Ρεπορτάζ: Λυδία Παππά
Ο Άρης Μουγκοπέτρος, που αντιμετωπίζει πλέον το αδίκημα της ενδοοικογενειακής απειλής, τον τελευταίο καιρό μέσα από τις αναρτήσεις του στο facebook δεν έκανε καμία αναφορά στη σύζυγό του, παρά μόνο στα δύο κοριτσάκια του. Ελάχιστοι γνώριζαν ότι είχε φύγει από το σπίτι και ήταν σε διαδικασία διαζυγίου. Σε μία από τις τελευταίες του αναρτήσεις την 1η Δεκεμβρίου ευχήθηκε καλό μήνα αναρτώντας φωτογραφίες των κοριτσιών του μπροστά από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Σε αυτή την ανάρτηση έγραφε «έχασα πολλά…» και όλοι πίστευαν ότι αναφερόταν στις δυσκολίες που αντιμετώπισε μετά τον τραυματισμό του στα δάχτυλα από την κροτίδα.
«Μπορεί αυτή η χρονιά να ήταν πραγματικά πολύ δύσκολη για εμένα… Έχασα πολλά… Αλλά λίγο πριν τελειώσει κάνω απολογισμό & νιώθω ευγνώμων που ζω και βλέπω αυτή την εικόνα……. Τα στολίδια μου να στολίζουν τον κόσμο γύρω μου αλλά και την ψυχή μου….. Θα μπορούσε αυτή τη στιγμή αυτά τα στολίδια να μην είχαν τον μπαμπά τους και όχι μόνο τον έχουν… Αλλά είναι & πιο δυνατός από ποτέ. Καλό & ευλογημένο μήνα να έχουμε όλοι».
Με μηνύματα σε κάθε κατεύθυνση ήταν και η ανάρτησή του στις 25 Νοεμβρίου. Απευθυνόταν στις κόρες του γράφοντας:
«Κάποτε συνάντησα ένα παιδί…. Ένα παιδί που είχε όνειρο να μπορέσει να κερδίσει την αγάπη του κόσμου αλλά και να μπορέσει μέσα από το όνειρο του να προσφέρει μόνο χαρά στους γύρω του γιατί αυτό ήταν το μόνο πράγμα που και τον ίδιο τον έκανε ευτυχισμένο…. Η πορεία του όμως ήταν γεμάτη τρικλοποδιές….. Τρικλοποδιές που & ο ίδιος μέσα στην αγωνία του για να τα καταφέρει δεν ήξερε πόσο κακό μπορεί να του κάνουν στη ψυχή του… Αυτό το παιδί βρέθηκε στη γωνιά πολλές φορές αλλά με όπλο του το χαμόγελο που ήθελε να παίρνει αλλά και να δίνει απλόχερα σε φίλους , γνωστούς, άγνωστους αλλά και συγγενείς νόμιζε πως θα είναι πάντα νικητής….. Σε μια στιγμή όμως τα πάντα άλλαξαν….. Το παιδί αυτό έχασε….. και έχασε πολλά περισσότερα από αυτά που είχε προσφέρει….. Έχασε το όπλο του …… Έχασε το χαμόγελο του …… τα πάντα …. Όλα έγιναν στάχτες …. Μεσα από τις στάχτες. Όμως ξανά συνάντησε εκείνο το παιδί που είχε κρυφτεί …… Εκείνο το παιδάκι που ήθελε μόνο να είναι χαρούμενη η ψυχή του αλλά και των άλλων ανθρώπων γύρω του…… Μα τώρα δεν ήταν μόνος …… Του είχε στείλει ο Θεός δυο νεράιδες να τον προστατεύσουν και να τον προσέχουν….. Και τον προσέχουν έτσι όπως κανένας άλλος …… Μπορεί να έχασε το χέρι του όμως απέκτησε 4 ακόμη ….. Κορούλες μου όσο ζω θα είμαι εκεί πάντα για εσάς ……
Σας αγαπώ πολύ….. Μαζί θα τα καταφέρουμε….. ο Μπαμπάς σας …..».
