Συνέντευξη: Μπάμπης Παπαφιλιππάκης
Στο λεξικό δίπλα στη λέξη «επιμονή» κάλλιστα θα μπορούσε να μπει το όνομα του Αντώνη Ατσαλή.
Κι αυτό γιατί ο νεαρός μπασκετμπολίστας με καταγωγή από την Κέρκυρα, για να φτάσει στο σημείο να πατήσει τη γη της μπασκετικής Επαγγελίας, χρειάστηκε να παλέψει πάρα πολύ.
Oι δυσκολίες που συνάντησε στον δρόμο του ο 22χρονος σήμερα άσος, που έκανε τα πρώτα του μπασκετικά βήματα στον Φαίακα, ήταν αρκετές.
Εν τούτοις εκείνος, με μεγάλη προσήλωση στον στόχο του, με αμέτρητες ώρες δουλειάς και ιώβεια υπομονή, έχει φτάσει σήμερα να είναι στο κατώφλι του ΝΒΑ, περιμένοντας μια ευκαιρία για να την αρπάξει από τα… μαλλιά.
Ειδικότερα, ο Αντώνης Ατσαλής (Antonios Atsalis) βρίσκεται αυτό το διάστημα στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στην Ατλάντα. Πρόσφατα εντάχθηκε στα αναπτυξιακά προγράμματα των Ατλάντα Χοκς, που ως γνωστόν αγωνίζονται στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του πλανήτη, και δουλεύει σκληρά προκειμένου αρχικά να κερδίσει μια θέση στην G-League των «γερακιών», έχοντας ωστόσο στο… τσεπάκι του προσκλήσεις να δοκιμαστεί και από άλλες ομάδες.
Ο Αντώνης, με την ελάχιστη παρουσία στο ελληνικό μπασκετικό γίγνεσθαι, αλλά με την τεράστια θέληση και τη μεγάλη πίστη στις δυνατότητές του, μιλάει αποκλειστικά στο zougla.gr για το μεγάλο του όνειρο, που δεν είναι άλλο από το να κερδίσει συμβόλαιο σε ομάδα του ΝΒΑ.
Μας περιγράφει την παραμυθένια μπασκετική διαδρομή του που τον έχει φέρει αυτή τη στιγμή στην Ατλάντα, μας εξηγεί γιατί δεν έπαιξε σε κάποια ομάδα της Ελλάδας, ενώ μας αποκαλύπτει τι τον συμβούλεψαν τα αδέρφια Αντετοκούνμπο ώστε να δει τις πύλες του κορυφαίου πρωταθλήματος μπάσκετ να ανοίγουν για αυτόν.
Μίλησέ μας για τη δική σου μπασκετική σταδιοδρομία, για το ξεκίνημά σου στην Κέρκυρα και το πώς έφτασες να ζεις το δικό σου παραμύθι στην Ατλάντα…
Ο χρόνος γυρνά πίσω, περίπου στο 2006, όταν και έκανα τα πρώτα μου μπασκετικά βήματα, έπειτα από προτροπή του πατέρα μου, όντας ο άνθρωπος που μου «γνώρισε» το άθλημα. Ήταν σπουδαίος αθλητής και εκείνος στις μικρότερες ηλικίες, στο αγώνισμα του ακοντισμού. Ξεκίνησα από τα αναπτυξιακά τμήματα του τοπικού αλλά άκρως ιστορικού Φαίακα, ομάδα όπου στη συνέχεια ανδρώθηκα. Καλοκαίρια εξαντλητικών προπονήσεων, σκληρές offseason, μεταμεσονύκτιες προπονήσεις και πολύ «περπάτημα» με οδήγησαν ως επί το πλείστον στο σήμερα και στην Ατλάντα. Το 2018 είχα μπει στη διαδικασία έρευνας κολεγίου ώστε να ενσωματωθώ σε κάποια πανεπιστημιακή ομάδα και να αγωνιστώ στο NCAA. Οι πρώτες προσπάθειες ήταν αποτυχημένες, επέμεινα όμως και αυτές ευοδώθηκαν, λαμβάνοντας 5 τουλάχιστον πλήρεις αθλητικές υποτροφίες με τον ακόλουθο τρόπο. Το εκάστοτε πανεπιστήμιο ζητούσε βίντεο με συγκεκριμένο ασκησιολόγιο που ήθελαν να εκτελέσω, π.χ. 5 εύστοχα τρίποντα από 5 διαφορετικά σημεία, με μόνο μία ευκαιρία για άστοχο σουτ. Πήγε πολύ καλά αυτή η διαδικασία, αλλά εν τέλει για προσωπικούς λόγους το όνειρο αυτό έσβησε. Φτάνοντας στο σήμερα και με αρκετή δόση τύχης, ένα scouting report του 2019 επανεμφανίζεται μαζί με κάποια βίντεο που τότε είχα στείλει και έλαβα πρόσκληση από ορισμένες ομάδες του NBA G League, ώστε να περάσω tryouts στις ομάδες τους. Αναμφισβήτητα, έστω και αυτή η πρόσκληση αποτέλεσε για εμένα την ελάχιστη επιβεβαίωση ότι όποιος προσπαθεί ανταμείβεται.
