
πόσω μάλλον,
αν συνυπολογίσουμε ότι εδώ και σχεδόν πέντε χρόνια
αυτή η στήλη προσεγγίζει και καταγράφει με διορατικότητα και με μαθηματική ακρίβεια
όλες τις σημαντικές εξελίξεις που συμβαίνουν στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο.
Έχω ήδη επιχειρηματολογήσει περί τής σίγουρης άποψης που εκφράζω,
αλλά θέλω να προσθέσω και ορισμένες λεπτομέρειες ακόμη·
λεπτομέρειες που δεν θα τεκμηριώνονταν και δεν θα δικαιούμουν να τις ανέφερα
αν ο Παναθηναϊκός είχε απώλεια βαθμών στην αναμέτρηση τής Τούμπας.
Τι είδαμε λοιπόν;
Είδαμε μία ομάδα που βρέθηκε από νωρίς πίσω στο σκορ·
όπως είχε συμβεί και στον ιστορικό αγώνα τού 2004.
Είδαμε μία ομάδα που πήγε στα αποδυτήρια ηττώμενη·
όπως είχε συμβεί και στον ιστορικό αγώνα τού 2004.
Κατόπιν,
είδαμε αυτήν την ομάδα να μπαίνει στο δεύτερο ημίχρονο με το μαχαίρι στα δόντια
και να φτάνει στην ανατροπή·
όπως είχε συμβεί και στον ιστορικό αγώνα τού 2004.
Ο Παναθηναϊκός έδωσε απαντήσεις με τον πιο πειστικό τρόπο
στα εύλογα και επί εβδομάδες αιωρούμενα ερωτήματα
που ετίθεντο για τις ικανότητές του και για την ψυχολογία του.
Ο Παναθηναϊκός επικρατώντας επί τής Α.Ε.Κ. και επί τού Π.Α.Ο.Κ.
-και μάλιστα, έχοντας αρχικώς βρεθεί σε μειονεκτική θέση και στα δύο ντέρμπι-
δηλώνει ότι έχει ήδη εισέλθει στη «Σφαίρα τού Πρωταθλητισμού»
και είναι έτοιμος να επανέλθει στα διαχρονικά σκήπτρα του.
13 χρόνια μετά…
*** Το «13» είναι ο Αριθμός-Σύμβολο τού Παναθηναϊκού!
Το «13» είναι η Αυτο-Εκπληρούμενη Προφητεία τού Παναθηναϊκού!
13 χρόνια μετά από το πρωτάθλημα τού 2010,
ο Παναθηναϊκός οφείλει να πράξει το καθήκον του
προς τον Αριθμό που αποτελεί Παναθηναϊκό Σύμβολο!
Αυτό θα γίνει·
13 χρόνια μετά, εκεί κάπου στον Μάϊο τού ’23,
η «Λεωφόρος» θα δονηθεί με ανεπανάληπτο πάθος από το σύνθημα «Π.Α.Ο. Θρησκεία, Θύρα 13»
τη στιγμή που το Κύπελλο τού Πρωταθλητή θα υψώνεται στον Ουρανό τού Κλεινού Άστεως!
…
«Υπερβολές», θα πει κάποιος.
«Αυταπάτες», θα πει κάποιος άλλος.
«Ψευδαισθήσεις», θα πει κάποιος τρίτος.
Και όμως…
Έχετε συνειδητοποιήσει ποια δυναμική διαθέτει στο τρέχον διάστημα ο Παναθηναϊκός;
Έχετε αντιληφθεί τις πραγματικές διαστάσεις τού πράσινου «momentum»;
Οι Παναθηναϊκοί -μετά από πολλά χρόνια-
βιώνουν ξανά την υπέροχη και ηφαιστειώδη αίσθηση που λέγεται «Αδημονία»·
οι οπαδοί τής ομάδας, οι φίλαθλοι τής ομάδας,
όλοι -από τούς πιο φανατικούς έως τούς πιο μετριοπαθείς-
περιμένουν πώς και πώς να φτάνει το τέλος τής εβδομάδας,
για να σπεύδουν στο γήπεδο ή για να στήνονται μπροστά στις οθόνες τους
προκειμένου να παρακολουθήσουν την αγαπημένη τους «Πανάθα»
και να την ενισχύουν στον υπέρτατο βαθμό που δύναται ο καθένας.
