Μια ομάδα κατοίκων του Ξυλοκάστρου, που εδώ και αρκετά χρόνια αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα με τα ακινητοποιημένα και τα εγκαταλειμμένα βαγόνια του Ο.Σ.Ε., αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση αυτή στέλνοντας μια επιστολή στους αρμόδιους φορείς.
Με επιστολή τους, οι: Ελπίδα Δελφίνο, Μαρία Μουτσοπούλου, Γεωργία Φραγκούδη, Χρήστος Φραγκούδης, Ελένη Δελφίνο, Ιωάννα Δελφίνο, Νίκη Κουρτέση, Νικόλαος Νικόπουλος και Ανδρέας Ρούσσης, καταγγέλλουν την πολυετή ύπαρξη ακινητοποιημένου συρμού αποτελούμενο από εμπορικά και επιβατηγά βαγόνια έξω από το σπίτι τους επί της οδού Αγίου Βλασίου 59, στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας, στον εγκαταλελειμμένο και αφύλακτο σιδηροδρομικό σταθμό.
Τα βαγόνια βρίσκονται σε απόσταση λιγότερη των δύο μέτρων από τις προσόψεις αρκετών ιδιοκτησιών.
Οι χρήσεις γης είναι κυρίως αγροτικές και η ύπαρξη του συρμού δυσκολεύει εξαιρετικά τις εργασίες στα κτήματα. 
Συνολικά σε όλο το μήκος του συρμού εμποδίζεται η διέλευση προς τρεις οικίες και πέντε κτήματα.
Όλες οι ιδιοκτησίες προϋπήρχαν της κατασκευής των εγκαταστάσεων του σιδηροδρομικού σταθμού του Ξυλοκάστρου και μέχρι σήμερα ποτέ δεν εφαρμόσθηκαν οι διατάξεις του νόμου για την διευθέτηση της διέλευσης προς τις ιδιοκτησίες.
Η πολυετής ύπαρξη του συρμού μπροστά από την κύρια είσοδο των κατοικιών σε συνδυασμό με το κλείσιμο του σιδηροδρομικού σταθμού και σε συνάρτηση με την αποκεντροποιημένη περιοχή, ώθησαν κατ’ επανάληψη κακοποιούς, διαρρήκτες, αστέγους και χρήστες ναρκωτικών να χρησιμοποιούν τα βαγόνια για σκοπούς που η σύγχρονη και πολιτισμένη κοινωνία καταδικάζει.
Οι καταγγέλλοντες αναφέρουν ότι «Μέσα στα εγκαταλελειμμένα βαγόνια υπάρχει πληθώρα συρίγγων που επιβεβαιώνουν ότι οι χώροι χρησιμοποιούνται από χρήστες ναρκωτικών.
Επίσης η ύπαρξη σκουπιδιών, ρούχων και χαρτονιών εντός των βαγονιών, αποδεικνύουν ότι οι χώροι φιλοξενούν αστέγους.
Το χειρότερο δε όλων είναι, ότι τα ακινητοποιημένα βαγόνια χρησιμοποιούνται ως καταφύγιο για κάλυψη των διαρρηκτών.
Η οικία μας έχει πολλάκις συληθεί, με τελευταία αυτήν της 17ης πρωινής Αυγούστου του 2009, ενώ βρισκόμασταν εντός αυτής (σχετικό αντίγραφο από το Α.Τ. Ξυλοκάστρου βρίσκεται συνημμένο με την παρούσα).
Το κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού δεν λειτουργεί εδώ και αρκετούς μήνες λόγω της προσωρινής αναστολής των δρομολογίων.
Είναι εγκαταλελειμμένο και εν μέρει λεηλατημένο.
Κατά τη διάρκεια της νύκτας δεν φωτίζεται, με αποτέλεσμα η κατάσταση που περιγράφουμε για τα βαγόνια να μεταφέρεται σταδιακά και στις κτιριακές εγκαταστάσεις του σταθμού.
Επειδή στα ακινητοποιημένα βαγόνια πολλές φορές: έχουμε αντιληφθεί την ύπαρξη υπόπτων, έχουμε ακούσει μεταμεσονύκτιους θορύβους,
οι θύρες των βαγονιών βρίσκονται ανοικτές ενώ προηγουμένως τις είχαμε κλείσει, έχουμε απευθυνθεί στο Α.Τ. Ξυλοκάστρου, έχουμε αναγκαστεί να κάνουμε κατόπτευση των βαγονιών, ζητούμε την άμεση απομάκρυνση του ακινητοποιημένου συρμού».
Και συνεχίζουν «Σε μια σύγχρονη και πολιτισμένη κοινωνία, είναι παράνοια να δημιουργούμε το τέλειο και ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη της εγκληματικότητας, να μένουμε αμέτοχοι ως προς την αντιμετώπισή της και να αρκούμαστε μόνο στην καταγραφή των στατιστικών αυτής.
Με όλα τα προαναφερθέντα, θέλουμε να σας κάνουμε σαφές την ύπαρξη του προβλήματος, έτσι ώστε η ευθύνη μας ως προς τη διάδοση και πληροφόρηση αυτού να σταματά εκεί που οι αρμόδιες αρχές – φορείς, επιβάλλεται να πράξουν τα δέοντα για τη λύση αυτού.
Όσα ακούμε, βλέπουμε και διαβάζουμε στα Μ.Μ.Ε. για τα εγκλήματα κατά ζωής από κακοποιά στοιχεία συμβαίνουν σε τούτη τη χώρα σε τούτο τον τόπο. Εμείς όμως έχουμε ακόμα την πολυτέλεια του χρόνου να ενημερώσουμε και να προειδοποιήσουμε.
Αν σε μια μικρή κοινωνία σαν και αυτή του Ξυλοκάστρου υπάρχουν κάτοικοι που ζουν με το φόβο, τότε άδικα δίνεται ο χαρακτηρισμός «ζούγκλα» μόνο στις μεγαλουπόλεις!».
Πηγή: sfedona.gr