Ακολούθησες διαφορετικό δρόμο από άλλα παιδιά που έχουν δοκιμάσει την τύχη τους στο ΝΒΑ. Είχες προτάσεις από ελληνικές ομάδες των επαγγελματικών κατηγοριών;
Στην Ελλάδα δεν ήμουν ιδιαίτερα δημοφιλής, θα έλεγα – αναφέρομαι στον μπασκετικό χώρο πάντοτε. Παρ’ όλα αυτά, είχα κάποιες ευκαιρίες να αγωνιστώ σε διαφορετικές σεζόν τόσο σε ομάδες της Β’ Εθνικής (κυρίως ομάδες Θεσσαλονίκης) όσο και στην Α2.
Από ό,τι πληροφορηθήκαμε, ποτέ δεν το έβαλες κάτω, και από το 2018 άρχισες να στέλνεις αιτήσεις σε δεκάδες αμερικανικά πανεπιστήμια για να συνδυάσεις τις σπουδές σου με το μπάσκετ. Πιστεύεις ότι ο επιμένων νικά;
Ο επιμένων πάντοτε νικά εάν και εφόσον ακολουθήσει μεθοδευμένη τακτική. Εννοώ φυσικά την επιμονή, την πίστη και την ψυχική δύναμη να παραμείνει πιστός σε ένα και μόνο πλάνο. Αυτό που τον οδηγεί κάθε μέρα ένα βήμα πιο κοντά στον στόχο του. Όποιος και αν είναι αυτός, ακόμα και εκτός αθλητικών πλαισίων. Το μπάσκετ είναι ένα άθλημα όπου για 40 λεπτά παίζεται μέσα στο παρκέ, αλλά για ατελείωτες ώρες πρέπει να ακολουθούνται συγκεκριμένη ρουτίνα και ένας ισορροπημένος τρόπος ζωής.
Με τα αδέρφια Αντετοκούνμπο έχεις καταφέρει να επικοινωνήσεις για να σου δώσουν συμβουλές;
Κατάφερα πρόσφατα να έρθω σε επικοινωνία με την οικογένεια ζητώντας τους μια συμβουλή που θα μπορούσε να με βοηθήσει σε αυτό που κάνω τώρα. Μου είπαν να δουλέψω σκληρά και να παραμείνω συγκεντρωμένος στον στόχο μου. Να ξεκαθαρίσω τι ζητάω από τον εαυτό μου στο μπάσκετ και να δώσω το 100% του εαυτού μου. Να τα δώσω όλα.
Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από την παρουσία σου στα αναπτυξιακά προγράμματα των Ατλάντα Χοκς;
Νομίζω είναι γεγονός πως μιλάμε για μια χώρα η οποία έχει τόσο ανεπτυγμένη αθλητική συνείδηση, από πλευράς εγκαταστάσεων αλλά και προπονητών, όπου δύσκολα θα πεις ότι μια σύγκριση με την Ελλάδα είναι άτοπη. Η ρουτίνα ενός αθλητή εδώ είναι διαφορετική. Άπειρες ώρες προπονήσεων τόσο ατομικά στο παρκέ, όσο και στο γυμναστήριο. Όταν πρωτοπερπάτησα τις εγκαταστάσεις τους, η λέξη «δέος» ήταν μικρή μπροστά σε αυτό που ένιωσα. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να κάνω μια ιδιαίτερη μνεία στον τωρινό γυμναστή μου και εξαιρετικό «φίλο» στην Αθήνα, Παναγιώτη Ζέρβα, ο οποίος είναι ίσως ο μόνος γυμναστής που έχω μέχρι σήμερα συναντήσει στον ελλαδικό χώρο του οποίου τα στάνταρ είναι πολύ μεγαλύτερα. Η γνώση του σε αυτό που κάνει και η αφοσίωσή του θεωρώ ότι τον κατατάσσουν στην κορυφή των Ευρωπαίων θα πω γυμναστών, δίχως ίχνος υπερβολής. Το πελατολόγιο αθλητών του μιλάει από μόνο του.
Ποια πιστεύεις ότι είναι τα δυνατά σημεία στο παιχνίδι σου και πού θεωρείς ότι χρειάζεσαι ακόμη δουλειά;
Το σουτ πιστεύω πως είναι αυτό που με χαρακτηρίζει, αλλά και αυτό που δουλεύω περισσότερο από όλα. Είναι το στοιχείο μου, όπως θα προσέθετα, και η καλή όραση μέσα στο παρκέ, η αντίληψη κινήσεων των συμπαικτών μου κ.λπ.
Το κομμάτι που σίγουρα χρήζει δουλειάς ένα κλικ περισσότερο απ’ όλα τα άλλα θα έλεγα πως είναι η ισορροπία μου. Η κακή ισορροπία σε επηρεάζει τόσο στα αμυντικά βήματα, όσο και στον πλήρη έλεγχο των τρεξιμάτων σου.