Αυτός ο υπέροχος άνθρωπος και προπονητής, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς,
έχει ήδη βάλει τη σφραγίδα του στην Ιστορία τού Συλλόγου,
κατορθώνοντας να δημιουργήσει ένα σύνολο που έχει «ανοιχτή γραμμή» με τη Νίκη.
Συν τοις άλλοις,
μην παραβλέπουμε και τη βαθμολογική διαφορά
που ήδη έχει αποκτήσει ο Παναθηναϊκός από τούς βασικούς διώκτες του·
οι 6 βαθμοί που τον χωρίζουν από την Α.Ε.Κ. κι οι 7 από Ο.Σ.Φ.Π. και Π.Α.Ο.Κ.,
είναι -εκτός από «χειροπιαστό» πειστήριο- και τεράστιο ψυχολογικό αβαντάζ.
Οι ελπίζοντες ανταγωνιστές τού Παναθηναϊκού
θεωρούν -με δεδομένο ότι απομένουν ακόμη 30 αγωνιστικές («play-offs» included)-
ότι η κατάσταση είναι εύκολα αναστρέψιμη.
Μα βεβαίως και είναι εύκολα αναστρέψιμη,
αρκεί αυτοί που μετέρχονται τον συγκεκριμένο ισχυρισμό
να μάς (υπο)δείξουν ποιος θα είναι ο… «αναστροφέας».
Υπό την ίδια λογική, λοιπόν,
δυνάμεθα να θεωρήσουμε ότι η διαφορά -αντί να μειωθεί ή να εξαφανιστεί- θα αυξηθεί και θα εκτοξευθεί.
Κάθε νίκη τού Παναθηναϊκού είναι βέβαιο ότι θα αγχώνει έτι περαιτέρω τούς αντιπάλους του,
κάθε νίκη τού Παναθηναϊκού -ενδεχομένως- να επιτείνει το χάσμα.
Ενδεικτικώς θα αναφέρω το πρόγραμμα που έχουν στις επόμενες δύο αγωνιστικές
οι τέσσερις επονομαζόμενοι ως «μεγάλοι».
Για να δούμε τις αναμετρήσεις που καλούνται να δώσουν…
Παναθηναϊκός: Αστέρας Τρίπολης (εντός), Λαμία (εκτός)
Ολυμπιακός: Ο.Φ.Η. (εκτός), Π.Α.Ο.Κ. (εντός)
Α.Ε.Κ.: Άρης (εκτός), Ατρόμητος (εντός)
Π.Α.Ο.Κ.: Λεβαδειακός (εκτός), Ολυμπιακός (εκτός)
Κατόπιν τούτων, το ερώτημα είναι αμείλικτο και φτάνει στα όρια τής ρητορικότητας..:
Με τις επερχόμενες αναμετρήσεις που μόλις σάς παρέθεσα,
οι πιθανότητες είναι υπέρ τής μείωσης ή τής αύξησης τής βαθμολογικής διαφοράς;
*** Κλείνοντας…
Αναμφιβόλως, στο Ποδόσφαιρο -όπως και στη Ζωή εν τω συνόλω της-
μπορεί να επικρατήσει εν τέλει η εξέλιξη που συνεκέντρωνε τις λιγότερες πιθανότητες
ή και να συμβεί το Απίθανο
(ιδίως όταν μιλάμε για το εγχώριο πρωτάθλημα,
όπου το Παρακράτος έχει -ή έστω, προσπαθεί λυσσαλέα να έχει- τον πρώτο λόγο).
Χωρίς την παραμικρή ανασφάλεια -παρά μόνον από σεβασμό στο Απίθανο- θα πω ότι,
αν διαψευστεί η «προφητεία» μου, θα χαρώ που θα έχω διαψευστεί,
διότι θα με έχει διαψεύσει η Α.Ε.Κ.
(καθώς, μόνο η Α.Ε.Κ. μπορεί φέτος να πλησιάσει αξίως στη διάψευσή μου).
Όμως, όσο κι αν σέβομαι το Απίθανο,
δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση -υπό ομαλές συνθήκες- να διαψευστώ.
Στο τέλος αυτής τής ποδοσφαιρικής σεζόν,
η επικύρωση τής τελικής βαθμολογίας από την «Ε.Π.Ο.»
θα είναι ταυτόσημη με τον τίτλο τού σημερινού πονήματός μου.
Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 2022-23!
Ο Αθλητάμπουρας
