Κάτι δεν πάει καθόλου καλά στο βασίλειο του Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας. Για την ακρίβεια, και παραφράζοντας την γνωστή ατάκα του Σαίξπηρ, «κάτι είναι σάπιο στο βασίλειο επί του κυβερνητικού κτηρίου στην οδό Δραγατσανίου 8 στην Αθήνα».
Εξηγούμεθα. Για κάποιο λόγο, ο οποίος εξακολουθεί να παραμένει μυστήριο, το πρόγραμμα που αφορά την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε άπορους πολίτες, πρόγραμμα που έχει εγκριθεί από τους αρμόδιους ελεγκτικούς θεσμούς και έπρεπε να βρίσκεται στο στάδιο της υλοποίησης, δεν υλοποιείτια.
Αντιθέτως, δίνεται η εντύπωση πώς η αρμόδια Υπουργός συμπεριφέρεται ωσάν να επιθυμούσε την ακύρωση της υλοποίησης του ανωτέρω προγράμματος, προκειμένου να επανακηρυχθεί ο διαγωνισμός.
Σε καιρούς ΟΠΕΚΕΠΕ, αντιλαμβάνεται και ο πλέον αφελής πώς ακόμη και μία υπόνοια περί διαφθοράς προσλαμβάνει διαστάσεις χιονοστιβάδας.
Υπάρχει δε η εντύπωση πώς οι διαπιστωμένες αυτές συμπεριφορές στα ανώτερα κλιμάκια αυτού του Υπουργείου, μπορεί και να μην είναι γνωστές στο Μαξίμου.
Αν αυτό αληθεύει, τότε η κυρία Μιχαηλίδου οφείλει εξηγήσεις και στον πρωθυπουργό της.
Αν, αντιθέτως, οι καθυστερήσεις και οι υπονομεύσεις είναι γνωστές στο Μαξίμου, τότε θα πρέπει να μιλάμε για σοβαρό σκάνδαλο όπου και εκεί εμπλέκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι όπως πληροφορούμεθα τα κονδύλια για το πρόγραμμα είναι κοινοτικά.
Εμείς θα παρακολουθήσουμε την υπόθεση εκ του σύνεγγυς.
Αφορά συμπολίτες μας οι οποίοι έχουν απόλυτη ανάγκη.
Θα επανέλθουμε λοιπόν σύντομα αν και εφόσον διαπιστωθεί πώς η κυρία Υπουργός επιμένει σε αυτήν την προβληματική, ομολογουμένως, ως προς την ηθική τουλάχιστον πλευρά του ζητήματος, αλλά και όπως διαφαίνεται, ενδεχομένως, και καθόλου νομότυπη διαχείριση του εν λόγω θέματος. Οψόμεθα.
