Γιώργος Αρκουλής
Σήμερα γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Γάλακτος. Εντούτοις, ταξιδεύοντας στο παρελθόν μέσω του «Σαν σήμερα.gr» (μην το ξεχνάτε – διδάσκει κάποια σπουδαία πράγματα!) έπεσα στην παγκόσμια πρεμιέρα…του ουΐσκι. Ήταν, λοιπόν η πρωτομηνιά του Ιούνη του 1495, που ένας Σκωτσέζος καλόγερος ονόματι Τζοκ Κορ, ανακοίνωσε το ξεκίνημα της παραγωγής του οινοπνευματώδους, που έμελλε να αναδειχτεί σε δημοφιλέστερο ποτό του Κόσμου. Εκείνη την ημέρα, ο εν λόγω μοναχός, μπορεί και να σταμάτησε να πίνει γαλατάκι, προφανώς για να κάνει συνεχείς δοκιμές, ώστε να βελτιώνει το νέο προϊόν!
Επίσης: Την 1η Ιουνίου, του 1265 γεννήθηκε ο Δάντης, εθνικός ποιητής της Ιταλίας, η Μέριλυν (1926), εθνική σταρ του σινεμά, ενώ δημιουργήθηκε ένα ποδοσφαιρικό σκορ που με κάνει να μελαγχολώ όποτε το θυμάμαι, όχι διότι ο «θρύλος» του Πειραιώς έγινε «ρεζίλι» στο γήπεδο, αλλά επειδή ο πρωταγωνιστής εκείνου του αγώνα αναγκάστηκε να σταματήσει το ποδόσφαιρο την ίδια χρονιά, σε ηλικία μόλις 20 ετών. Κι’ αυτό γιατί; Διότι ο Απόστολος Νικολαϊδης, παράγοντας τότε, δεν γούσταρε να τον βλέπει στην ομάδα του Παναθηναϊκού, μια και δεν μπορούσε να ελέγχει την ψήφο του στις δημοτικές εκλογές της Αθήνας! Πρώτη του Ιούνη, λοιπόν, του 1930, ο Παναθηναϊκός έκανε πλάκα με αντίπαλο τον Ολυμπιακό νικώντας 8-2 και ο πιτσιρικάς Άγγελος Μεσσάρης έκανε ό,τι ήθελε στο τερέν, υποχρεώνοντας το αστέρι του Πειραιά Γιώργο Ανδριανόπουλο να φαίνεται πολύ «λίγος». Επρόκειτο για το σπουδαιότερο ταλέντο που είχε αρχίζει να λάμπει τότε στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κατά την γνώμη μου, Δομάζος, Λουκανίδης, Κούδας, Σιδέρης και Παπαϊωάννου θα στοιχίζονταν αρκετά πίσω του, αν η αξιοπρέπεια και το φιλότιμο δεν υποχρέωναν τον Μεσσάρη να κόψει τη μπάλα (αφήνοντας μόνο δείγμα της αξίας του), από το να σκύψει το κεφάλι του για να δεχτεί καρπαζιά. Μόνο ο Βασίλης Χατζηπαναγής θα μπορούσε ίσως να σταθεί στο ίδιο ύψος με τον Μεσσάρη, αν δεν είχε την ατυχία (ως ομογενής) να ζήσει τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του σε μια χώρα με αγκυλώσεις, ομίχλες και αδιαφορία για τα σπορ.
Τέλος, ο πλέον γραφικός αρχηγός κόμματος στην Ελλάδα, ο ονομαστός Αρμάνδος Δελαπατρίδης, έφευγε από την ζωή την 1 Ιουνίου του 1960, αφήνοντας ορφανό το κόμμα του που είχε ιδρύσει τον Μεσοπόλεμο με την επωνυμία «Κυανόλευκοι», και τους οπαδούς του οι οποίοι διασκέδαζαν με τους λόγους του στις Πλατείες. Ο Δελαπατρίδης υπήρξε πολύ αγαπητός στους ρομαντικούς της εποχής, αφού προεκλογικά έταζε τα πάντα προκειμένου… να σώσει τη χώρα. Πάντως, η ιστορία του συνδέεται με έναν άτυχο έρωτα που του στραπατσάρισε την λογική, με συνέπεια να μπαινοβγαίνει –αν και άκακος- στο Δημόσιο ψυχιατρείο.