Ποιους αθλητές έχεις ως πρότυπο και γιατί;
Από τους εν ενεργεία αθλητές, χωρίς δεύτερη σκέψη θα πω τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, τον Στέφανο Τσιτσιπά και τον Κώστα Τσιμίκα. Υπάρχουν και άλλοι σίγουρα, αλλά αυτή τη στιγμή αναφέρομαι σε αυτούς. Τρεις αθλητές από τρία εντελώς διαφορετικά αθλήματα. Ο Γιάννης είναι η ζωντανή απόδειξη πως όλα είναι πιθανά μέσα από την πολύ σκληρή δουλειά. Μας έχει αποδείξει εμπράκτως πως ο άνθρωπος που δεν βάζει ταβάνι στα όνειρά του και καθημερινά πασχίζει για αυτά, τότε ανταμείβεται. Από την πλευρά του, ο Στέφανος αντιπροσωπεύει το ασίγαστο νεανικό πάθος και τη διαρκή φλόγα της διάκρισης. Ασπάζομαι πολλά από τα λεγόμενά του και υποστηρίζω το lifestyle που ακολουθεί. Ο Κώστας Τσιμίκας -επειδή είμαι και λάτρης του ποδοσφαίρου-, ξεκινώντας από την επαρχία, κατάφερε να φτάσει στη Λίβερπουλ και συνεχίζει να έχει ανοδική πορεία. Θεωρώ ότι είναι μακράν από τους πιο cool αθλητές αυτή τη στιγμή και ας μην τον έχω γνωρίσει ακόμα.
Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου; Να παίξεις αρχικά στη G League;
Ναι, πρώτος στόχος είναι να καταφέρω να ενσωματωθώ σε κάποια ομάδα της G League και να φτάσω την αγωνιστική της δωδεκάδα. Από εκεί και πέρα, όλοι οι αθλητές έχουν νομίζω όνειρο να φτάσουν στο ΝΒΑ ή σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα. Προς το παρόν θα δουλέψω για τον πρώτο μου στόχο και θα αφήσω το πεπρωμένο να με καθοδηγήσει.
Φωτογραφίες από το εσωτερικό του προπονητηρίου των Χοκς:
Η μπασκετική διαδρομή του Αντώνη Ατσαλή
Ο Αντώνης γεννήθηκε στην Κέρκυρα τον Δεκέμβριο του 1999. Σε ηλικία 7 ετών έκανε τα πρώτα του μπασκετικά βήματα στην ομάδα του Φαίακα, όπου παρέμεινε για χρόνια και αγωνίστηκε σε όλα τα αναπτυξιακά τμήματα.
Τη σεζόν 2017-18 πήρε μεταγραφή στον τοπικό Ιόνιο, ωστόσο η συγκεκριμένη αγωνιστική περίοδος τελείωσε πρόωρα και άδοξα, για προσωπικούς λόγους.
Τότε ξεκίνησε να εξετάζει το σενάριο του κολεγιακού πρωταθλήματος των ΗΠΑ, μια κίνηση που, όπως εξελίχθηκε, απέφερε καρπούς, συγκεντρώνοντας προσφορές υποτροφιών από 4 πασίγνωστα πανεπιστήμια Division 1. Για προσωπικούς λόγους δεν πήγε τότε στις ΗΠΑ, ωστόσο λίγα χρόνια αργότερα έμελλε να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι, με τον ίδιο να εντάσσεται στα αναπτυξιακά προγράμματα των Ατλάντα Χοκς τον Δεκέμβριο του 2020.
Φαίακας: «Ο Αντώνης αποτελεί παράδειγμα για όλα τα παιδιά»
Το zougla.gr επικοινώνησε με ανθρώπους του Φαίακα, οι οποίοι δηλώνουν υπερήφανοι που ένα δικό τους παιδί έχει φτάσει να είναι στο… κατώφλι του ΝΒΑ.
Συγκεκριμένα από τον σύλλογο της Κέρκυρας ανέφεραν για τον Αντώνη: «Είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι και συγκινημένοι για το γεγονός ότι από την Ακαδημία της Κ.Ε.ΦΑΙΑΚΑΣ άλλος ένας αθλητής, μετά τους Βούλγαρη, Χρυσικόπουλο, Σκορδίλη, Κοντοστάνο, Βλάσση και πολλούς άλλους, πραγματοποιεί το όνειρό του.
Ο Αντώνης Ατσαλής, ένα ηθικά ακέραιο παιδί, το οποίο με ισχυρό όπλο την αγάπη του για το άθλημα και την τεράστια θέληση, κατάφερε να ξεπεράσει τον εαυτό του και ζει αυτή τη στιγμή το πολυπόθητο αμερικανικό μπασκετικό όνειρο.
Αποτελεί για όλα τα παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό ένα ισχυρό παράδειγμα προς μίμηση. Οφείλουμε να κάνουμε ιδιαίτερη μνεία για τον προπονητή του κ. Ματενίδη».
