«Μόλις εχετε πάρει στα χερια σας αυτό το μικροσκοπικό μυθιστόρημα. Μια ώρα τρένο, δυό-τρείς διαδρομές με το μετρό κι αυτό ήταν. Το κλείνετε. Και τότε αναλογίζεστε την τεράστια απόσταση που σας έκανε να διανύσετε. Ούτε που το καταλάβατε. Ο Ιγκόρ, φωτογράφος, πρέπει να φύγει από το Ντουαρνενέ και να επιστρέψει στο πατρικό του σπίτι, όπου μια καταιγίδα του έχει σπάσει τα παράθυρα. Η στρωτή γραφή της Σελιά Ούντάρ μας ταξιδεύει από το παρόν στο παρελθόν. Πρέπει να ‘ναι κανείς μάγος για να μπορεί να παίζει έτσι με την πορώδη ύφη του χώρου και του χρόνου, υποδηλώνοντας μόνο, με θραύσματα. Νομίζαμε πως θα μπαρκάραμε σ’ ένα προσωπικό βιβλίο και να ‘μαστε θεατές σε μια ταινία δρόμου, που διαδραματίζεται μάλιστα μέσα στην έρημο. Ο έρωτας θα αλλάξει τις κλίμακες της ευαισθησίας, αποκαλύπτοντας τα θαύματα του κόσμου (το ημερολόγιο του Μάρκο Πόλο) με ένα άλλο θαύμα εκπληκτικών οραμάτων.» – Ouest-France, 18.9.2007
«Η Σελιά Ουντάρ μπορεί και συλλαμβάνει αυτό που μας διαφεύγει από την πορεία του κόσμου, σ’ ένα πρώτο μυθιστόρημα μυστηριώδους ομορφιάς.
Από παρατήρηση σε παρατήρηση, μέσα στην προφανή ασυνέχεια μιας ηθελημένα αποσπασματικής γραφής, η Σελιά Ουντάρ καταφέρνει να δώσει την εντύπωση ενός κόσμου όπου το απειροελάχιστο επικοινωνεί με την απεραντοσύνη των ουρανών και των τοπίων, όπου τα έμβια όντα συνάπτουν ιδιαίτερες σχέσεις με τα ανόργανα στοιχεία. Και όταν ο Ιγκόρ εξαφανίζεται δεν υπάρχει διακοπή, μόλις ένα κενό: ο κόσμος εξακολουθεί διακριτικά τον κύκλο των θαυμάτων του, αφήνοντας μας τόσο έκθαμβους μπροστά του όσο και μπροστά σε μια φωτογραφία του ‘Εντουαρντ Ουέστον.
Η αναμφίβολη και μυστηριώδης ομορφιά του μυθιστορήματος οφείλεται σ’ αυτό το παράδοξο: οι λέξεις του ξέρουν πως να συναντούν τη σιωπή ενός βλέμματος, και το τέχνασμα της σύνθεσης ξεχνιέται μπροστά στη προφάνεια των απλούστερων αποκαλύψεων.» – Les Inrockuptibles, 21.8.2007
«Είναι απίστευτα δύσκολο να εξηγήσει κανείς τους λόγους για τους οποίους το μικρό αυτό μυθιστόρημα ασκεί τέτοια έλξη στον αναγνώστη του, με μια ήρεμη δύναμη, καταπραϋντική θα την έλεγε κανείς. Η ιστορία είναι απλή και μαζί πλούσια σε όλα εκείνα τα στοιχεία που μια διακριτική αλλά έντονη τονικότητα αφήνει να διαφανούν μέσα απ’ αυτό που δεν εκφράζει, απ’ αυτό που κρατάει μέσα της.
Κάτι από τη γοητεία του βιβλίου διαφαίνεται στο κομμάτι εκείνο πού αναφέρεται στους δύο κύριους χαρακτήρες: «Όπως πάντοτε και οι δυό τους ήταν συγκινημένοι που μιλούσαν μεταξύ τους. Τους εξέπληπε πόσο πολλά πράγματα κατάφερναν να πουν σε τόσο λίγο χρόνο και μιλώντας τόσο ελάχιστα για τον εαυτό τους». Το βιβλίο ξέρει να λέει πολλά με λίγες λέξεις, και χωρίς έμφαση.
Δεν ξερουμε με ποια μαγεία η Σελιά Ουντάρ δένει το τραγικό πεπρωμένο του Ίγκόρ, αλλά η ομορφιά πού διαβιοι στις πτυχές αυτού του σιωπηλού μυθιστορήματος το καθιστά ένα από τα εκπληκτικότερα αυτής της εποχής.» – Flavor, Σεπτ. 2007
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η Σελιά Ουντάρ μετά από σπουδές φιλολογίας και φιλοσοφίας στην École Normale Supérieure, εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη θεατρικών παραστάσεων.
Από το 1997 αφοσιώθηκε στη συγγραφή και στη σκηνοθεσία δικών της έργων. Στα θεατρικά της διερευνά τρόπους ανακατανομής της πρόζας, του ήχου, της εικόνας και της κίνησης σε μια καθολική, ποιητική, μη αφηγηματική πρόζα.
Το βιβλίο Όλα τα θαύματα του κόσμου είναι το πρώτο της πεζογράφημα (2007).
Το 2009 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα Le Patron. To 2007 δημοσίευσε το δοκίμιο Georges Aperghis – Avis de tempête (Γιώργος Απέργης – Δελτίο θυέλλης).
_______________________________________________________________________
Σελιά Ουντάρ (Celia Houdart): «Όλα τα θαύματα του κόσμου» – μετάφραση: Βάνα Χατζάκη
ISBN: 978-960-325-835-3 – σελ. 96 – τιμή : 9,50 ευρώ – έκδοση Οκτώβριος 2009
