Όπως οι τρομοκράτες που αιματοκύλησαν το Παρίσι τον περασμένο Νοέμβριο, έτσι και οι βομβιστές αυτοκτονίας των Βρυξελλών βρίσκονται ήδη στον άλλον κόσμο. Έκαναν το καθήκον τους και θυσιάστηκαν γι’ αυτό, ψυχολογικά και πνευματικά προετοιμασμένοι.
Οι Αμερικάνοι στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι νεαροί πιλότοι Γιαπωνέζοι ήταν οι ίδιοι μαζί με το μικρό αεροσκάφος τους «ανθρώπινες μπόμπες». Προκειμένου να πλήξουν τον εχθρό δεν δίσταζαν να σκοτωθούν και οι ίδιοι, οι καμικάζε.
Πράγματι για τον δυτικό, για την κουλτούρα του Ευρωπαίου, του Αμερικανού, είναι εντελώς αδιανόητη μια τέτοια απόφαση. Και ο δυτικός γίνεται τρομοκράτης, δολοφόνος, εκτελεστής συνειδητός στο όνομα της ιδεολογίας του, όμως όχι καμικάζε, όπως ο Παλαιστίνιος, ο Άραβας, ο μουσουλμάνος.
Τρομοκρατικές επιθέσεις π.χ. εναντίον της Αγγλίας έχει κάνει αμέτρητες ο ιρλανδικός IRA. Ούτε μια αυτοκτονική. Θα ανατινάξει ένα κτήριο, θα επιτεθεί με όπλα, θα δώσει μάχη, όμως όχι και να θυσιαστεί κάποιος μαχητής ζωσμένος με εκρηκτικά. Το έσχατο μέσον πίεσης των αγωνιστών είναι η απεργία πείνας, όχι η αυτοκτονία.
Ταλιμπάν έχουν γίνει και δυτικοί. Στρατεύτηκαν ιδεολογικά. Κανένας απ’ αυτούς δεν δέχεται να γίνει καμικάζε.
Σκότωσαν 160 ανθρώπους, γλύτωσε ο βασιλιάς που ήταν ο στόχος, διάβασε apodytiriakias.gr
